என்ன வாழ்க்கைடா இது – பகுதி 1 338

“தொட்டுப் பாரு ” அவள் பயந்தால். அவள் கையை பற்றி என் கோலின் மீது வைத்தேன். அவள் கைப்பட்டதும் ஏனோ என் அம்மாவின் நினைவு வந்தது.
“ராகவி ”
“மாமா ”
“முட்டிப் போடு ”
ஏன் என்று தெரியாமலேயே முட்டிப்போட்டால்….
“ஒருத்தனை உண்மையா லவ் பண்ணுற பொண்ணு செய்யவேண்டிய ஒன்னு சொல்லுறேன்….செய்வியா…”
“செய்வேன் மாமா….”
ஊம்புவது பற்றி விளக்கினேன்….முதலில் முகம் சுளித்தால்…..அழுதுவிடுவாள் போல இருந்தது. நீ என்னை உண்மையா லவ் பண்ணலைன்னா விட்டுடு என்றேன்…..வாயைத் திறந்தாள்…..
அடடா…..சின்னக் குட்டி என்னமா செய்யுறா….எத்தனையோ முறை என் அம்மா எனக்கு செய்தது…..
அம்மா….இந்நேரம் வேணு சாருக்கு செய்துக்கொண்டு இருக்கிறாளோ என்னவோ…..ஹ்ம்ம்ம்ம்ம்
சும்மா சொல்லக்கூடாது….ராகவி கலக்கினால்…..பீச்சி அவள் முகம் முழுவதும் அடித்தேன்…..”ஒரு டிராப் விடாம நக்கி முழுங்கனும் “என்றேன்…..பயந்துக்கொண்டு செய்தால்.
கதவு தட்டப்பட்டது……”மாமா சாப்பிட கூப்பிடுது பாட்டி…”ரகுவின் குரல். 6வது படிக்கிறான். “வரோம்….நீ போ…”
——-
அவள் தோள்மீது கைப்போட்டு அணைத்துக்கொண்டே கீழே இறங்கினேன். பெரியம்மா முகத்தில் 1000 வாட்ஸ் பிரகாசம்.
“ஹ்ம்ம்…இப்ப தான் உன் முறை பொண்ணு மேலே பாசம் வந்துச்சோ….”
“அவளை எப்பவுமே பிடிக்கும் பெரியம்மா….சின்ன பொண்ணாச்சேன்னு….”
“சரி சரி….இப்போ தான் அவர் பத்தாவது படிக்கிறாளே…..இன்னும் அவ சின்ன பொண்ணில்ல….”
அக்கா முகத்தில் வெட்கம் கலந்த சந்தோசம். எங்கே நான் ராகவியை வேண்டாம் என்று சொல்லிவிடுவேனோ என்று எப்போதுமே அக்காவிற்கும் பெரியம்மவிர்க்கும் பயம் உண்டு. இன்று இருவருமே மகிழ்ச்சி.
“ஆமாம் பெரியம்மா…. இனிமே அடிக்கடி அக்கா வீட்டுக்கு போக வேண்டியது தான்….”என்று சொல்லி அக்காவைப் பார்த்தேன்….
“சந்தோசம் தம்பி” .என்றால்…
“காலேஜுல விடுவாங்களா அடிக்கட்டி லீவு போட ?” பெரியம்மா கேட்டால்…..

“அச்சிஸ்டண்ட் ஹெச்.ஓ.டியே உங்க தங்கச்சி கைக்குள்ள தானே பெரியம்மா ” என்று கண்ணடித்தேன்…..
“அப்புறம் என்ன கவலை விடு ”
புது தாலி ஜொலிக்க அம்மா மங்களகரமாக தென்பட்டாள். முகமெல்லாம் பூரிப்பு. ஹனிமூன் செமையா இருந்திருக்கும் போல. ஒரு பக்கம் ஏதோ இனம்தெரியாத பொறாமை என் மனதில் மூண்டது. என்னை விடவா வேணு சார் இவளை சந்தோஷப்படுத்தி இருப்பார்?
திங்கட்கிழமை காலேஜ் போகும்போது வேணு என்னையும் தன்னுடனே காரில் வரச்சொன்னார். வேணு சாரிடம் செகண்ட் ஹாண்ட் செலேரோ கார் இருந்தது. சொந்த வீடெல்லாம் இல்லை. எங்கள் வீட்டிலேயே வீட்டோடு மாப்பிள்ளையை செட்டில் ஆகிவிட்டார். வேணு சார் குடும்பம் அவ்வளவு வசதியும் கிடையாது. அவரைப் பொருத்தவரை என் அம்மவைக் கட்டிக்கொண்டது ஜாக்பாட் தான். சொத்து சுகமும் சுந்தரி சுகமும் கிடைக்குதே.
“ஈவினிங் நான் சிக்கிரமே கிளம்பிடுவேன் தினா. நீயும் என் கூட வந்திடு. உன் கூட கொஞ்சம் பேசணும்”
“சரிங்க சித்தப்பா”. இனியும் அவரை சார் என்றா கூப்பிட முடியும். அம்மா அவரை அப்பா என்று கூப்பிட சொன்னாள். ‘அது எப்படி தேவிகா…..நான் ஒண்ணும் அவங்க அப்பா இல்லையே…..சித்தப்பான்னு கூப்பிடட்டும் வீட்டுக்குள்ள. வெளியிடத்துல வேணும்னா அப்பன்னு கூப்பிடட்டும். டேய் தினா…காலேஜுல வழக்கம் போல சாருன்னே கூப்பிடு ‘ என்றார்.