துளிர்விடும் பருவம் 127

அவன் உடலை போர்வையால் மூடியபடி உறங்கிக்கொண்டிருந்ததால், ஷார்ட்ஸ்குள் பீச்சி அடித்த விஷயம் மீனாட்சிக்கு தெரியாமல் போனது.

அதோடு தண்ணீரால் உடல் முழுவதுமாக நனைந்துபோனதால், பயம் இல்லாமல் கையை மட்டும் போர்வைக்குள்ளேயே துடைத்தான்.

அவளுக்கு தெரியாமல் மெதுவாக கையை வெளியே எடுத்துவிட்டு ஆவேசமாக மீனாட்சியை பார்த்து திட்ட ஆராம்பித்தான்.

“டேய் மாதவா, அவ வந்துட்டா மச்சி” சத்யா முதுகில் தட்டி சொன்னதும் மாதவன் அவள் வரும் திசையை பார்த்தான்.

இன்று அனுஷா மஞ்சள் நிற டீ ஷர்டும், நீல நிற ஜீன்ஸ் பேன்ட்டும் அணிந்துக்கொண்டு அன்ன நடை போட்டு வகுப்பறைக்குள் வந்தாள்.

அனைத்து மாணவர்களும், பெண்கள் உட்பட அவளது அழகை பார்த்து பெருமூச்சுவிட்டனர்.

மாதவன் மட்டும், யாருக்கும் தெரியாமல் தன்னுடைய கனவு தேவதை அனுஷாவின் நெஞ்சுக்கனிகளை பார்த்துக்கொண்டே இரு கால்களுக்கு நடுவில் இருக்கும் உறுப்பி‌ல் கையை வைத்து தேய்த்துக்கொண்டான்.

உடனே மாதவனின் தண்டு விடைத்து ஜட்டிக்குள்ளேயே முட்டி மோதியது.

கல்லூரியில் இருக்கும் கஃபேடாரியாவில் அமர்ந்து, குளிர்பாணத்தை ஸ்ட்ரா வைத்து உறிஞ்சுக்கொண்டிருந்தான் இறுதி ஆண்டு மாணவன் ராஜேஷ்.

ராஜேஷ் நல்ல உயரம், அகண்ட மார்பு. தினமும் ஜிம்முக்கு செல்வதால் உடலை காட்டுக்கோப்பாக வைத்துக்கொண்டு எங்கு சென்றாலும் நெஞ்சை நிமிர்த்திதான் நடப்பான்.

ஆனால் நிறத்தை பொறுத்தமட்டும் கொஞ்சம் குறைவுதான். மாநிறத்தில் இருப்பான்.

ராஜேஷ் அந்த கல்லூரியின் மாணவத்தலைவன்.

மாணவர்களில் யாராவது தவறு செய்தால் ஆண், பெண் என்றெல்லாம் பாரபட்சம் பார்க்கமாட்டான், , அந்த இடத்திலேயே கடுமையான தண்டனை கொடுத்துவிடுவான்.