காட்டில் இருக்கும் ஒரு மிருகத்தை பிடித்தால், ஆரம்பத்தில் வெறியுடன் இருக்கும். எப்படியாவது தப்பிக்க நினைக்கும். கொஞ்சம் ஆக்ரோஷமாகத் தாக்கக் கூட முனையும். ஆனால், காலப்போக்கில், தப்பிக்க வேறு வழியில்லை என்று உணரும் போது, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அடங்கி, அடிமையாகி விடும். அந்த அடிமையாக்கும் வேலையைத்தான் நான் ஆரம்பித்திருந்தேன்.
இப்போது தோல்வியை புரிந்த அவன், என்னை சமாதானப்படுத்துவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்று உணர்ந்தான்.
கோவிச்சுக்காத மதன். சரி சொல்லு. என்கிட்ட என்ன சொல்லனும்? நான் என்ன செய்யனும்?
கொஞ்சம் கொஞ்சமா வார்த்தைகள் ஒரு முதலாளியிடம், வேலைக்காரன் பேசும் முறையை நோக்கி செல்ல ஆரம்பித்தது.
குட்! இப்டி பேசுனா, எனக்குப் பிடிக்கும். இதை விட்டுட்டு ஏன் ஓவரா திமிறுறீங்க?
சரி சொல்லு!
சொல்றேன், ஆனா இப்ப இல்ல. இப்ப நான் வெளிய கெளம்பனும். முக்கியமான மீட்டிங் இருக்கு. ஈவ்னிங் உங்க கிட்ட பேசுறேன். ஓகே?
ம்ம்ம்! ஓகே!
உண்மையில், அப்படி ஒரு வேலையும் இல்லை. ஆனால், அந்தாள் என் கண்ட்ரோலில் கொண்டு வர, இது போன்ற நடைமுறைகள்தான் ஒத்து வரும்.
அன்று மாலை…
மீண்டும் என்னைத் தேடி வந்தான். காலையில் இருந்த தோரணை, அதிகாரம் மறைந்திருந்தது. கொஞ்சம் என் மேல் பயமும், மரியாதையும் கூடியிருந்தது.
மீட்டிங் எப்டி இருந்தது மதன்?
ம்ம்.. நல்லா இருந்துது. ஒரு பெரிய ஆர்டர் கிடைச்சிருக்கு.
வாவ். கங்கிராட்ஸ்!