ஒரு எதார்த்த வாழ்வைப் பிரதிபலிக்கும் கதை 7 33

”ஏய்.. ஏதாவது பேசு..ம்மா…”
அவள் பேசவே இல்லை. அப்செட்டாகி விட்டாள். இட சவுகரியம் பார்த்து.. காரை ஓரம் கட்டினேன். என்னைப் பார்த்தாள்.
”நீ.. இப்படி.. மூடு அப்செட்டானா.. அப்றம் நான் இந்த ஹனிமூன் ட்ரிப்பவே கேன்சல் பண்ண வேண்டியிருக்கும்..!! என்னாச்சு.. உனக்கு..?” என்று கேட்டேன்.
அவளது கண்கள் கலங்கி விட்டன. மூக்கு சிவந்து போனது..!
”ஸாரி…” என்றாள்.
அவள் தோளில் கை போட்டு என் பக்கமாக இழுத்து அணைத்தேன்.
”எதுன்னாலும் பரவால்ல… கேட்று…”
கண்களைத் துடைத்தவாறு முனகினாள்.
”ஒன்னுல்ல…”
”கேட்று…நிலா..! மனசுக்குள்ள வெச்சிட்டு தவிக்காத…?”
மூக்கை உறிஞ்சினாள். ”ம்கூம்.. இன்னொரு நாள்.. பேசிக்கலாம்..!!”
”ஏன்.. இப்ப என்ன..?”
” ப்ளீஸ… கார எடுங்கப்பா..”
”நீ.. இப்படி அப்செட்டா இருந்தா.. என்னால எப்படி ஜாலியா ட்ரைவ் பண்ண முடியும்..?”
”ஸாரி… இனிமே..மாட்டேன்..”என்றாள்.
நான் இறுக்கி அணைக்க… ஆறுதல் தேவைப்பட்டவள் போல என் தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள். அவள் நெற்றியில் என் உதட்டைப் பதித்தேன்.
”நிலா…”
” ம்ம்…?”
”இது நமக்கு..ஜாலி ட்ரிப்…”
”ஸாரி…! உங்க.. மூடையும் கெடுத்துட்டேன்..!!”
”கமான் டார்லிங்.. சியர்ஃபுல்லா இரு..!!’’
”ம்ம்.. ஓகே.. கார எடுங்க…” என மெதுவாக விலகி உட்கார்ந்தாள்.
நான் பெருமூச்சு விட்டேன்.
”நிலா…”
“…… ” என்னைப் பார்த்தாள்.
”லவ்.. யூ…!!’ என்றேன்.
புன்னகைத்தாள். ” நானும்…”
”சின்னச் சின்னதா ஏதாவது பேசினா.. அதெல்லாம் காதுல போட்டுக்காத.. இப்பவே நம்ம வாழ்க்கை.. சீரியஸாக வேண்டாம்..”
”ம்…” தலையாட்டினாள்.
”போலாம்தானே…?”
”யா… போலாம்…!!”
நான் காரை உசுப்ப… என்னைப் பார்த்தாள்.
”என்ன..?” நான் கேட்டேன்.