ஒரு எதார்த்த வாழ்வைப் பிரதிபலிக்கும் கதை 7 33

”காபி வரும்ப்பா..” என்றாள்.
”வர்ட்டும்…”
” மொதல்ல எங்க போலாம்..? கார்டன்… போட் ஹவுஸ்… தொட்டபெட்டா…?”
”ம்.ம்..! மொதல்ல.. ஒன் ஷோ.. முடிச்சிக்கலாம்…!!”
”ந்நோ….”
”ய்யெஸ்….”
”வேனான்டா….”
” வேனுன்டி….”
”வேனான்டா…ப்ளீஸ்…”
”வேனுன்டி… ப்ளீஸ்…”
‘தட்.. தட்…’ கதவு தட்டப்பட்டது..!!!!!

அறைக் கதவு தட்டப்பட்டதும்.. நான்.. நிலாவினியின் மேலிருந்து விலகினேன்.
”ஹா..! தேங்க்ஸ்டா..! மூச்சுத் தெணறிப் போச்சு..!” என்று எழுந்து உட்கார்ந்து.. மாராப்பை சரி செய்தாள்.
நான் கதவைத் திறந்து காபியை வாங்கினேன். ஒருவரோடு ஒருவர் இழைந்து கொண்டு காபி குடித்தோம். காபி குடித்த பின்…
”கெளம்பலாமா..?” என்று கேட்டாள் நிலாவினி.
”எங்க… ஊருக்கா..?”
”பொட்டானிகல்..!!”
”ஏய்… அப்ப… அது..?”
”எது சார்..?”
” மார்னிங்.. ஷோ..?”
”மாட்னி வெச்சுக்கலாமே..?”
”ஹேய்..! நாம வந்தது.. சும்மா கை கோர்த்துட்டு.. சுத்திப்பாக்க மட்டும் இல்லம்மா…”
”வேற.. எதுக்காம்..?”
”தேனிலவுல… முதலிடமே… அம்மா.. அபபா.. வெளையாட்டுதான்..”
”அதுக்குன்னு.. சும்மா.. சும்மா..”
”அப்பதான்..நீ சீக்கிரமா… அம்மா.. அம்மா.. ஆக முடியும்..”
”உங்க வால.. ஒட்ட நறுக்கனும்..” என்று சிரித்தாள்.
”அச்சோ… அப்படியெல்லாம் சொல்லப் படாது..! நான் அறவாணியா மாறிட்டா.. உன்னோட நிலமை… என்னாகறதுடா… தங்கம். ..?”
சிரித்து ”அப்பன்னா.. மொதல்ல.. என் ரிக்வெஸ்ட்டை ஏத்துக்கனும்..” என்றாள்.
”என்ன ரிக்வெஸ்ட்..?”
”ரொம்ப.. ஓவரா… எதும் பண்ணக்கூடாது..”
”ரொம்ப ஓவரான்னா…?”
” ம்..ம்.. கண்ட கண்ட எடத்துல வாய் வெக்கறது..”
”ஏய்… அது.. கண்ட.. கண்ட எடம் இல்லடிமா..! காணாத இடம்..! உலக அதிசயம்..!!”
”இதான்.. இதான்..! இப்படி ஒரு கவிஞன் மாதிரி.. பேசிப் பேசி… வம்பு பண்ணக் கூடாது..! நான் புதுசுதான… கொஞ்சம் பழகறவரை… அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கோங்கப்பா… ப்ளீஸ்..! கெஞ்சிக் கேட்டுக்கறேனே..! ம்..ம்…?” என்று என் தாடையைப் பிடித்துக் கொஞ்சினாள்.
நான் அவள் மூக்கு நுணியை நிமிண்டினேன்.
”கொஞ்சம்.. கொஞ்சமா.. நான் மாறிருவேன்ப்பா.. ப்ளீஸ்..!! கொஞ்சம் டைம் குடுங்க.. ம்..ம்.. ஓகேவ்வா…?”
” ம்..ம்.. ஓகே…!!” என்றேன்.
”தேங்க்ஸ் புருஷா..” என்று முத்தம் கொடுத்தாள்.
கட்டிலில் சரிந்து பேசிக் கொண்டே.. மெல்ல மெல்ல.. உடைகளைக் களைந்தோம்.!
காமம் என்பது.. ஒருவரின் உணர்ச்சியால் மட்டும் சுகம் பெருவது அல்லவே.?? எனவே நான் அவளை அதிகம் சிரமப் படுத்தவில்லை..! பூப்போலவே கையாண்டேன்..! காதல் மொழிகளும்.. அன்பு முத்தங்களுமாக.. அவள் மீது பரவி… அவளுள் கலந்தேன்..!!
”ஹா….ம்..ம்…” சற்றே திணறினாள் என் மனைவி.!
கண்களை மூடிக்கொண்டாள்.! என்னிடமிருந்து வலுக்கட்டாயமாக.. தன் உதடுகளைப் பிடுங்கிக் கொண்டாள்..! நிதானமாகவே அவளைப் புணரத் தொடங்கினேன். சில நிமிட இயக்கங்கள்.. என் சுக்கிலத்தால்.. அவள் பூப்பகம் நிறைந்தது..! நான் அவளை இறுக்க… அவள் என்னைத் தழுவிக்கொண்டாள்..! அதன் பின் உடல் பிரியாத… சில நிமிட ஓய்வு..!!
என் தலையைக் கோதியவாறு
”குசும்பு… புருஷா..” என்றாள்.
”ம்..ம்..?”
”சந்தோசமா..? சந்தோசமா இப்ப. ..?”
”உலக சந்தோசம்..!! உனக்கு..?”
”வெக்கம் போயிருச்சு..!! சொரனை போயிருசசு..!!” என்று சிரித்தாள்..!!

பொட்டானிகல் கார்டன்..!! மிகவும் ரம்மியமான மனோ நிலையை உணர்த்தியது..!! இளம் வெயிலின்.. மெல்லிய குளிரோடு… காற்றில் யூகலிப்ட்ஸ் வாசணையும்.. பலவண்ணப் பூக்களின் சுகந்த வாசணையும் வீசியது..!! அவ்வப்போது… என் நிலாவினி வாசணையும் வீசி என்னைக் கிறங்க வைத்தது.. !!