அந்த ஜூஸ் கிலாசை கையில் எடுத்துக்கொண்டு மெதுவாக சிவனேசனிடம் சென்றாள் பொற்கொடி, அவன் அருகே அவன் அமர்ந்திருந்த சேரின் கைபிடியில் தன் கைகளை ஊன்டி குனிந்து நின்றாள், சிவனேசனை ஒரு மாதிரியாக பார்த்து தன் காம புன்னகையை வீசினாள்,
“ஏன் இந்த ஜூஸ் குடிக்க மாட்டீங்களா, சரி நீங்க சொன்னது சரி தான், எம்டி சார், பொல்லாத மனிதர், கண்மாய்க்குள்ள வச்சு கொன்னு சூலைல வச்சு எரிச்சுடுவாரு, ஒன்னு ஓபனா கேக்கட்டா..?” என்று கேட்டாள் பொற்கொடி.
“தன்னிட எதைபற்றி இவ கேட்கப்போறா, டேனியல் அண்ணே இவள பொண்டாட்டி மாதிரி வச்சிக்க நினைக்குறாரு, ஆனா இவ இப்படி பொம்பளையா இருக்கா, பச்ச தேவுடியா மாதிரி இருக்கா, போதாக்குறைக்கு நம்மையும் சேர்த்து வம்புல இழுத்துவிடுறா, என்ன பன்னுறது?” என்று யோசித்தான் சிவனேசன்.
தன் கையில் இருந்த ஜூசை டேபிலில் வைத்தாள், “ஹம்.. சொல்லுங்க.. ஒன்னு கேட்கனும்” என்றாள் பொற்கொடி.
சிவனேசன் பொற்கொடியின் காம வலையில் இருந்து தப்பிக்க முடியவில்லை, பொற்கொடியை நிமிர்ந்து பார்த்தான்,
“ஹம்.. கேளுமா…” என்றான்.
“நம்ம எம்டி சார் என் உடம்புக்கு தான இந்த வேலைய கொடுத்தாரு, அவரு கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி உங்களுக்கு போன் பன்னி பேசும் வரை நீங்களும் என் உடம்பு மேல ஆசபட்டுதான என்ன இந்த ரூமுக்கு கூட்டிட்டு வந்தீங்க” என்றாள்.
பொற்கொடி இப்படி கேட்டது சிவனேசனுக்கு பக்குனு இருந்தது, அந்த கார்மென்ட்ஸ் கம்பேனியை வாங்கி 14 வருடங்கள் ஆன போதும், இது வரை எந்த பெண்ணும் பொற்கொடியை மாதிரி கேட்டதில்லை, சிவனேசனுக்கு பயம் இருந்தாலும் அவன் சுண்ணி விரைத்து அவனது சஃபாரி பேன்ட்டை முட்டிக்கொண்டிருந்தது, தொண்டையில் எச்சிலை சிரமப்பட்டு விழுங்கிய சிவனேசன், பொற்கொடியை நிமிர்ந்துபார்த்தான்,
“அப்படிலாம் இல்லமா..” என்றான்.