ஹரீஸ்!
இப்பொழுதும் என் கைகள் என் முன்னழகுகளை மறைத்துக் கொண்டுதான் இருந்தது!
சொல்லு, எனக்காகத்தான் ப்ரா போடலியா?
நான் உணர்ச்சி தாங்காமல், அவன் மேலேயே சாய்ந்து கொண்டேன்! ஆனாலும், கையை விலக்கவில்லை!
கையை எடு!
ஹரீஸ்! நான் தவித்தேன்!
கையை எடு!
ம்கூம்! மாட்டேன்! ஆனாலும், என்னைத் தவிக்க வைப்பதை நான் ரசித்தேன்!
மாட்டியா?? ம்ம்ம்… ஓகே!
அவன் அவ்வளவு எளிதில் விட்டுக் கொடுத்தது எனக்கு ஆச்சரியமாய் இருந்தது! கொஞ்சம் ஏமாற்றமாய் கூட இருந்தது!
என் கையை பிடித்து வேகமாய் விலக்க வேண்டியதுதானேடா என்று என் மனம் கூவியது!
மீண்டும் பெட்டுக்கு கூட்டிச் செல்வதைப் போல் கூட்டிச் சென்றவன், பெட்டுக்கு செல்லாமல், அதன் அருகில் இறுந்த டிரஸ்ஸிங் டேபிள் முன் திடீரென்று என்னை நிறுத்தினான்!
இப்போழுது கண்ணாடியின் வழியாக, அவன் கண்கள், என் அழகை ரசித்துக் கொண்டிருந்தது!
இப்பொழுதும் என் கையை நான் விலக்கவில்லை!
ஆனால், முழு உடம்பில், மேற்புறத்தில் கொஞ்சம் என் கை மறைக்க, கீழே மெல்லிய பேண்ட்டி மட்டும் இருக்க, மீதி நிர்வாண உடம்பை, அவன் கண்கள் மேய்வதை தடுக்கும் வழி தெரியாமல் நான் திகைத்து நின்றேன்!
இன்னமும் என்னை ஒட்டியிருந்த அவன், கண்ணாடி வாயிலாகவே என்னைப் பார்த்துக் கொண்டு கேட்டான்!
கையை எடுக்கப் போறியா இல்லையா?