தாங்க்ஸ் மா! நீ மட்டும் சொல்லாட்டி, நாங்க ஏமாந்துதான் போயிருப்போம். உனக்குதான் நன்றிக்கடன் பட்டிருக்கேன் என்றார் நெகிழ்ச்சியுடன்.
என்ன தாத்தா பெரிய வார்த்தையெல்லாம் பேசிகிட்டு என்று அவரை ஆறுதல் படுத்தினாள் லாவண்யா!
அக்கா அவளையே பார்த்தாள். சரி, இப்பச் சொல்லு, நீ சொல்லாம விட்ட கதையை? அவிங்க ஏன் இப்படி நடந்துகிட்டாங்க?
ஒரு பெருமூச்சை வெளியிட்ட லாவண்யா அமைதியாகச் சொன்னாள். மதன் தான் காரணம்!
எனக்கே அதிர்ச்சியாய் இருந்தது!
நானா?
ஆமா! மதனுக்கு 18 வயசு முடியப் போகுது. இனி ஆஃபிஸ் வரப் போறேன்னு சொன்னது அவங்களுக்குப் பயத்தை கொடுத்திருக்கும். மதனுக்கு, அவிங்க ரெண்டு பேர் மேலியும் பயங்கரக் கோபம்னு எல்லாருக்கும் தெரியும்.
அப்படியிருக்கிறப்ப. ஆஃபிஸ் முழுக்க அவன் கண்ட்ரோலுக்கு போயிட்டா, அப்புறம் அவிங்களால எதையும் அனுபவிக்க முடியாதில்ல? அதான்!
அவிங்க ப்ளான் ஒர்க் அவுட் ஆகியிருந்தா, மதனால டெய்லி ஆஃபிஸ் வர முடியாது. இன்னும் 6 வருஷத்துக்கு அவிங்க கண்ட்ரோல். அதுக்குள்ள எல்லார்கிட்டயும் கொஞ்சம் நல்ல பேரு எடுத்துட்டா, அப்புறம் ஆயுசுக்கும் பிரச்சினையில்லைல்ல? அதான்!
இது என் டவுட்டாத்தான் இருந்தது. முழுக்கத் தெரியாம சொல்ல வேணாமேன்னு நினைச்சேன். ப்ச்.. என் சந்தேகம் உண்மையாகிடுச்சி!
அதுக்கு ஏம்மா இவ்ளோ ஃபீல் பண்ற? விடும்மா!
இல்ல தாத்தா, எனக்குதான் அப்பா அம்மா இருந்தும் பாசம் கிடக்கலை. அவிங்க மேல டவுட்டா இருந்தாலும், ஒரு வேளை உண்மையாலுமே திருந்தியிருந்தா, இனி உங்களுக்கு அந்தப் பாசம் கிடைக்குமில்லன்னு ஆசையா இருந்தேன். அது நடக்கலைன்னு வருத்தம் அதான்!
சரி விடுடி. தப்பு பண்ணவிங்க கூட ஃபீல் பண்ணலை. நீ என்னமோ இவ்ளோ ஃபீல் பண்ணிகிட்டு இருக்க? அது சரி, எப்ப இருந்துடி இவ்ளோ புத்திசாலித்தனமா யோசிக்க ஆரம்பிச்ச? உண்மையாலுமே புத்திசாலி ஆயிட்டியா என்ன என்று கிண்டல் செய்தாள் அக்கா!