“என்ன சுகு, நீயே சிரிச்சுக்கறே?” அவன் தவிப்புடன் கேட்டான். “செல்வா நல்லா கேட்டுக்க, நீ பாக்கலாம் என் குட்டிங்களை ஆனா தொடக் கூடாது? டீலா? “என்ன சுகன்யா இதெல்லாம்; என்னை ஏன் இப்படி சித்ரவதை பண்றே; எனக்குப் புரியுது, நான் ஒரு பொண்ணை இப்படி கேக்கறது தப்புன்னு. நான் என் ஆசையை வேற யாரு கிட்ட சொல்றது, அதுவும் எனக்குப் புரியல. இந்த சமூகத்துல, நம்ம ஊருல, ஒரு ஆம்பிளை, கல்யாணம் ஆகிற வரைக்கும் ஒரு பொண்ணுகிட்ட […]
“பார்க்கும் மரங்களெல்லாம் நந்தலாலா – நின்றன் பச்சை நிறம் தோன்றுதையே நந்தலாலா கேட்கும் ஒலியில் எல்லாம் நந்தலாலா – நின்றன் கீதம் இசைக்குதடா நந்தலாலா தீக்குள் விரலை வைத்தால் நந்தலாலா – நின்னை தீண்டும் இன்பம் தோன்றுதடா நந்தலாலா” “செல்வா, போன தரம் இங்க நாம சந்திச்சப்ப, எனக்கு ஒன்னும் கொடுக்க மாட்டியான்னு, நீ கேட்ட, உனக்கு நினைவிருக்கா?” அவன் பாடி முடித்தவுடன் கேட்டாள். “ம்ம்ம்”, அதுக்கு என்ன இப்ப” புருவத்தை லேசாக சுளித்தவன், தான் என்ன
“அவன் தான் முதலில் சொல்லட்டுமே…இல்லை அவள் தான் சொல்லட்டுமே” என்று இருவரும் ஒரு வரட்டு கௌரவத்தில் நாட்களை ஓட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள். சுகன்யாவின் சுபாவம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மாறுவதற்கு முக்கிய காரணம் வேணி. அவள் தினமும் மாலையில், அவர்கள் சந்திக்கும் வேளையில் சுகன்யாவை மாற்ற வெகுவாக முயற்சித்தாள். “சுகன்யா, நீ இங்க வந்ததுல இருந்து நானும் பாத்துக்கிட்டுதான் இருக்கேன்…ஏண்டி சுகு, எப்பவும் இப்படி தனியா உன் ரூம்ல அடைஞ்சு கிடக்கிறியே, அந்த தனிமையிலே அப்படி என்னதாண்டி இருக்கு, இந்த
சுகன்யா சென்னைக்கு வந்து, அந்த அரசு அலுவலகத்தில் உதவியாளர் பதவியில் சேர்ந்து மூன்று மாதங்களாகிறது. முதல் ஒரு வாரம் தன்னுடன் சிறுவயதில் படித்த தோழியின் வீட்டில் தங்கி இருந்தாள். பின்னர் அவளுடைய தாய் மாமாவின் நண்பர் வீட்டு மாடிப் போர்ஷனுக்கு குடி வந்தாள். கீழ்ப் போர்ஷனில் வீட்டுகாரர் குடும்பம் வசித்தது. மாணிக்கம், ஓய்வு பெற்ற ஆசிரியர், தானுண்டு தன் வேலை உண்டு என்று இருப்பவர். இந்த மூன்று மாதத்தில் அவர் அதிர்ந்து பேசி அவள் பார்த்ததில்லை. மாணிக்கத்தின்
“தம்பி….” “அக்கா….ஐ லவ் யு” விக்கித்து நின்றாள். “ராகவியை எந்த அளவுக்கு காதலிக்கிறேனோ அந்த அளவுக்கு உன்னையும் காதலிக்கிறேன்” என்னை விட்டு விலகினாள். “வேண்டாந்தம்பி….இத மறந்திடுவோம்” என்று கை கூப்பி என் காலை பிடிக்க குனிந்தாள். “அப்படி மட்டும் மறந்தா அது தாங்க்கா நீங்க பண்ணுற துரோகம்.” என்னை ஆச்சர்யத்தோடு பார்த்தாள். “வருஷத்துல ஒரு மாசம் மாமா உங்க கூட இருக்கும்போது நான் உங்க பக்கமே வரமாட்டேன். மத்த நாட்கள்ல உங்க தேவைக்கு வரேன். நீங்க இந்த
“அம்மா ஜாக்கெட்டை கழுட்டேன்” அம்மா என்னை திரும்பிப்பார்த்தால். “என்னாச்சு உனக்கு, எப்பவும் நீ தானே கழட்டி விடுவே. இன்னைக்கு புதுசா கேக்குற?” நான் பெருமூச்சு விட்ட படியே என் அம்மாவின் ஜாக்கெட்டை கழட்டினேன். என் மேல் அம்மா சாய்ந்து இருந்தால். அவளை அணைத்தவாறே ஜாக்கெட்டின் ஒவ்வொரு கொக்கியாக கழட்டினேன். “நீ ஒரு வாரமாவே ஆள் சரியில்லடா. மூஞ்சு என்னமோ மாதிரி இருக்கு. கேட்டாலும் சொல்லமாட்டெங்குறே” “இன்னைக்கு உன்கிட்ட சொல்லனும்னு முடிவு பண்ணிட்டேன்மா” என் பக்கம் திரும்பி உட்கார்ந்தாள்
“அக்கா.. இன்னைக்கு டேனியல் கதைய முடிக்கவும் நான் உங்கள ஓப்பேன்” என்றான் தாஸ். “பிச்சு பிச்சு.. எல்லாம் இன்னும் 1 வாரம் கழிச்சு தான், சரி போது, உன் குஞ்ச உள்ள வை” என்ற பொற்கொடி தன் ஆடைகளை சரி செய்தாள். மணி காலை 9:40. பொற்கொடி ராம்குமார் பைக்கிலும், மஹா தாஸ் பைக்கிலும் ஏறினார்கள். சிவனேசன் பிலான் செய்தது போல தானும் டேனியலும் ட்ரக் அடிக்க போறோம் யாரும் வர வேண்டாம் என கூறி அவன்
“அக்கா… என்ன அக்கா.. பசியால் படுத்து கிடந்தவன கூப்பிட்டு இலை போட்டு அதுல பிரியானி போட்டு சாப்பிடவேண்டாம்னு சொன்னா எப்படி அக்கா? கொஞ்சம் பொருத்த்க்கோங்க அக்கா, இதோ முடிஞ்சது அக்கா.. ப்ளீஸ் அக்கா” என்று கெஞ்சுவது போல பேசிக்கொண்டே அவள் இதழ்களை தன் வாயால் கடித்து சுவைத்தபடி அவள் புண்டையில் வேகமாக குத்த ஆரம்பித்தான் சந்தோஷ். கிழிந்து போன புண்டையில் மீண்டும் கும்மாங்குத்து வில, வலி தாங்க முடியாத பொற்கொடி தன்னை அறியாமல் அவன் சுண்ணியை தன்
“அம்மாடி, எத்தனை நாள் கனவு இது, இதே மாதிரி ஒரு அழகான ரூம், அது முழுக்க எசி, அதுல ஒரு பெரிய டீவி, அத பார்த்துகிட்டே இப்படி அறை குறை டிரஸ்ல குளுகுளுனு உட்கார்ந்து வாழ்க்கைய ரசிக்கனும்னு” என்றாள். அருகே நின்ற சிவனேசன் அவள் அழகை பார்த்தான், “அம்மாடி என்ன அழகான உடம்பு, எவ்வளவு பெரிய முலை, எவ்வளவு சின்ன இடுப்பு, தொப்பை இல்லாத வயிறு, அழகான தொப்புள், ஆத்தி கால்ல பாருடா சாமி, எப்படி வழுவழுனு
“சார், உங்க டிரஸ் ரொம்ப அழகா இருக்கு” என்றாள். சிவனேசன் பொற்கொடியை பார்த்து அதிர்ந்தான், அவள் சேலைய அவள் கைப்பை கொஞ்சம் விலக்கி அவள் இடை, மற்றும் வயிறு முழுதும் சிவனேசனுக்கு தெரிந்தது, சிவனேசனின் சுண்ணி விரைக்க ஆரம்பித்தது,.. ஹம்.. இவ பெரிய தேவுடியா தான்” என்று மனதுக்குள் சொல்லிக்கொண்ட சிவனேசன் தன் இருக்கையில் உட்கார்ந்தான்.. “அப்படி உட்காருமா” என்றான்.. பொற்கொடி உட்கார்ந்தாள்.. ஆனால் அதற்கு முன் பொற்கொடி சிவனேசனுக்கு ஒரு தூண்டிலை போட்டாள். “சார், உங்க