“நான் மகேஷ் பேசுறேன், இப்போ தான் உங்க நம்பர் கிடைச்சது உடனே கூப்புடுறேன்,” என்றார்.
மகேஷ் என்று தெரிந்தவுடன் உடனே கோபம் வந்தது.
“ஏன் என்னை கூப்புடுறீங்க, அம்மாவோ அல்லது அப்பாவிடம் பேசவேண்டியது தானே?” என்றேன் சிடு சிடுவென்று.
“உங்க கிட்ட தான் பேசணும்,” என்றார்.
“என் கிட்ட என்ன இருக்கு பேச?” என்றேன்.
“நீங்க கோபமாக இருக்கீங்க என்று புரியுது, பட் ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் ஜஸ்ட் 15 மினிட்ஸ் உங்க கிட்ட தனியாக பேசணும்.”
சரி ஆம்பலைங்க உங்கள பத்தி என்ன தான் நினைத்து கிட்டு இருக்கீங்க என்று நறுக்கென்று நாலு வார்த்தை கேட்கலாம் என்று நினைத்து ஒத்துக்கொண்டேன்.
“அப்போ ஆறு மணிக்கு உங்கள் ஆஃபீஸ் வருகிறேன்,” மகேஷ் கூறினார்.
நான் அம்மாவிடம் கூப்பிட்டு இந்த விஷயத்தை சொன்னேன்.
“திட்டிராத டி அவரை, பொறுமையா என்ன சொல்லுறார் என்று கேளு.” “முடிந்த அளவு சீக்கிரமா என் கிட்ட நடந்ததா சொல்லு.”
சரியாக 5.58 அவர் கார் என் ஆஃபீஸ் முன் பார்க் செய்தார். ஆளு ரொம்ப பங்ச்சுவால் தான். அவர் நான் எங்கே இருக்கிறேன் என்று அங்கும் இங்கும் பார்வையில் தேடினர். என் ஆஃபீஸ் வேலை செய்கிற இரண்டு பெண்கள் அவரை திரும்பி திரும்பி பார்த்து சைட் அடிச்சிக்கிட்டு போனார்கள்.
நான் அவரிடம் சென்று,” ஹலோ நான் இங்கே இருக்கேன்.” ” சரி சொல்லுங்க என்ன விஷயம்.”
அவர் என்னை பார்த்து ஒரு புன்னகைத்தார்,” வாங்க ஒரு ஜூஸ் அல்லது காபி குடித்து கொண்டே பேசலாமே.”
“அதுவெல்லாம் வேண்டாம், இப்படியா சொல்லுங்க.”
“இல்லைங்க பர்சனல் மேட்டர் அந்த ஹோட்டல் போய் பேசுவோம்.”
Where are Qatar