கொஞ்ச நேரம் கூட அதைக் கேட்டு மதனால் மகிழ்ச்சியடைய முடிய வில்லை. ஏனெனில், பட்டென்று பதில் வந்தது அந்த நபரிடமிருந்து.
இல்லை தேவையில்லை. நான் பாத்துக்குறேன்.
ஏய், எதுக்கு ஆட்டோல போற? அதான் சொல்றேன்ல?
நான் எதுக்கு ஆட்டோல போகனும்?
பின்ன? மதனையும் வேணம்னு சொல்லிட்ட!
பதிலுக்கு, ஹரீசை நெருங்கிய அந்த நபரோ, நீங்கதானே அண்ணா என்னைக் கூட்டிட்டு வந்தீங்க? இப்ப என்னை கொண்டு போய் விட மாட்டீங்களா என்று உரிமையாய், கொஞ்சம் அன்பு கலந்த அதிகாரத்தில் கேட்க, ஹரீஸ் புன்னகையுடன் எழுந்தான். மதனைப் பார்த்து, என்கிட்ட கோவிச்சுக்காத என்று கையைத் தூக்கியவன், டிராப் செய்ய கிளம்பினான்.
சிரிப்புடன் அதனைப் பார்த்துக் கொடிருந்த மதனின் அக்காவைப் பார்த்து முறைத்த அந்த நபரின் பார்வையில், உன்னைப் பத்தி எனக்கு தெரியாதா? என்ற கேள்வி இருந்தது.
பின் திரும்ப, மதனை சட்டையே செய்யாமல், சிறிது தூரம் சென்ற அந்த நபர், தாங்க முடியாமல், திரும்ப மதனிடம் வேகமாக வந்து கோபமாகப் பேசினார்!
உன் கூட பேசக் கூடாது, உன் முகத்துலியே இனி முழிக்கக் கூடாதுன்னுதான் நினைச்சிகிட்டு இருந்தேன். ஆனா, அவ கூட பேசிட்டு, என்னால சும்மா போக முடியலை.
அவ பிரச்சினையை சால்வ் பண்ணிட்டா, நீ என்ன பெரிய இவனா?
நீ ஒழுங்கா இருந்திருந்தா, இந்தப் பிரச்சினையே வந்திருக்காது. அவ, த… தற்கொலை வரைக்கும் யோசிச்சிருக்க மாட்டா. எல்லாத்துக்கும் நீதான் காரணம். என்னிக்குதான் நீ மாறப்போற? இப்பிடியே அடுத்தவிங்க உணர்ச்சியைப் புரிஞ்சுக்காமியே இரு! ச்சே! என்று கோவமாகச் சொல்லிவிட்டு நகர்ந்தார் அந்த நபர்.
இவ்வளவு நேரம் வரை கொஞ்சம் குழப்பத்துடனும், சந்தேகத்துடனும், வருத்தத்துடனும் இருந்த மதனின் முகம், அந்த நபர் திட்டிவிட்டு சென்றவுடன், மிகவும் தெளிவும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்தது. மதன் வாய் விட்டே சிரிக்கத் தொடங்கினான்.
ஹா ஹா ஹா!
ஏறக்குறைய அதே மனநிலையில் இருந்த, மதனின் அக்காவும் மகிழ்ச்சியாகக் கேட்டாள்.
என்னடா, திட்டுனதுக்கு இவ்ளோ சந்தோஷமா? அப்ப நானும் உன்னைத் திட்டுறேன்!
ஹா ஹா ஹா! இது திட்டுனதுக்கு இல்லக்கா! அந்த லூசு, என்னை லவ் பண்றேன்னு, சொல்லாம சொல்லிட்டு போதுல்ல, அதுக்குதான் சிரிச்சேன்!
How to submit the story on this site? help me