கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது – 2 20

“ராதா, இது உன் வீடும்மா, நீ எப்ப வேணா வரலாம், ரெண்டு நாள் என்ன, ரெண்டு மாசம் இரு, உனக்கு பிடிச்சதை நான் பண்ணிப் போடறேன்” வேணி தன் கையிலிருந்த குட்டியை, பின்னால் நின்ற தன் மாமியாரிடம் கொடுத்தவாறே, உண்மையான வாஞ்சையுடன் அவள் இடுப்பில் தன் கையை போட்டு அளைத் தன் தோளோடு சேர்த்துக்கொண்டாள்.
“எங்கே அண்ணி அவ்வளவு நாள் இருக்கறது, இவர் கூட வேலை செய்யற ஃப்ரெண்டுக்கு ஞாயித்துக்கிழமை கல்யாணம், வீட்டுக்கு வந்து போற அளவுக்கு பழக்கம், அதான் வந்தோம், கல்யாணம் பாத்துட்டு, சண்டே திரும்பியும் ஓடவேண்டியதுதான்” ராதா அலுத்துக்கொண்டாள்.
“என்ன அசோக், எங்க வீட்டுப் பொண்ணு ஏன் இப்படி அலுத்துக்கறா நீங்க என்னமோ சிரிச்சுகிட்டு நிக்கறீங்க”, வேணி அவனை வம்புக்கு இழுத்தாவாறே, டிரெஸ் மாத்திக்குங்களேன், உங்களுக்கு உடுத்த லுங்கி ஏதாவது தரட்டுமா?
“தேங்ஸ் வேணி, வெயிட் தூக்கிட்டு அலைய வேண்டாம்ன்னு, இங்கேயே நிரந்தரமா எங்க ட்ரெஸ்ல்லாம் இரண்டு செட் அத்தை ரூம்ல வெச்சிருக்கோம், உங்க நாத்தனார் ராதாவுக்கு அவ மட்டும்தான் தினமும் பஸ்ல போய் வந்து வேலை செய்யற மாதிரி நினைக்கிறா, பஸ் ட்ராவல் அவளுக்கு ஒத்துக்கல, உங்களை மாதிரி வீட்டுல நிம்மதியா இருக்கணும் அப்படின்னு நினைக்கிறா, வேலையை விட்டுடேன்னு சொன்னேன், அதுவும் அவளுக்கு இஷ்டமில்லே, நான் என்ன செய்ய, நீங்களே சொல்லுங்க” புன்னகை செய்து கொண்டே பேசிய அசோக்கின் கண்கள், வேணியின் மதர்த்த மார்புகளின் மீதே வட்டமடித்துக் கொண்டிருந்தன.
“சங்கர் கல்யாணத்துல இவளை மணப்பெண்ணாப் பாத்தது, குச்சி மாதிரி இருந்தா, இப்ப ஒரு வருஷத்துல என்ன மாதிரி ஒரு தளதளப்பு, ஒரு பூரிப்பு இவ உடம்புல, இவ சிரிக்கிறப்ப இவளோட இரண்டு மொலைகளும் என்னமா குலுங்குது, சங்கர் குடுத்து வெச்சவன்தான், தினமும் சாமான் போடுவாங்களோ, அதுங்களை சப்பியே சாறு எடுப்பான் போல இருக்கே, அவன் மனதில் தாறு மாறாக எண்ணங்கள் ஓடின. இவ சரின்னு சொல்லி ஒரு சான்ஸ் குடுத்தாப் போதும், சும்மா இவளைப் பிண்ணி பெடலெடுத்துடலாம்.
“லைப் எப்படி போவுது ராதா அதைச் சொல்லு, சந்தோஷமாத்தானே இருக்க; அசோக் ஆசையாத்தானே இருக்கார் உன் கிட்ட, தினமும் பேசிக்குவீங்கத்தானே” ராதாவின் காதில் கிசுகிசுத்துக்கொண்டேவேணி அவளை தன் பெட் ரூமுக்குள் இழுத்துக்கொண்டு சென்றாள். ராதாவுடன் நடந்து கொண்டிருந்த வேணியின் அசையும் ப்ருஷ்டங்களை ஆசையுடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்த அசோக்கினால், தன் அலையும் மனதை கட்டுக்குள் கொண்டு வரமுடியாமல் தவித்தான். மனம் அலையத் தொடங்கியதால் அவன் தண்டும் அவன் பேண்ட்டுக்குள் அலைந்து முழுதுமாக எழந்துகொள்ள படாத பாடு பட்டது. நடு ஹாலில் அவன் மாமனார் மாமியார் எதிரில் எழத்துடித்த தன் தண்டை எப்படி அடக்குவது என்று அவனுக்கு புரியவில்லை.
“மாமா, மாடி ரூம் சாவியை குடுங்க, நான் ட்ரெஸ் மாத்திட்டு வரேன்” அசோக் தவிப்புடன் தன் பெட்டியைத் தூக்கி அதனால் தன் பேண்ட்டுக்குள் பெருத்திருக்கும் தண்டை மறைக்க பிரயத்தனம் செய்தான்.
“இல்ல மாப்பிளே, அங்க என் ஃப்ரெண்டு ஒருத்தரோட மருமகப் பொண்ணு தங்கி இருக்கா, கிச்சனுக்கு நேரா ஒரு ஸ்டோர் ரூம் இருந்தது இல்ல; இப்ப அது கெஸ்ட் ரூமா உபயோகத்துல இருக்கு, அங்கயும் ஏசி எல்லாம் பிக்ஸ் பண்ணி வெச்சிருக்கேன், கரண்ட் தான் இங்க சென்னையில பிரச்சனை, மத்தபடிக்கு சன்னலை தொறந்துட்டா, கொல்லை காத்து பிச்சுகிட்டு வரும், நீங்களும் ராதாவும் அங்க நிம்மதியா தங்கிக்கலாம். இந்த குட்டி எங்க கூடத்தான் இருப்பா”, தன் பேத்தியை பாத்ததுல அவருக்கு பரம சந்தோஷம். சென்னையின் வெயிலாலும், அதனால் உண்டான புழுக்கத்தினாலும், புழுக்கத்தினால் பின் கழுத்தில் முத்திட்ட வியர்வையும், அக்குளின் வியர்வையில் நனைந்த ஜாக்கெட்டுமாக ராதா, கிச்சனில் வேணியுடன், ராத்திரி சாப்பாட்டுக்கு பின் பாத்திரங்களை கழுவி அடுக்கிவிட்டு, எதிரிலிருந்த படுக்கையறையில் நுழைந்த போது, கட்டிலில் படுத்துக் கொண்டிருந்த அசோக் தன் முடியில்லாத திறந்த மார்பிலும், கழுத்திலும் பவுடரும், வாசனையுமாக, ஏர்கண்டீஷனரின் குளுமையில், தன் தம்பியை லுங்கியுடன் சேர்த்து வருடிக்கொண்டிருந்தான்.
“ஏங்க, உங்களுக்கு கொஞ்சமாவது ஒரு விவஸ்தை இருக்கா, வேணி நேரா எதிர்ல கிச்சன்ல்ல நின்னு வேலை செய்துகிட்டு இருக்கா, நீங்க இங்க உங்க குஞ்சை கையில புடிச்சு ஆட்டிகிட்டு இருக்கீங்களே, ஏதாவது எக்குத் தப்பா ஆகி, மானம் போயிடப் போகுது; ஒழுங்கு மரியாதையா இருந்துக்குங்க சொல்லிட்டேன்”
“ஏண்டி இப்படி லூசு மாதிரி பேசறே, இருட்டுல நாம இருக்கோம், இங்க இருந்து பார்த்தா அங்க நடக்கறது தெரியும், ஆனா இங்க நடக்கறது எதையும் அங்க இருக்கறவங்க பாக்கமுடியாது. உங்கப்பா என்ன லேசுபட்ட ஆளா, அனுபவபட்ட மனுசன், இத்தனை தடியா எல்லா கதவுலயும் ஸ்க்ரீன்லாம் போட்டு வெச்சிருக்காரு, இவ்வள நேரம் நீ அங்கதானே இருந்தே, உனக்கு எதாவது தெரிஞ்சுதாடி கண்ணு; சும்மா எரிச்சல் படாதடி, ரெண்டு நாளைக்கு ஆபீஸ், உன் சுடுமூஞ்சி சூப்பர்வைசர் எல்லாத்தையும் மறந்துடுடி; உன் மாமன் நான் செம மூடுல இருக்கேண்டி செல்லம்..குழந்தை தூங்கிட்டாளா? வா இப்படி வந்து கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ்டா படுடி”
“டார்லிங்க், ஒன்னு சொன்னா கோச்சுக்க மாட்டியே” அவன் எழுந்து கட்டிலில் உட்க்கார்ந்து, கால்களை தரையில் ஊன்றி சோம்பல் முறித்தான்.
“ம்ம்ம்…சொல்லுங்க” பாளம் பாளமாக விரிந்திருந்த அவன் மார்பையும், பரந்த தோள்களையும் பார்த்த அவளின் உடம்பு லேசாக முறுக்கேற ஆரம்பித்து, மனமும், உடலும் செக்ஸ், செக்ஸ் என பறந்து குதியாட்டம் போட ஆரம்பித்தது.
“உன் அண்ணி, அதான் வேணி, சும்மா கிண்ணுன்னு இருக்காடி, தளதளன்னு பெங்களூர் தக்காளி மாதிரி…ம்ம்ம்…மதியானம் வந்ததுலேருந்து பாக்கறேன், நடக்கும் போது இடுப்பு அப்புடியே துடுப்பு போடுதுடி அவளுக்கு, என் பையன் பம்பரமா சுத்தறான் அத்தப்பாத்துட்டு, நொந்து நூலாப் போயிட்டேண்டி, எவன் பாத்தாலும் செத்தாண்டி, சரியான நேரம் பாத்து அவங்க அப்பன் கோமணம் அவுத்து இருக்காண்டி, என்னா உடம்புடி, சும்மா உன் பையன் கிடந்து துடிக்கிறாண்டி, ஒரு வாட்டி மதியானம், நீ உங்க அம்மா கூட பேசிகிட்டு இருக்கும் போது, ஒரு ஆட்டு ஆட்டி தண்ணியை அவுட் பண்ணியும் பாத்துட்டேன், அடங்க மாட்டேன்றாண்டி, நீ தாண்டி அவனை தாஜா பண்ணி அடக்கணும்” அவளை இழுத்து தன் மடியில் உட்க்கார வைத்துக்கொண்டான்.
“ புத்தி கெட்டவ நான், என்னமோ நீங்க பெரிய கலா ரசிகன், நான் ஒரு எழுத்தாளன், பெண் அழகை ரசிக்கிறேன் அப்படி, இப்படின்னு சொன்ன கதையை இத்தனை நாளா நம்பிக்கிட்டு இருந்தேன், வீட்டுக்கு வெளியில போனா, போற வர பொண்ணுங்களை கண்ணாலேயே ஓத்துடறீங்களே ; எனக்கு தெரியாதா அது; அந்த வேலையை இப்ப நம்ம வீட்டுக்குள்ளயே கொண்டாந்துட்டீங்களா; அப்புறம் அசிங்கமா போயிடும், நானும் பாத்துகிட்டுத்தான் இருக்கிறேன், விட்டா அவளை வாயாலேயே கற்பழிச்சிடுவீங்க போல இருக்கே” அவன் மடியை விட்டு திமிறிக்கொண்டு எழுந்தவள், திரும்பி அவன் மார்பில் தன் கைகளால் கோபத்துடன் குத்தினாள்.
“அடியே லூசு, ஏண்டி இந்த குத்து குத்தற, நிஜமாவே வலிக்குதுடி, உன் கையில இவ்வள பலமா? இந்த பூமியில பொறந்த பொம்பளைங்களே இப்படித்தானா? புருஷன், அடுத்தவளை கொஞ்சம் அழகா இருக்கான்னு சொல்லிட்டா, உடனே பொங்கிடறீங்களே, என்னா பொறாமைடி இது, நான் இன்னா அவளை ரேப் பண்ணவா போறேன்?”