“ஏய், எங்க வச்சு பேசுறது, சரி வாங்க, அப்படி நடந்து போய் பஸ்ஸ்டாப்ல நிப்போம், அங்க பேசலாம்” என்றாள் பொற்கொடி.
“அய்யோ அக்கா.. பஸ்ஸ்டாப்ல எப்படி எங்க வீடு இந்த ஏரியா தான், யாராச்சும் பார்த்துட்டா அவ்வளவு தான், இங்கயே பேசலாம் என்றான் ராம்குமார்.
சந்தோஷ் பொற்கொடியின் அழகில் மயங்கி அவளை பார்த்துக்கொண்டே இருந்தான், பொற்கொடியின் இடுப்பை சந்தோஷ் பார்க்க, அவன் பார்ப்பதற்காகவே தன் இடுப்பை அவனுக்கு காட்டினாள் பொற்கொடி.
“ஏய், இங்கயா… என் ஆபிஸ் ஸ்டாஃப் யாராச்சும் பார்த்து தொலைச்சா அவ்வளவு தான், அதுக்கு பேசாம நடந்துகிட்டே பேசலாம் டா” என்றாள் பொற்கொடி, அவ்வப்போது திரும்பி தன் கம்பேனி பக்கமும் பார்த்தாள், யாராவது வருகிறார்களா என்று..
“அக்கா… அப்போ வாங்க இப்படி உள்ள போயிடலாம், யாரும் வர மாட்டாங்க, கொஞ்ச நேரம் ஜாலியா பேசிட்டு இருந்துட்டு போகலாம் என்ற ராம்குமார் சாலையின் இடது ஓரத்தில் இருந்த கருவேலை மர புதர்களை காட்டினான்.
அவன் அந்த பகுதியை காட்ட, மாலை சிவனேசன் பியூன் கார்த்திக்கை பற்றி சொன்னது பொற்கொடிக்கு ஞாபகம் வர, மெதுவாக சிரித்தாள், அவள் சிரிப்பதை கவனித்த ராம்குமார், பொற்கொடியை தானும் தன் நண்பனும் ஓக்க தான் அழைக்கிறோம் என்பதை அறிந்து தான் அவள் சிரிப்பதாக நினைத்தான் ராம்குமார்.
“அக்கா… சிரிக்காதீங்க அக்கா.. இது ரொம்ப சேஃபான ப்லேஸ் அக்கா, யாரும் வர மாட்டாங்க, ஒரு அரை மணி நேரம் ஜாலியா பேசிட்டு இருக்கலாம் அக்கா” என்றான்.
சொல்லிவிட்டு சட்டென பொற்கொடியின் கையை பிடித்தபடி அந்த புதருக்குள் இறங்க ஆரம்பித்தான் ராம்குமார்.
ஒன்றும் சொல்லாத பொற்கொடி மெதுவாக அவனை பின் தொடர ஆரம்பித்தபடி,
“அரை மணி நேரமா, சான்சே இல்ல, ஜஸ்ட் 10 மினிட்ஸ், நான் பஸ்ல போகனும் டா, அதுவும் 2 பஸ் மாறி போகனும் டா” என்றாள்.
பொற்கொடி பின்னால் நடந்து வந்த சந்தோஷ்,
“அக்கா, டோன்ட் ஒரி, எங்கிட்ட பைக் இருக்கு அக்கா, நான் உங்கள போய் டிராப் பன்னிடுறேன், உங்கள நான் பஸ் ஸ்டான்டுல விட்டுடுறேன்” என்றான்.
திரும்பி அவனை பார்த்த பொற்கொடி,
“பைக்கா.. எங்கடா இருக்கு” என்றாள்,
“அதோ, அந்த டர்னிங்க்ல, ” என்றான் சந்தோஷ்.
பொற்கொடி முதன் முதலாக ஒரு பைக்கில் பயணம் செய்வதை நினைத்து பார்த்தாள், ஒரு அழகிய பைக்கில் உட்கார்ந்து நகரை வலம் வர வேண்டும் என்பது அவளின் பல வருட கனவு.
பேசிக்கொண்டே அவர்கள் மூவரும் புதருக்குள் நடந்தனர், சாலையில் இருந்து சுமார் 50 அடி சென்றிருப்பார்கள், அதற்குள் சாலை இருந்த அடையாளமே தெரியாத அளவுக்கு உள்ளே சென்ரது போல ஒரு உணர்வு, பொற்கொடி திரும்பி பார்த்தாள், பின்னால் வந்த சந்தோஷ் அவளை பார்த்து சிரித்தாள்.
“என்ன பைக்” என்று கேட்டாள் பொற்கொடி.
Good