“தூங்காதே…நம்ம ஊருக்கு வந்துட்டோம்” என்றான் அன்வர். “சரி!” என்று மெல்ல சோம்பல் முறித்தேன். புர்க்கா முன்னாடி இருந்த துணியை எடுத்து நன்றாக காற்று வாங்கினேன். சற்று நேரத்தில் பஸ் நின்றது! “இங்கேதான்” என்று அன்வர் முன்னால் நடக்க, நான் பின்னால் சென்றேன். எல்லாரும் தூக்க கண்ணோடு எங்கள் இருவரையும் பார்த்தார்கள். என் கண் முன்னால் இருக்கும் ஓட்டையின் மூலமாக நான் ட்ரைவரை பார்த்தேன். ஒரு வேளை இரவு நடந்த கூத்தை பார்த்து இருக்கலாம். வெறுமையாக இருந்த அவன் […]