பின் மதன், அவளுக்கு கொடுத்த சொத்து விஷயங்களைப் பற்றி சொன்னாள்.
அது உன் விருப்பம்! எனக்கு அதுல எந்த அப்ஜெக்ஷனும் இல்ல! ஆனா, இந்த பிரச்சினைக்காகத்தான் நீ, ஆஃபிஸ் வர்றதில்லைன்னு தெரியுறப்ப, எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு?
நீ, என்ன பண்ணப் போற இப்ப?
இது என்ன கேள்வி, நான் நம்ம ஆஃபிஸ்க்குதான் வருவேன்!
என் பதில், ஹரீஸூக்கு பெரிய சந்தோஷத்தைத் தந்தது. அதிலும் நம்ம ஆஃபிஸ் என்ற, பெரிய நிம்மதி!
கடைசியா, நம்மளைப் பத்தி கொஞ்சம் பேசனும்!
மீண்டும் ஹரீஸின் முகத்தில் மெல்லிய கவலை! சொல்லும்மா!
மெல்ல, அவர் கையைப் பிடித்தேன்! இன்னிக்கு நான் சொல்றதுதான். இந்த ஒரு வருஷத்துல நடந்த பிரச்சினைகளை இதோட மறந்துடுவோம்! இன்னிலருந்து புதுசா வாழ்க்கையை ஆரம்பிப்போம்! இனி, மறந்தும் அதைப் பத்தி நானும் பேச மாட்டேன், நீங்களும் பேசக் கூடாது! உங்க மனசுல அதைப் பத்திய எந்த சலனமோ, வருத்தமோ இருக்கக் கூடாது! எனக்கு, என் பழைய ஹரீஸ் வேணும்! என் மேல, எப்பியும், அன்பு செலுத்துற அந்த ஹரீஸ் வேணும்! என்னமோ தானே தப்பு செஞ்சதா நினைச்சுகிட்டு ஃபீல் பண்ற இந்த ஹரீஸ் எனக்கு வேணாம்! கிடைப்பாரா?
ஹரீஸ் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
சொல்லுங்க? கிடைப்பாரா? ம்ம்ம்?
அவர் திடீரென்று என்னை இழுத்தார்! என் முகமெங்கும் முத்தங்களை அள்ளி வழங்கினார்! அந்த வேகம், ஆவேசம், எனக்கும் தேவையாயிருந்தது! அது அவரது அன்பைச் சொல்லியது!
சிறிது நேரம் கழித்து, என்னை இறுக்கி அணைத்தவர், என் காதருகில் சொன்னார்,
கிடைச்சாச்சும்மா!