“ஆ..” என்று தன் கையை விடுக்கென்று இழுத்தாள் பொற்கொடி, சிவனேசனும் உடனே எழுந்து
“சாரி மா” என்று சொன்னபடி தன் கையால் அவள் வலது கையை மீண்டும் பிடித்து தூக்கினான்,
“என்னமும் காயம் ஆச்சாமா, சாரி மா,” என்ற சிவனேசன் அவள் கை மணிக்கட்டை தன் வாய் அருகே தூக்கி சென்று ஊதினான்.
அவனது அந்த செயல் பொற்கொடிக்கு கூச்சத்தையும் அதே நேரம் புண்டையில் காம அரிப்பையும் ஏற்படுத்தியது, சிரிது நேரத்திற்கு முன் தன் எம்டி, 59 வயது டேனியல் தன் கையை பிடித்து வருடிய போதும் புண்டையில் எந்த மாற்றமும் ஏற்படாமல் இருக்க, இப்போது சிவனேசனின் மூச்சு காற்றுபட்டவுடன் அரிப்பு ஆரம்பமானது.
“சார், ஒன்னும் இல்ல சார்,” என்று சொன்ன பொற்கொடி தன் கையை சிவனேசனின் பிடியில் இருந்து விடுவிக்க முயலவில்லை, அப்படியே டேபிலில் சாய்த்துவைத்திருந்த தன் குண்டியை நிமிர்த்தி சிவனேசன் முன் நின்றாள், சிவனேசனும் நிற்க, அவனது மார்புக்கு தான் இருந்தாள் பொற்கொடி, டேனியல் குட்டையான ஆள், குண்டானவன், வழுக்கை தலையன், ஆனால் சிவனேசன் நன்கு வளர்ந்தவன், தலையில் நன்றாக முடி இருக்கும், என்ன இரண்டு காதுகள் அருகிலும், தலையில் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக சில நரைத்த முடிகள் இருக்கும் அவ்வளவு தான். இருவரும் எழுந்து நிற்க, இருவரின் இடையே ஒரு அடிக்கும் குறைவான இடைவெளி தான்.
“இந்த பக்கம் வந்து நில்லுமா” என்ற சிவனேசன் அவள் கையை மெதுவாக விடுவிக்க, புன்னகைத்தபடி பொற்கொடி சிவனேசனின் இடது புரமாக வந்து முன்பு நின்றது போல அவன் டேபிலில் தன் குண்டியை பார்க் பன்னி, முன்னால் லேசாக குனிந்து தன் கைகளை கட்டி தன் இடுப்பை முற்றிலுமாக மறைத்து நின்றாள்.
“நம் இடுப்ப பார்க்க தான் இவன் இந்த பக்கம் வந்து நிற்க சொல்லுகிறான், ஆகையால் நம் இடுப்பை இவனுக்கு காட்டாமல் இவன் ஆண்மையை கொஞ்ச நேரம் தூண்டுவிட்டு பார்க்கலாம்” என்று நினைத்தாள்
பொற்கொடி தனக்கு இடுப்பை காட்டாமல் நிற்பதால் அடுத்து என்ன செய்யலாம் என நினைத்த சிவனேசன் எதார்த்தமாக பேசுவது போல பேசினான்,
“என்னமா, கழுத்துல கவரிங்க் செயின், கைல கவரிங்க் வளையல், ஏன்மா தங்கத்துல செஞ்சு போடலாம்ல” என்று கேட்டான்.
பொற்கொடி கேசுவலாக தன் இடுப்பை மறைத்து கட்டியிருந்த கைகளை எடுத்தாள், தன் சேலை மாராப்பை விலக்கினாள், அவள் அப்படி செய்ய, ரோஸ் நிற ஜாக்கெட்டுக்குள் அவள் அனிந்திருந்த வெள்ளை நிற பிராவும், அதனுள் முட்டிக்கொண்டிருந்த முலைகளும் அப்படியே தெரிய, சிவனேசன் அதிர்ந்தான், பொற்கொடி ஒன்றும் நடக்காதது போல கூச்சமின்றி தன் கவரிங்க் செய்னை தன் கையில் எடுத்து பிடித்தாள், அதனை முன்னால் இழுத்து பிடித்தபடி சிவனேசனை பார்த்தாள், அவன் தன் முலைகளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்ப்பதை கவனித்தாள், மெதுவாக சிரித்தாள்,
“தங்கத்துல நகை வாங்கி போடுற அலவுக்கு எங்களுக்கு வசதி இல்ல சார், உங்க கழுத்துல தொங்குறது தங்கம் தான சார், அது எத்தனை பவுன் சார்” என்று பவ்வியமாக கேட்டாள்.
உடனே தன் கழுத்தில் தொங்கிய 1 பவுன் தங்க செய்னை தன் சட்டைக்கு வெளியே எடுத்த சிவனேசன் அதன் கொக்கியை கழட்டினான், அதனை பொற்கொடியின் கையில் கொடுத்தான்,
“ஆமாம் மா, தங்கம் தான், 1 பவுன்” என்றான்.
பொற்கொடி அதனை தன் கையில் வாங்கினாள்..
“சார், நான் இதுவரை தங்கமே வாங்கி பார்த்ததில்ல, இத நான் ஒன் டைம் போட்டு பார்க்கட்டுமா” என்று கேட்டாள்.
அவள் அப்படி கேட்டதில் இருந்து அவள் குடும்ப சூழ்னிலையை தெரிந்து கொண்ட சிவனேசன் பரிதாபபட்டான். சிவனேசன் ரொம்பவும் இளகிய மனம் உடையவன், ஒரு பெண் தன்னிடம் படுக்க அழைத்து வர மறுத்தாள் அவளை வேலையை விட்டு தூக்குவான், அதே நேரம் தன்னுடன் படுக்க வரும் பெண்களுக்கு முழு சுகத்துடன் அவர்கள் கேட்கும் பணத்தையும் கொடுப்பான், ஆகையால் பொற்கொடிக்கும் என்னமாவது கொடுக்க நினைத்தான்.
“சரிமா, அத போட்டு பாரு, ஆனா அது என் மாமனார் எனக்கு போட்டுவிட்டது, ஆகையால் அத உணக்கு கொடுத்தா என் பொண்டாட்டி என்ன கொன்னுடுவா, வேனும்னா உணக்கு நான் வேற செய்ன் வாங்கி தாறேன்” என்றான்.