தனிமையில், மோகனிடம் கேட்டேன்.
என்ன மாமா, உங்களுக்கு நான் இங்க தங்குறது பிடிக்கலை போலிருக்கு?
அவன் திடுக்கிட்டான். இருந்தாலும் சமாளிக்க எண்ணி, அப்படியில்லை மதன்! ஏன் அப்படிச் சொல்ற?
நீங்க தங்கச் சொல்லி சொல்லவேயில்லையே?
நீ கோடீஸ்வரன் மதன். இந்த வசதியெல்லாம் உனக்கு ஒத்துவருமோ இல்லையோ?!
நான் அவன் கண்களையேப் பார்த்தேன். உண்மையிலேயே அதுதான் காரணமா?
அவனால் என்னை எதிர் கொள்ள முடியவில்லை! ஏன் மதன் ஒரு மாதிரி பேசுற? அதுவும் தனியா இருக்கிறப்ப?
அப்படீன்னா, எல்லாரும் இருக்கிறப்ப, என்னைத் தங்கச் சொல்லி நீங்க கம்பெல் பண்ணுங்க. அப்பதான் நான் தங்குவேன்.
இப்பொழுது அவனது ஈகோ கொஞ்சம் தலைதூக்க ஆரம்பித்தது. அப்படி எதுக்கு நான் உன்னை கம்பெல் பண்ணனும்?
அது உங்க விருப்பம்! ஆனா, நீங்க கம்பெல் பண்ணுங்க. அப்பதான் நான் தங்குவேன். நான் செய்யனும்னு நினைக்கிறதையெல்லாம், உக்காந்த இடத்துல இருந்து என்னால செய்ய முடியும். ஆனா, நான் இங்க தங்குறதுல, உங்களுக்கு ஒரு வேளை லாபம் வர வாய்ப்பிருந்தா, நீங்கதான் அதை மிஸ் பண்ணுவீங்க! அப்புறம், உங்க இஷ்டம்.
இன்னமும் அவனுக்கு குழப்பமும், கடுப்பும் ஏன் கொஞ்சம் பயமும் கூட இருந்தது அவனது முகத்திலேயே தெரிந்தது. சின்னப்பையன் ஆட்டுவிக்கிறான் என்ற கடுப்பு, என்ன லாபம் இருக்கலாம் என்ற குழப்பம், அக்கா விஷயம் தெரிந்து வந்திருக்கிறானோ என்ற பயம், ஆனாலும் கோபமாக எதுவும் பேசவில்லையே என்கிற குழப்பம்!
என் அக்காவை மெண்டல் டார்ச்சர் கொடுத்தவனுக்கு நான் என்னுடைய சிகிச்சையை ஆரம்பித்திருந்தேன்!
பி ஹரீஸ், அக்கா வந்த பின், ஹரீஸ் திரும்ப என்னைத் தங்கச் சொன்னார்.
நான் அமைதியாக அவரது சித்தப்பாவைப் பார்த்தேன். நான் எதிர்பார்த்த மாதிரியே, அவன் என்னை தங்கச் சொல்லி கம்பெல் பண்ணினான்.
அதன் பின் நான் ஒத்துக் கொண்டேன். அவனைப் பார்த்து ஒரு வெற்றிப் புன்னகை செய்தேன்.
அது அவனுக்கு இன்னும் கொஞ்சம் கடுப்பேத்தியது!