கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது – 5 18

“என்னாங்க இன்னைக்கு சும்ம்ம்மா பொளந்து கட்டறீங்க … எனக்கு ரொம்ப மஜாவா இருக்குங்க?” மகிழ்ச்சியுடன்அவள் தன் இடுப்பை வளைத்து தூக்கி தூக்கி கொடுத்தாள்.
“மல்லி, மனசு சந்தோஷமா இருக்கும் போது உடம்பு நாம் சொன்னதை கேக்குதுடி” நடராஜன் தன் மன நிறைவுடன், ஆசை வெறியுடன், அவள் மேல் பரவினார். மல்லிகாவின் உடல் மொழியை புரிந்துகொண்டு நிதானமாக, ஆழமாக ஒரு முறை மூச்சை இழுத்து, தன் தடியை வேகமாக அவள் அந்தரங்கத்தில் நுழைத்தார். இரண்டு மூன்று வினாடிகள் அவள் மயிரடர்ந்திருந்த புண்டையை தன் பருத்திருந்த தடியால் துழாவி, மெதுவாக தன் வீங்கிய மொட்டு வரை அவள் புண்டை குழியிலிருந்து வெளியில் இழுத்து, மீண்டும் வேகமாக அவளுக்குள் இறங்கினார். அவள்
“உவ்வ்ம்ம்ம்” மென முக்கி, முனகிப் பெருமூச்சு விட்டு, அவர் இடுப்பை தன் கால்களாலும், முதுகை தன் கைகளாலும் தழுவிக்கொண்டு, இடுப்பை உயர்த்தி அசைக்க, அவர் மெதுவாக அவள் நீர் நிரம்பிய புண்டையை தன் சுண்ணியால் துழாவினார். நடராஜன் சீராக தன் புட்ட சதைகளை, அளவாக, நிதானமாக, பதட்டமில்லாமல் அசைத்து, அவளை இடிக்கத் தொடங்க, அவரின் ஒவ்வொரு வலுவான இடியையும், மல்லிகா, முழு மனதுடன், மனதில் ரசித்து தன் புழையுள் வாங்கிக்கொண்டாள். தளராமல் இடித்துக் கொண்டிருந்தவரின் கழுத்தில் தன் கையை மாலையாக்கியவள், அவர் இதழ்களை மல்லிகா கவ்வி உறிஞ்சி, தன் நாக்கை அவர் வாய்க்குள் தள்ள, நடராஜன் தன் தொடைகளில் பலமிழந்து, தன் கால்கள் உதற, தன் புட்ட அசைவின் வேகத்தை கூட்டினார். மல்லிகாவும் தன் கணவன் நிலையுணர்ந்து தன் இடுப்பின் அசைவில் வேகத்தை கூட்டி, புணர்ச்சியில் பூரணமாக ஒத்துழைக்க, எனக்கு தண்ணி வர்ற மாதிரி இர்ர்ர்க்க்க்குடி … கத்தியாவாறே நடராஜன் தன் முழு உடல் பாரத்தையும் இழந்து, இடவலமாக ஆடிக் கொண்டிருந்த மல்லிகாவின் முலைகளின் மேல் சரிந்தார். மூச்சிறைக்க தன் மேல் சரிந்தவரின் உதடுகளை கவ்விய மல்லிகா, சற்றும் சலிக்காமல், நடராஜன் தன் உச்சத்தை அடையும் வரை அழுத்தமாக அவர் உதடுகளை உறிஞ்சிக்கொண்டிருக்க, அவருடைய தண்டிலிருந்து வெகு வேகமாக கிளம்பிய அடர்த்தியான விந்து சல சலவென வெளியேறி, மல்லிகாவின் மனம் குளிர, அவளுறுப்பில் நிரம்பியது. செல்வாவும் சுகன்யாவும் வழக்கமாக சந்திக்குமிடத்தில் உட்கார்ந்திருந்தனர். சுகன்யாவின் முகத்தில் அவனைப் பார்த்த மகிழ்ச்சி ததும்பிக்கொண்டிருந்தது. செல்வாவுக்கு அவளைப் பார்க்கப் பார்க்க பொறாமையாக இருந்தது.
“சுகு, இந்த கல்யாணத்தைப் பத்தி நான் டென்ஷனா இருக்கேன். நீ எப்படி இவ்வளவு ஹாப்பியா இருக்கே, எதைப்பத்தியும் கவலைப்படாமே? சுகும்மா, இப்ப ரெண்டு நாளா எனக்கு கல்யாணமே பண்ணிக்காம இருந்துட்டா என்னான்னு தோணுதுடி.” செல்வா சலிப்புடன் முனகினான்.
“நீ நேத்து ராத்திரி பதினோரு மணிக்கு சென்னைக்கு வந்தே, அப்பவே உன்னை நான் பாக்கணும்னு ஆசையா துடிச்சேன். இப்ப காலங்காத்தால என்னைப்பாக்க நீ வந்துட்டே. இந்த நிமிஷம், நான் நேசிக்கற நீ என் பக்கத்துல இருக்கே. எனக்கு இப்போதைக்கு இது போதும். அதனால நான் ஹாப்பியா இருக்கேன். உற்சாகமா ஃபீல் பண்றேன். சுகன்யா மெல்லிய புன்னகையுடன் சொன்னாள்.
“சுகன்யா நீ சிம்ப்ளி க்ரேட், என்னால உன்னை மாதிரி இருக்க முடியலேடி!”
“செல்வா, எப்பவும் நடக்கற விஷயத்தைப்பத்தி பேசணும். மனசுல கையை வெச்சு சொல்லு, பொம்பளை துணை, அவ அணைப்பு, அவள் உடல் சூடு இல்லாம இதுக்கப்புறம் உன்னால இருந்துட முடியுமா? என்னால இனிமே என் லைப்ல தனியா இருக்க முடியாதுப்பா. எனக்கு ஒரு ஆம்பிளை துணை வேணும். எங்கம்மா அவங்க ஆசைப்பட்டவனையே கட்டிகிட்டும் பதினைஞ்சு வருஷமா தனிமையில இருக்காங்க. என் மாமா கல்யாணமே பண்ணிக்காம இன்னைக்கு வரைக்கும் தனியா இருக்கார். தனிமை ரொம்ப கொடுமை செல்வா. நானும் உன்னைப் பாக்கற வரைக்கும் இப்படித்தான் கல்யாணம் வேண்டாம்ன்னு சொல்லிக்கிட்டு இருந்தேன்.”
“வாழ்க்கையை செக்ஸ்ங்கற ஆங்கிள்ல்ல பாத்தாலும், ஒரு பொண்ணுக்கு ஒரு ஆண் துணை கண்டிப்பா வேணும். உன் இஷ்டப்படி நானும் அன்னைக்கு அவுத்துப் போட்டுட்டு, என் மனசு பறக்க உன் மடியிலே கிடந்தேன். நீயும் என்னைத் துணியில்லாம முழுசா தடவிப்பாத்துட்டே. ஆசை, உடல் சுகம்ன்னா என்னாங்கற ஆர்வம், மோகங்கற போர்வையில ஒருத்தரை ஒருத்தர் மோந்து பாத்துட்டோம். இன்னும் உனக்கு காட்டறதுக்கு எங்கிட்ட ஒண்ணே ஒண்ணுதான் பாக்கி; உன் கிட்ட பாக்கி எதுவும் இல்ல; நீ தான் உன்னை மொத்தமா எனக்கு அவுத்துக் காட்டி, என் தூக்கத்தை கெடுத்திட்டியே?” அவள் குலுங்கி குலுங்கி சிரித்தாள்.
“நானும் என் கையால உன்னை முழுசா தொட்டுப் பாத்துட்டேன். வளர்ந்த ஒரு ஆண் எப்படி இருப்பான். அவனைத் தொட்டா என்னா ஆகும்ன்னு சுயமா என் கண்ணாலப் பாத்துட்டேன். எல்லா சுகத்தையும் கண்ணு கிறங்கி நீ அனுபவிச்சுட்டு, தண்ணியடிச்சவன் சத்தியம் பண்ற மாதிரி, சுகன்யா உன்னைத் தவிர வேற யாரையும் நான் திரும்பி பாக்கமாட்டேண்டின்னு போன வாரம் சாமியாடினே; ஒரு வாரத்துல எடுப்பார் கைப்பிள்ளை போல, பொண்ணுங்களே என் வாழ்க்கையில வேணாம்ன்னு கூவறே. உன்னால ஒரு பொம்பளை துணை இல்லாம இருந்துடமுடியுமா? அர்த்தமில்லாம நீ ஏன் இப்படி பேசற? சுகன்யா தன் முகத்தில் கேலிப் புன்னகையுடன் மீண்டும் சிரித்தாள்.
“சுகன்யா நானும் மனசுல தவிச்சுப் போய்த்தான், போன அஞ்சே நாள்ல உன்னை பாக்கறதுக்கு ஆசையா ஓடி வந்திருக்கேன். எங்கம்மா உங்கப்பாவை பத்தி கேக்கச் சொன்னதை உங்கிட்ட கேட்டேன். அவங்க என்ன எனக்கு மூணாம் மனுஷியா? அவங்களுக்கு என் மேல, என் வாழ்க்கையில அக்கறை இல்லையா? எடுப்பார் கைப்பிள்ளைன்னு என்னை கிண்டல் பண்ணி சிரிக்கறே, நீதான் இப்ப என் மூடை கெடுக்கிறே.” அவன் குரலில் இலேசாக வருத்தமும், கோபமுமாக பேசினான்.