காமத்துக்கும் ஆசைக்கும் வயது முக்கியமல்ல பாகம் 8 64

மதன்!

அதற்குள் அவளது ப்ராவையும் கழட்டியிருந்தேன். மெல்ல அவளது பாவாடை நாடாவில் கையை வைத்தேன்! மெல்ல, அதுவும் அவளது காலடியில் நடந்தது! எல்லாவற்றுக்கும் என்னையே வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் அவள்! தடுக்கவோ, என்னைச் சமாதானப் படுத்தவோ முயலவில்லை!

எனது வேகமும், கோபமும் கொஞ்சம் குறைந்திருந்தது! அவள் கண்களில் இருந்து தொடர்ந்து கண்ணீர்! தொடர்ந்து என்னையே வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்!

ராட்சசி! இப்படி ஃபீல் பண்ணினால் நான் என்ன செய்வேன்?! இவ்வளவு நேரம் வேகம் காட்டிய, எனது கைகள் இப்போது தயங்கியது! அதே சமயம், ஆரம்பித்ததை முடிக்காமல் போவதா என ஆண் ஈகோ தடுத்தது!

மெல்ல அவளை நெருங்கினேன்! முத்தமிடக் குனிந்தவளை மெல்ல கை நீட்டி தடுத்தாள்!

கண்களைத் துடைத்தவள், பின் கட்டிலை நோக்கிச் சென்று அமர்ந்தாள்!

வா!

லாவண்யா?!

வா, வந்து எடுத்துக்கோ! என் உடம்புதானே வேணும்! வா!

——

ஏன் நிக்கிற? வா? ஓ, மீதி இருக்கிற, இந்த பாண்ட்டி தடுக்குதா? இதையும் கழட்டிடட்டுமா? அவள் சொல்லி முடிப்பதற்க்குள் அழ ஆரம்பித்திருந்தாள்…

என் மனம் குழப்பத்திலும், வருத்தத்திலும் இருந்தது! இதையா நான் எதிர்பார்த்தேன். என் மனதுக்கு பிடித்தவள், ஏறக்குறைய நிர்வாணமாக என் முன்னே இருக்கிறாள், ஆனால் அதையும் விட, அவள் அழுகை என்னை பாதிக்கிறதே?!

இவளது வலியில் நான் சந்தோஷத்தை அடைந்து விட முடியுமா? இவள் செய்தது தவறு என்றால், நான் இப்போது செய்வது?! நான் கொஞ்சம் மாறிவிட்டேன் என்று நினைத்துக் கொண்டது எல்லாம் பொய்யா? இன்னமும் அதே முரடனாக, மற்றவர்களைப் புரிந்து கொள்ளாதவனாகத்தான் இருக்கிறேனா?

என்னுடைய கோபம் இருந்த இடம் தெரியவில்லை! எப்படியெல்லாம் இவளை காதலிக்க நினைத்திருந்தேன்! கடைசியில், நான் எப்படி இப்படி இவளை?

பின் முடிவு செய்தேன்!

லாவண்யா… என்று அவளை நெருங்கினேன்.

இன்னும் அழுது கொண்டிருந்தாள்!

நான் டேபிளில் இருந்த அவளது நைட் டிரஸ்ஸை எடுத்து அவள் கையில் கொடுத்தேன். பின் திரும்பி நின்றேன். முதல்ல இதைப் போடு!

நீ வெளிய போ!

முதல்ல போடு! நாந்தான் திரும்பியிருக்கேன்ல?

அவள் அணிந்தாள். திரும்பி அவளைப் பார்த்தேன். அவள் கண்களில் இன்னும் கண்ணீர். என் மனது வலித்தது!

அழாத லாவண்யா ப்ளீஸ்!

நான் சாரில்லாம் சொல்லப் போறதில்லை! உன்கிட்ட நடந்துகிட்ட முறை தப்பா இருக்கலாம். ஆனா, இப்பியும் என் வருத்தம், இதனால கஷ்டப்படுறியேன்னு மட்டுந்தான். மத்தபடி, நான் செய்யக் கூடாத எதையும் செஞ்சதால்லாம் நான் நினைக்கலை!