நாந்தான் சொன்னேன், என்ற படி உள்ளே வந்தது, நம்ம ஹீரோ மதன் தான்!
ம… மதன்! நீ… நீ… நீயா? நம்ப வெச்சு கழுத்தறுத்துட்டியே!
இவ்வளவு நேரம் பெரும்பாலும் அமைதியாக இருந்த, அடிக்காத தேவி பொங்கி விட்டாள்.
டேய்… நம்பிக்கைத் துரோகத்தைப் பத்தி நீ பேசுறியா? நான் பண்ணாமியே, பணத்தை திருடினேன்னு பொய் குற்றம் சொன்னியே, உனக்கு என்ன தகுதி இருக்கு? அதுக்காக என்னை எப்டியெல்லாம் சித்ரவதை பண்ண? உன்னை என்று காலில் இருந்த செருப்பைக் கழட்டி அடிக்கச் சென்றாள்.
டக்கென்று இடையில் வந்த மதன், இரும்மா என்று தடுத்தான்.
நீங்க விடுங்கண்ணா! என் அப்பா வயசு இவனுக்கு. இவன் பண்ண கொடுமைக்கு, இவனை, என்று அழுது கொண்டே சொன்னாள்.
இருப்பதிலேயே இளையவள் என்பதால், அவளால் தாங்கிக் கொள்ள முடியவில்லை என்பதை அனைவராலும் உணர முடிந்தது.
இல்லைம்மா, நீ அவனை அடிக்க வேணம்னு சொல்லலை. இவ்ளோ நல்ல விஷயத்தை செய்யப் போற, வீடியோ எடுக்க வேணாமா? என்று செல்லை எடுத்து ஆன் செய்தவன், இப்ப அடிம்மா என்றான்.
தேவி சராமரியாகக் கொடுத்த செருப்படியில் அவளுடைய ஆவேசம் நன்கு தெரிந்தது. மற்ற இருவரும் கூட அடித்தனர். கூடவே, தப்பா நடந்துக்க முயற்சி பண்ணுவியா? பண்ணுவியா என்று கேட்டு கேட்டு அடித்தார்கள்.
ஓய்ந்து போய் நின்றவுடன், மதன் சொன்னான். இனி அவனால உங்களுக்கு எந்தத் தொந்தரவும் வராது. இந்த வேலைக்கும் எந்த பிரச்சினையும் வராது. இதை எல்லாத்தையும் மறந்து, சந்தோஷமா இருக்கனும், என்ன?
ரொம்ப தாங்ஸ்ண்ணா என்று சாந்தியும், ப்ரியாவும் சொல்ல, தேவியோ, மதன் அருகில் வந்து, அவன் கையைப் பிடித்து, ரொம்ப தாங்ஸ்ண்ணா! உங்களை என் அண்ணனா நினைச்சி சொல்லுறேன். வாழ்க்கையில என்னிக்கும் உங்களை மறக்க மாட்டேன். வயசு கம்மின்னாலும் சொல்லுறேன்… நீங்க ரொம்ப நாளைக்கு சந்தோஷமா இருக்கனும். உங்க குடும்பமே நல்லாயிருக்கனும் என்று நெகிழ்ந்தாள்!
அவளது அண்ணா என்ற அழைப்பும், அவள் பேச்சும், அதில் இருந்த அன்பும், மதனையே ஆட்டியிருந்தது. பெண்களின் மேலேயே நம்பிக்கை இல்லாதிருந்த அவனுக்கு, அவன் அக்கா, அந்த அவள், இவர்களைத் தாண்டி, இந்த தேவியின் பரிசுத்தமான அன்பில் அவன் மனம் தெளிவடைந்தது! இந்த சாந்தி, ப்ரியாவும் கூட, அவனிடம் காட்டிய நன்றி, அன்பில், அவன் இதுவரை தனக்குத் தானே போட்டிருந்த இரும்புக் கதவுகளை, மன இறுக்கத்தை எல்லாவற்றியும் உடைத்தெறிந்தான்.
How to submit the story on this site? help me