எங்க போற?
நான் ஆச்சரியமாகப் பார்த்தேன். எ… என் ரூமுக்கு! அதன் இன்னிக்கு கிடையாதுல்… என்று பேசிய நான் அப்படியே நிறுத்தினேன். ஏனெனில், அவன் என்னை முறைத்துக் கொண்டிருந்தான்.
எ… என்ன?
இங்க வா?
குழப்பத்துடன் அருகில் வந்தவளை, கையைப் பிடித்து இழுத்தான். என்ன நடக்கிறது என்று உணரும் முன், நான் படுக்கையில், அவன் மேல் இருந்தேன். அவன் என்னை அணைத்திருந்தான்.
என்னை என்னன்னு நினைச்சிட்டிருக்க? உன் உடம்புக்காகத்தான் ரெண்டு நாளா இங்க படுக்கச் சொன்னேன்னு நினைச்சிட்டிருக்கியா? ம்ம்?
அவன் கோபத்திற்கான காரணத்தை அறிந்த போது, எனக்குச் சிரிப்புதான் வந்தது. அமைதியாக அவனையே பார்த்தேன்.
ஒண்ணும் தெரியாத மாதிரி பாக்குறதைப் பாரு. ராட்சசி. இதே வேலை இவளுக்கு! நான் எப்ப கிட்ட வரணும், எப்ப தள்ளி நிக்கனும் எல்லாத்தையும் இவளேதான் முடிவு பண்ணுவா என்று அவன் முணுமுணுத்தது என் காதில் விழுந்தது. அது என் புன்னகையை அதிகரித்தது. இவ்வளவிற்கும் இடையில், அவன் என் அணைப்பை விடவேயில்லை.
பதில் பேசாமல் அவனை சரியாகப் படுக்க வைத்த நான், கம்பளியை எடுத்து அவனுக்கும் சேர்த்து போர்த்தியவாறு, அவன் மார்புக்குள் சரணடைந்தேன்.
என்னை அணைத்தவனின் அன்பில் கண் மூடி இரு நொடி இருந்தவள், அப்படியேச் சொன்னேன்.
இன்னிக்கு அவ ஃபோன் பண்ணச் சொன்னா. பேசி நாளாகுது. அதான் அங்கப் போலாம்னு பார்த்தேன்.
மெல்லிய குரலில் சொன்ன என் தன்னிலை விளக்கம் அவனுக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியளித்தது.
ஓ… அப்ப, போயி பேசிட்டு வா!
ப்ச்… வேணாம், நாளைக்கு பகல்ல பேசிக்கிறேன்.
என் பதிலில் அவன் இன்னமும் மகிழ்ந்தான். என்னை இன்னமும் நன்றாக அணைத்துக் கொண்டவன், என் முன் நெற்றியில் மெல்லிய முத்தமிட்டு, என் தலையையும், கன்னக் கதுப்புகளையும் வருடினான்.
அதற்க்கப்புறம் அப்படியே பேசிய படி தூங்கும் போது மணி 2. நாங்கள் காதலாகவோ, காதலைப் பற்றியோ எதுவும் பேசவில்லை. சொல்லப் போனால் அது முழு நேரப் பேச்சும் அல்ல… பெரும்பாலும் வருடல்களுடன், சாதாரணப் பேச்சாக இருந்தாலும், இருவமே அந்த மோன நிலையிலேயே தொடர்ந்து இருக்க நினைத்தோம்.
இருவரில் யார் முதலில் தூங்கினோம் என்று கூட தெரியாத அளவிற்கு, அந்த அணைப்பில் கரைந்து மகிழ்ந்திருந்தோம்.
காலையில் எழுந்த போது மணி 8. ஐயோ மீட்டிங்க்கு லேட்டாச்சு என்று பதறி எழுந்த போது மதன் சொன்னான்.
இன்னிக்கு மீட்டிங்லாம் போக வேணாம். முக்கியமான செஷன்ஸ் எல்லாம் ஏற்கனவே ஓவர். அதுனால, இன்னிக்கு சும்மா அவுட்டிங் போயிட்டு வரலாம். நான் ஏற்கனவே இன்ஃபார்ம் பண்ணிட்டேன். ஓகேயா?
எனக்கும் அவனுடன் சேர்ந்து இருக்க வேண்டும் என்று தோன்றியதால், சரி என்றேன்.
போய் ரெடியாகிவிட்டு, அவன் முன் வந்து நின்ற போது, அவன் முகம் ஆச்சரியத்தாலும், மகிழ்ச்சியாலும் அப்படியே மாறியது!
லா… லாவி!
வெட்கப்பட்டுக் கொண்டே கேட்டேன். நல்லாயிருக்கா…
நல்லாயிருக்காவா? சூப்பரா இருக்கடா! உன்கிட்ட இந்த மாதிரி டிரஸ்ல்லாம்… அதுவும் இங்க எப்படி…
நேத்து ஈவ்னிங் கேப்ல போயி வாங்கிட்டு வந்தேன்.
Nice can you please upload next part
Story supera iruku..