நீ எதுவும் திட்டலை? என்று என் அக்காவை அமைதியாகக் கேட்டேன்!
என்னையே பார்த்தவள் சொன்னாள். எனக்கு உன்னைப் பத்தியும் தெரியும், அவளைப் பத்தியும் தெரியும்! ஆனா, அவளுக்குதான், ஒரு விஷயம் கண்ணை மறைக்குது!
கொஞ்ச நேரம் நிறுத்தியவள், நீ என்னமோ பண்ணியிருக்க, அது மட்டும் புரியுது! இல்லாட்டி அவிங்க கூட, சிரிச்சி பேசியிருக்க மாட்ட. ஆனா, அவ, நீ சிரிச்சிதை மட்டும்தான் பாத்திருக்கா! அதான் தப்பா எடுத்துகிட்டா!
ஆனா, எனக்கே புரியாத விஷயம் ஒண்ணு இருக்கு.
நான் அவளையே பார்த்தேன்.
விஜய் லவ் சொன்னப்ப, பெருசா கண்டுக்காதவ, அவன் ஆசிட் அடிச்சிடுவேன்னு சொன்னப்ப கூட, பயந்தாலும், கண்டுக்காம விட்டுடலாம்னு சொன்னவ, அவங்ககிட்ட சண்டைக்கு போகாதவ, நீ அவங்க கூட சிரிச்சி பேசினதுக்கே இவ்ளோ கோவப்படுறா! உன்கிட்டயே வந்து சண்டை போடுறா! இந்த லாவண்யா எனக்குப் புதுசு!
அவ உன்னை, கொஞ்சம் வேற இடத்துல வெச்சிருக்கா!
நீ செஞ்சதை விட, செஞ்சது நீ, அப்படிங்கிறது தான் அவளை ரொம்ப அப்செட் பண்ணியிருக்கு! ஏதோ மறைக்கிறா என்கிட்ட!
நான் கண்களை விரித்துக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன்!
அவள் புன்சிரிப்புடன் கேட்டாள்,
என்னடா நடக்குது?
நான் உள்ளுக்குள் யோசித்தாலும், கடுப்பாய் சொன்னேன். அவளையே போய் கேளு!
அடுத்த நாள், விஜய் போய் கல்லூரியில், அவளிடம் சாரி சொல்லியிருந்தான். மதன் அவளுக்காக சண்டைக்கு வந்ததையும் சொன்னான்.
ப்ரேம் தனிப்பட்ட முறையில் என் அக்காவுடன் சேர்ந்து, அவளைச் சீண்டியிருக்கிறான், நட்பாக!
அப்படி ஒரு ஹீரோ லவ்வையே அக்செப்ட் பண்ணிக்க மாட்டேன்னு சொன்னதுக்கப்புறம், விஜய் வந்து லவ்வைச் சொன்னா கொஞ்சம் கடுப்பாத்தான் இருக்கும், இல்லையா லாவண்யா?