என்ன வாழ்க்கைடா இது – பகுதி 4 129

“என்ன மாமா…ஏமாந்துட்டீங்களா” என்று என் காதில் ராகவி கிசுகிசுத்தாள்.”
“ஹி …ஹி” என்று சமாளித்தேன். நானா ஏமாறுவேன்….அடி குட்டி…..உன்னை விட்டுட்டேன்…உங்கம்மா இருக்காடி….
ஷோபனாவின் இடுப்போடு என் கையை அந்தப்பக்கம் போட்டேன். கூட்டம் இருந்ததால் முழு மூச்சாக இல்லாமல், ஜாக்கெட் மேல் தடவினேன், இடுப்பை வருடினேன். ஊமைக்கொட்டான் சத்தம் காட்டாமல் என்ஜாய் செய்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
படம் முடிந்து மெரினா போனோம். ரெண்டு குட்டிகளும் பீச் என்றாலே சின்னக் குழந்தைகள் போல் துள்ளிக்குதித்து விளையாடினர். காலையில் எலியாட்சில் நிறைய போட்டோ எடுத்தேன்.
இரவு 8. ரூம் திரும்பும்போது….”டிபன் கட்டிக்குவோம். ரூம்ல குளிச்சி முடிச்சி சாப்பிடுவோமா” என்றேன். இருவரும் ஒத்துக்கொண்டனர்.
ரூமிற்கு வந்தோம். ஏ.சி.யை போட்டு உட்கார்ந்தோம். பிளாஸ்க்கில் காப்பி வாங்க ரூம்பாயை அனுப்பி இருந்தேன். கட்டிலில் என் இரு புறமும் என் அழகு கிழத்திகள் இருவரும் – ராகவி என் மேல் சாய்ந்தபடி, ஷோபனா ஓரளவு நெருங்கியபடி.
“நல்லா என்ஜாய் பண்ணீங்களா”
ரெண்டும் தலையாட்டின
“செம என்ஜாய்மென்ட் மாமா”
“பாவம் உங்களுக்குத் தான் ரொம்ப அலைச்சல்” – ஷோபனா. இன்று முழுதும் தம்பி என்று சொல்லவேயில்லை.
“எனக்கு என்ன அலைச்சல். எல்லாரும் சேர்ந்து தானே சுத்துனோம்”
“அதில்ல….தீனி வாங்க, கூல் ட்ரிங்க்ஸ் வாங்கன்னு….”
“இதெல்லாம் ஒரு மேட்டரா….” என்று அவள் சூத்தை தொட்டேன். என்னை ஏறெடுத்து பார்த்தாள். ராகவி பக்கம் கண்ணை காட்டினாள். ஓகே ஓகே என்று நானும் கண் காட்டினேன்.
“ராகவியும் நானும் சேர்ந்து குளிக்கிறோம்….காப்பி வந்தா வாங்கி வை. மீதி சில்லறையை அவனையே வெச்சிக்க சொல்லு” – நானும் அக்கா என்று சொல்வதை தவிர்த்தேன்.
“ம் ” என்று அவள் வெட்கத்தோடு தலையாட்டினாள்.
ராகவியை தள்ளிக்கொண்டு பாத்ரூம் போனேன். அவள் டிரெஸ்ஸை நான் கழட்டிவிட, அவள் என் டிரெஸ்ஸை கழட்டி விட்டாள். என் ஜட்டியை கழட்டிவிட்டவுடன் என் முன் மண்டியிட்டாள்.
“இருடி…..செம வேர்வை. ஒரு குளியல் போட்டுட்டு அப்புறம் இதெல்ல்லாம்” என்றேன்.
“சரிங்க மாமா”
கட்டிக்கொண்டு ஷவர் முன் நின்றோம். மாறி மாறி சோப்பு போட்டுக்கொண்டோம். ரூம் கதவு தட்டப்பட்டது, ரூம் பாயிடம் அக்கா பேசுவதும், திரும்ப ரூம் கதவு சாத்தப்படும் சத்தமும் கேட்டது. இனிமே ஷோபனா மட்டும் தான்.
நான் ராகவிக்கு சோப்பு போட்டு கழுவி விட்டதும், அவள் புண்டைக்குள் ஒரு விரலை விட்டேன்.
“மாமா…” என்று அதிர்ச்சியாக பார்த்தாள். “இருடி நொண்டி விடுறேன்” அவள் உணர்ச்சி தாங்காது சத்தமாகவே முனக ஆரம்பித்தாள்.
அடுத்து அவளை எனக்கு ஊம்பி விடச் சொன்னேன். நன்றாக செய்தால். முடித்தும் எனக்கு திருப்தி இல்லை.
2 நிமிடங்கள் ஷவரில் நனைந்துவிட்டு, துடைத்துக்கொண்டோம். நான் ஷார்ட்ஸ் போட்டுக்கொண்டேன். அவளை துண்டை மட்டும் கட்டிக்கொள்ள சொன்னேன்.
வெளியில் வந்ததும்….ஷோபனாவை பார்த்து….”நீ போய் குளி….நான் சொல்லுற வரைக்கும் கதவை திறக்காத” என்றேன். குழப்பமாக என்னையும் ராகவியையும் பார்த்து விட்டு பாத்ரூமிற்குள் போனாள் ஷோபி.

ராகவியின் துண்டையும், என் ஷார்ட்ஸ்சையும் கழட்டிவிட்டு….”நான் ஒண்ணு செய்வேன். வலிக்கும். ஆனா பயப்படாத” என்றேன். குழப்பத்தோடு என்னை பார்த்தாள். என் அயுதத்தில் தேங்காய் எண்ணையை நன்றாக தடவிக்கொண்டேன்.
அவளை கட்டில் மேல் குப்புற படுக்க சொல்லி, அவள் சூத்து ஓட்டையில் கொஞ்சம் எண்ணை விட்டு, விரலால் தடவி விட்டேன். அவள் துப்பட்டாவை எடுத்து அவள் வாயை கட்டினேன்.
பிறகு அவளது சூத்து ஓட்டையில் என் சுன்னியை விட்டேன். அப்பா என்ன டைட். கஷ்டப்பட்டு உள்ளே விட்டேன். அவளோ துடிக்கிறாள். அவள் கண்களில் பயமும் வலியும். வாய் கட்டப்படாமல் இருந்தால் கத்தி ஊரையே கூட்டியிருப்பாள். அப்படியும் அவள் வலியின் முனகல் குளிக்கும் அவள் அம்மாவிற்கு கேட்டிருக்கும். அவ்வப்போது அவள் இடுப்பையும் முலைகளையும் அமுக்கினேன். அவள் கால்கள் துடித்தன, என்னை உதைத்தன. ஒரு வழியாக என் இச்சையை பூர்த்தி செய்து, சுன்னியை வெளியில் எடுத்தேன்.
அவள் அழுதுக்கொண்டு இருந்தாள். பாவம். பயங்கர வலி போலும். அவளை நைட்டி போட சொன்னேன். அவளால் எழுந்து உட்கார கூட முடியவில்லை. அவள் நைட்டியிலேயே என் சுன்னியை துடைத்துக்கொண்டேன். அவளுக்கு கொஞ்சம் பெப்சி கொடுத்து, ஆசுவாச படுத்தினேன். இன்னமும் அவள் அழுதுக்கொண்டு இருந்தாள். ஓரளவு அவள் அழுகை நின்றவுடன், அவள் வாயில் கட்டியிருந்த துணியை அவிழ்த்தேன். துவண்டு இருந்தாள்.
பாத்ரூம் கதவை தட்டினேன். இதற்காகவே காத்திருந்த ஷோபனா பதட்டத்தோடு வந்து என்னையும் ராகவியையும் மாறி மாறி பார்த்தாள். என்னை பார்த்த பார்வையில் உண்மையான ஒரு தாயின் பரிதவிப்பு, ‘என் பொண்ணை என்னடா பண்ணுனே’ என்ற கேள்வி தொத்தி இருந்தது.
நான் ‘பயப்பட ஒண்ணும் இல்லை’ன்னு கண்ணால் ஜாடை காட்டினேன்.
மூவரும் சாப்பிட்டோம். அதுவரை யாரும் யாரிடமும் பேசிக்கொள்ளவில்லை. அக்காவின் கண்களில் நீர் வழிவதையும், அவள் அதை துடைப்பத்தையும் பார்த்தேன்.
பின்பு காப்பி குடித்தோம். ஒரு மாத்திரையை எடுத்து ராகவியிடம் கொடுத்து “போட்டுக்கோ…சரியா போயிடும்” என்றேன்.
ஷோபனா என்னை கேள்விக்குறியோடு பார்த்தாள். ராகவி மாத்திரை போட்டுக்கொண்டதும்….”நீ தூங்கு ராகவி….நான் கொஞ்சநேரம் காத்தாட வெளிய உக்காந்திருக்கேன்…..அக்கா…”
நான் அக்கா என்று கூப்பிடுவேன் என்று எதிர்பாக்காதவள்….ஷாக்காக திரும்பினாள்….
“நீயும் வரியாக்கா….பேசிக்கிட்டு இருப்போம். ராகவி தூங்கட்டும்”
என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் முழித்த ஷோபி….சற்று நிதானித்துக்கொண்டு…. “ம்….சரிங்க….தம்பி” – அதில் தம்பி என்பது மறந்துவிட்ட எதையோ ஞாபகப்படுத்தி சொல்வது போல இருந்தது.
ராகவி கண் சொக்கி படுத்தாள்.
நான் வெளியில் போய் ‘அதே’ இடத்தில் உட்கார்ந்தேன். 2 நிமிடம் கழித்து வந்த ஷோபி பதட்டமாக இருந்தாள். கண்களில் கண்ணீர் பெருக்கெடுத்து இருந்தது.
அவள் கையை பற்றி ஆசுவாச படுத்தி….”ஹே ஷோபி….டென்ஷன் ஆகாத….”
“ராகவி..ராகவிய என்ன பண்ணீங்க…..மாத்திர…”
“ரிலாக்ஸ் ஷோபி. அவ சாப்பிட்டது ஜஸ்ட் தூக்க மாத்திரை தான். வேற ஒன்னும் இல்ல…”
“எதுக்கு தூக்க மாத்திர…”

1 Comment

Comments are closed.