மெய் மறந்தேன் – Part 1 124

”ராத்திரிக்கா..?”
”நீங்க விரும்பினா.. பகல்லயும்..”
”டேய்.. நீ ரொம்ப ஓவரா.. டபுள் மீனிங் பேசற.. டா..” என்றாள்.
முகத்தை ஒரு மாதிரி வைத்துக் கொண்டு.
”சே.. சே.. தமிழ்ங்க…” என்றான்.
மீண்டும் உதடுகளை நாக்கால் தடவினாள். எச்சிலை விழுங்கினாள். அப்பறம் ரோட்டைப் பார்த்தாள். டீக்கடையைப் பார்த்தாள். அவளது மனசு அலை பாய்கிறது. அவளது மனதின் கடிவாளம் கட்டவிழ்ந்து விட்டது. அவனை வெறித்தாள்.
”அப்ப.. என்னை கட்டிக்கறியா..?” என்று கேட்டாள்.
”இங்கயேவா..?”
”ஏய்.. தாலி கட்டிக்கறியானு கேட்டேன்..! கல்யாணம்..!”
”அப்ப.. அண்ணாச்சி..?”
”அந்தாளு கெடக்கு.. கிழவன்..! நீ கட்டிக்கறியா.. சொல்லு..”
”ம்..ம்ம்..! நீங்க ரெடின்னா.. நானும் ரெடி..!” என்றான்.
சிரித்தாள். ”அத்தனை லவ்வாடா.. என்மேல..?”
” ங்கொக்கா மக்கா.. லவ்ங்க..”
”ஏய்..” என்ற அவள் முகம் பிரகாசமானது. மனம் குளிர்ந்து விட்டாள். ரொட்டைப் பார்த்து விட்டு.. செல்லமாக அவன் கையில் அடித்தாள்.
”நெஞ்ச நக்கறடா..”
”லைஃப்ல ஒரு த்ரில் வேணாமா.. நீங்க இப்ப லவ் பண்ணா.. அதான் த்ரில்..!!”
”என்னை.. அவளோ புடிச்சிருக்காடா..?” என்று கேட்டாள்.
”உசுரக் கூட தருவேன்..! வேனுமா.. கேளுங்க..” என்றான் சிரிக்காமல்.
அவனை உற்றுப் பார்த்து விட்டு. .
”அரும்பு மீசை.. அழகுடா பையா..” என்றாள்.
”உங்களுது கூட அழகுதான்..”
”என்னது மீசையா..?” என்று தன் உதட்டுக்கு மேல் தடவினாள்.
”மீசை இல்ல..” என்று அவள் மார்பை உன்னித்தான். பின் மெல்ல பாடினான்.
”மாங்கனிகள் தொட்டிலிலே.. தூங்குதடீ.. அங்கே…”
”மயிராண்டி…” என்று மாராப்பை இழுத்து விட்டுக் கொண்டு சிரித்தாள்.
”நான் உன் மீசையைத் தான்டா.. சொன்னேன்..”
”ம்.. பட்.. எங்களுக்கு மீசை மாதிரி.. உங்களுக்கு.. அது..” என்றான்.
அவனை முறைத்தாள்.
”வேனுமா..?” என்று கேட்ட அவளது குரல்.. மிகவும் சன்னமாக வெளிப்பட்டது.
”என்னது..?”
” மாங்கனி…?”
குப்பென்று அவன் நெஞ்சில் தீப்பற்றியது. படிந்து விட்டாள்.
‘ ஹா.. மச்சி.. நீ பெரிய ஆள்டா..’ என்று தன்னைத் தானே பாராட்டிக் கொண்டான்.
”வேண்டாம்னு சொல்ல.. நா என்ன மடையனா..?” என்று மிகவும் பக்கத்தில் போனான்.
”ஏன்டா.. இப்படி அலையற..? எனக்கு தெரிஞ்சு.. நீ நல்ல பையனாத்தான்டா இருந்த.. இந்த ராமுகூடல்லாம் சேந்தப்றம்தான்.. நீ ரொம்ப கெட்ட பையனாகிட்ட.. பேசாம.. அவன் சாவகாசத்தை கட் பண்ணிரு…” என்றாள்.
”கட் பண்ணா.. லவ் பண்ணலாமா..?”
”அதுலயே இரு.. மயிராண்டி..!”
”காதல் இல்லேன்னா.. பூமியே சுத்தாது அண்ணாச்சிமா..” என்று சிரித்தான்.
”எந்த மயிராண்டி சொன்னது..?”
”கம்பர்….” என்ற போது கடைக்கு ஒரு பெண்மணி வந்தாள்.
பேச்சை நிறுத்தினர். சட்டென கொஞ்சம் பின்னால் நகர்ந்து நின்றாள் அண்ணாச்சியம்மா. அவள் இவ்வளவு தூரம்.. அவனோடு பேசியது.. அவனுக்கு அதிகப்படியான உற்சாகத்தைக் கொடுத்தது.
இரண்டு சோப்புக் கட்டிகளை வாங்கிக் கொண்டு அந்தப் பெண்மணி போனபின்.. மாராப்பை நிமிர்த்தி விட்டுக் கொண்டு.. அவனைப் பார்த்தாள்.
”இங்க பாரு பையா..! நீ ரொம்ப நல்ல பையன்.! எனக்கு தெரிஞ்ச பசங்கள்ளயே.. எனக்கு ரொம்ப புடிச்சது உன்ன மட்டும்தான். அதென்னமோ.. உன்மேல மட்டும் எனக்கு எந்த கோபமும் வர்றதில்லை.! அனியாயமா.. கெட்டு போகாத.. என்ன..” என்றாள்.
”அப்படி.. நான் என்ன அண்ணாச்சிமா.. பண்ணிட்டேன்..”