துளிர்விடும் பருவம் 125

அதில் இருந்த வரிகள் எல்லாம் நன்கு அனுபவித்து எழுதியது போல் இருந்தது.

எவனோ ஒருவன் தன் உடலை, இந்த அளவுக்கு மோகத்துடன் வர்ணித்து எழுதி இருக்கிறானே, நிஜமாகவே நான் அவ்வளவு அழகாகவா இருக்கிறேன் என சந்தேகத்துடன் அவளது உடலை பார்த்தாள்.

திருமண வயதை நெருங்கிக்கொண்டிருக்கும் மீனாட்சிக்கும் ஆசைகள் இருக்கத்தான் செய்தது.

சில வேளையில் மூட் வந்தால் யாருக்கும் தெரியாமல் விரல் போடுவாள்.

இன்றும் அப்படி ஒரு ஆசை அவளது மனதை ஆட்கொண்டு சிக்கி தவித்தது.

உடல் சூடாகி பயங்கரமாக மூட் ஏறியதைபோல் உணர்ந்தாள்.

அவளுக்கு என்ன செய்ய வேண்டும் என்று புரியவில்லை.

அவளது மார்பின் இருபுறமும் கைகளை வைத்து கனிகளை மெதுவாக பிசைந்துக்கொண்டாள்.

“சரியாதான் சொல்லிருக்கான், பப்பாளி மாதிரிதான் இருக்கு” மனதில் நினைத்துக்கொண்டாள்.

உடனே தொடைகளுக்கு நடுவில் ஏதோ ஊருவது போல் தோன்றியது.

அதனால் வேகமாக சல்வார் பேண்டை கலட்டி கால்களில் இருந்து உருவி கீழே போட்டாள்.

மீண்டும் கண்ணாடியின் முன்பாக நின்றுக்கொண்டு உடலை ரசிக்கத்தொடங்கினாள்.

வெறும் மேலாடையுடன் இருப்பதை பார்த்ததும் அவளுக்கே கொஞ்சம் கூச்சம் ஏற்பட்டது.

அதையும் மீறு அவள் அணிந்திருக்கும் மெரூன் கலர் டாப்ஸை மெதுவாக மேலே ஏற்றினாள்.

முடிகளே இல்லாத, அவளது செழுமையான தொடைகள் இரண்டும் வாழைத்தண்டு போல் தெரிந்தது.

இன்னும் அதை மேலே தூக்கியதும், வெள்ளை பூ போட்ட ஊதா நிற ஜட்டி கண்ணாடியில் பிரதிபளித்தது.

அதில் குபுக்கென்று மதன நீர் கசிந்து நன்றாக நனைந்துக்கொண்டிருந்தது.

அதை பார்த்ததும் அவளால் எதையுமே கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.

மெல்ல அவளது வலது கையின் விரல்களை எடுத்து அவளது புழையை ஜட்டியுடன் சேர்த்து தேய்த்துக்கொண்டாள்.

“ஷ்ஷ்ஷ்… ஹா…” அவள் வாயில் இருந்து முனகல் வெளிப்பட்டது.

அந்த சுகத்துடன் ஜட்டிக்குள் கையை விட்டு, அவளது பணியாரத்தின் கீறல்களுக்குள் விரலை நுழைத்தாள்.