அலங்கரித்த முதல் இரவின் அறையினுள் நான் நுழைந்த போது, நான் வருவதை பார்த்து மகேஷ் புன்னகைத்தார். நான் சிறிய புன்னகையுடன் நாணத்தோடு தலை குனிந்தேன். அவரிடம் சகஜமாக பழகி இருந்தாலும் இப்போது அவரை பார்க்கும் போது என் வெட்கத்தை அடக்க முடியவில்லை. நான் ஒரு தைரியமான பெண்ணாக இதுவரை இருந்தாலும் இது என் முதல் அனுபவம். எதிர்பார்ப்பு ஓர் அளவு இருந்தாலும் அதை விட பயம் அதிகம் இருந்தது.
முதல் முறை உயிர் போகும் அளவுக்கு வலிக்கும் பிறகு தான் சுகமாக இருக்கும் என்று என் தோழிகள் சொல்வதை கேட்ட பின், உயிர் போகும் அளவுக்கு வலிக்கும் என்பது தான் மனதில் மேலோங்கி இருந்தது. அதுவும் ஒரு சிலர் வலி மட்டும் தான், சுகம் ஒன்றும் பெரிதாக இருக்காது என்று சலித்து கொண்டு சொல்வதை கேட்கும் போது அப்படி நடந்துவிட கூடாதென்ற அச்சமும் வந்தது.
அவர் என்னை பக்கத்தில் உட்கார செய்தார். நான் அவர் முன் பாலை நீட்டினேன்.
அவர் சிரித்து கொண்டு,”ஏன் நமக்குள் இந்த போர்மேலடீஸ்.”
“அம்மா முதலில் இப்படி தான் செய்யவேண்டும் என்று சொன்னார்கள்.”
“இங்க பாரு டா, அம்மா அப்பா பேச்சை கேட்கும் ரொம்ப சாதுவான பெண்ணை நான் கல்யாணம் பண்ணி இருக்கேன்.”
நான் அவரை பார்த்து முறைத்தேன்.
“நான் ஒன்னும் அடங்க பிடாரியாக (கண்ட ஆண்களுடன்) கல்யாணத்துக்கு முன் ஊர் சுத்தும் பெண் கிடையாது.”
அவர் என் கோபத்தை ரசித்து கொண்டு, “கோப பட்டாலும் அப்பப்பா என்ன அழகாக இருக்குற.”
அவர் என்னை கிண்டல் செய்கிறார் என்று புரிந்து கொண்டு கொஞ்சம் கோபம் தணிந்தது.
“நீங்க பால் குடிக்க போறிங்களா, இல்லையா? எவளோ நேரம் நான் இதை இப்படியே கையில் வைத்திருப்பது.?”
“நீ முதலில் குடித்துவிட்டு கொடு.”
நான் அண்ணாந்து அதை குடிக்க தொடங்கும் போது. “ஹ்ம்ம் ஹம் நீ அதை வாய் வச்சி குடி அப்போதான் எனக்கு இன்னும் தித்திப்பாக இருக்கும்,” என்றார்.
நான் அவர் சொல்வதை கேட்காமல் அப்படியே கொஞ்சம் குடித்து விட்டு நாக்கை வெளியே நீட்டி பழிப்புக் காட்டினேன்.
“இப்போ தித்திக்காத இந்த பால் வேண்டாமா?” சிரித்தபடி கேட்டேன்.
“இரு உன் உதட்டில் இருந்து நேரடியாக அதை டேஸ்ட் பண்ணுறேன்.”
இப்படி சொன்ன அவர் என்னை கட்டிப்பிடித்து முத்தமிட்டார். டம்ளர் உள்ளே பால் கீழ் சிந்தாமல் இருக்க சிரமப்பட்டேன்.
முத்தம் முடிந்ததும் என் இதழ்களை துடைத்து கொண்டு சொன்னேன்,” ச்சீ இப்படி முரட்டு தனமாகவா கிஸ் பண்ணுறது.”
Where are Qatar