பொற்கொடி வியந்தாள், இருந்தும் சும்மா பேச்சுக்காக பேசினாள்.
“அய்யோ.. சார்… நான் போட்டு பார்க்கத்தான் கேட்டேன், வச்சுக்க கேட்கல, இந்தாங்க சார், என்று அதனை சிவனேசனிடம் கொடுத்தாள்.
அதனை கையில் வாங்காமல் பொற்கொடியின் கையை பிடித்தான்,
“சும்மா போட்டு பாருமா” என்று சொல்ல,
பொற்கொடி அந்த செய்னை தன் கழுத்தில் மாட்ட முயன்றாள்
“கொடுமா நான் போட்டு விடுறேன்” என்றான் சிவனேசன்,
ஆனால் அதற்குள் பொற்கொடி தன் கழுத்தில் மாட்டினாள்,
“ச்சே, அவரே போட்டுவிட்டிற்றுந்தா நம்ம உடம்புல அவரு கை பட்டிருக்கும், நம்ம கைல அவரு மூச்சு காற்று பட்டதுக்கே கீழே ஒரு மாதிரியா சுகமா இருந்தது, அவர் கை மட்டும் நம்ம கழுத்துல பட்டுச்சுனா எப்படி இருக்கும்” என்ற பொற்கொடி அருகே இருந்த கண்ணாடியில் தன் அழகை பார்த்தாள்.
சில வினாடிகள் தான், உடனே தன் கழுத்தில் இருந்த செய்னை கழற்ற ஆரம்பித்தாள், ஆனால் அதனை கழற்ற முடியாதது போல நடித்தாள்,
“இருக்கட்டும்ம்மா, கொஞ்ச நேரம் போட்டுக்கோமா” என்றான் சிவனேசன்.
“இருக்கட்டும் சார், நீங்க தான் எனக்கு ஒன்னு வாங்கி கொடுக்குறதா சொல்லியிருக்கீங்கள, அப்புரம் என்று சிரித்துக்கொண்டே சொன்னாள்.
“கண்டிப்பா வாங்கி தாறேன் ஆனா, என்டிகிட்ட நான் தான் வாங்கிகொடுத்தேன்னு சொல்லக்கூடாது என்றான் சிவனேசன்.
“சரி சார், இது என்ன இவ்வளவு டைட்டா இருக்கு, இத கழட்டுங்க சார், என்று சிவனேசன் முன்னால் குனிந்தாள் பொற்கொடி, பொற்கொடியின் முகம் சிவனேசனின் முகத்துக்கு சில இஞ்ச்கள் முன்னால் இருக்க, சிவனேசனின் சுண்ணி விரைத்தது.
சிவனேசன் மெதுவாக அவள் கழுத்தில் தொங்கிய செய்னை கழற்றினான், கழற்றும் சாக்கில் தன் கையை மெதுவாக பொற்கொடியின் முலையில் லேசாக அழுத்தினான்.
“ஆ… என்ன சுகம்.. பொற்கொடி தன்னை மறந்தாள்
செய்னை தன் கழுத்தில் மாட்ட கைகளை கொண்டு போனான் சிவனேசன்,
“கொடுங்க சார், நான் மாட்டிவிடுறேன் என்று சிவனேசனின் கைகளை பிடித்தாள் பொற்கொடி, அவள் கைகள் தன் கையில் பட்டவுடன் சிவனேசனின் உடலில் ஆயிரம் வோல்ட் மின்சாரம் பாய்ந்தது, பொற்கொடியின் அழகில் முற்றிலுமாக மயங்கிய சிவனேசன் அவளிடம் சரணாகதி ஆனான். பொற்கொடி செய்னை மாட்டிவிட்டு நிமிர்ந்தாள்.