வெறி பிடித்த மிருகத்தின் மனநிலையில் நான் இருந்தேன். அவள் சொல்வது எதையும் காதில் கேட்கவே இல்லை!
அவளை மீண்டும் இழுத்து உதடுகளில் முத்தமிட்டேன்.
மதன் ப்ளீஸ்! அவள் கண்களில் கண்ணீர் வர ஆரம்பித்திருந்தது!
போ, போயி அந்த கெழவனுக்கு ரெண்டாவது பொண்டாட்டி ஆயிக்கோ. அதுக்கு முன்னாடி, இந்த ஒரு வாரம் எனக்கு பொண்டாட்டியா இருந்துட்டு போ!
என் செயலும், என் வார்த்தைகளும் அவளுக்கு மிகுந்த வலியை ஏற்படுத்திக் கொண்டு இருந்தன.
இப்பிடி பேசாதடா! அவள் விம்மினாள்.
ரெண்டு, மூணு வயசு வித்தியாசத்துக்கு என்கிட்ட வேணாம்னு சொன்னவ, 20 வயசு வித்தியாசத்துல இருக்கிற ஒருத்தனை கல்யாணம் பண்ணிக்க ஓகே சொல்லுவியோ?
நான் சொல்றதைக் கேளு மதன்! ப்ளீஸ்! அவள் அழுகையினூடே கேவினாள்.
இதுவரைக்கும் நீ சொன்னதை, நான் கேட்டேன். இனி கேட்கப் போறதில்லை.
மீண்டும் அழுந்த முத்தமிட்டேன்.
என் கன்னத்தை அவள் கைகளில் ஏந்தியிருந்தாள்! என்னை ஆசுவாசப்படுத்த முயன்றாள்.
ப்ளீஸ் மதன், என்னைப் பாரு! நான் சொல்றதைக் கேளு! இப்பிடி வேணாம்! எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு!
வெறி பிடித்த மனநிலையில் இருந்த எனக்கு, இது எதுவும், என் காதில் விழவேயில்லை. ஏற்கனவே, அவளுக்கு நடந்த தவறுக்கே என்னால் தாங்க முடியவில்லை எனும் போது, இப்போது இப்படி?
அவள் ஜாக்கெட்டுகளை கழட்ட முயன்றேன். நான் நிதானத்தில் இல்லாததால், என்னால் சரியாகக் கழட்ட முடியவில்லை.
இத்தனை விஷயத்திலும், ஒன்று கவனித்தேன்.
அவள் என்னிடம் பேசுவதற்க்கும், சமாதனப்படுத்துவதற்கும்தான் முயன்றாளே தவிர, என்னிடம் இருந்த தப்பித்துச் செல்லவோ, என்னை அடிக்கவோ முயலவேயில்லை.
ஜாக்கெட்டை கழட்ட முடியாத வெறி, என்னை இன்னும் நிதானமிழக்கச் செய்தது. வேகமாக அவளது ஜாக்கெட்டை கிழித்தேன்.
டர்ரென்று அவளது ஜாக்கெட் கிழிந்தது! அதன் பட்டன்கள் மூலைக்கொன்றாக தெரித்தன. கிழித்த வேகத்தில் அதனை தூக்கி எறிந்தேன், ஒரு மூலைக்கு.
இவ்வளவு நேரம் என்னைச் சமாதானப்படுத்த முயன்றவள், இந்தச் செயலில் கடும் அதிர்ச்சி அடைந்தாள்! அவள் ஃப்ரீஸ் ஆனது போல் நின்றாள். என்னையே வெறித்துப் பார்த்தாள்!