கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது – 49 15

“வெச்ச்ச்சுக்கலாம்… இப்ப விடுடா என்னை… கிள்ளாதே அங்கேல்ல்லாம்…” வேணி செல்லமாக தன் அடிக்குரலில் முனகியதும் செல்வா தன் உடல் நடுங்கி ஆடிப்போனான். வேணியை, சங்கர் எங்கே கிள்ளியிருப்பான் என கற்பனையை ஓடவிட்டதும், தன் பனியனுக்குள் வியர்த்தான். கீழிருந்து கொலுசு சத்தம் கேட்டது. வேணி எழுந்து வீட்டுக்குள்ளப் போறா போல இருக்கு…

தன் மூச்சை இழுத்துப்பிடித்துக்கொண்டு, மீண்டும் கொல்லையை எட்டிப்பார்த்தான் செல்வா. சங்கர் மட்டும் தன் கைகளை மேலும் கீழுமாக உயர்த்தி உடலை ஸ்ட்ரெச் செய்து கொண்டிருந்தான். வேணி தன் கைகளில் இரு கோப்பைகளில், காஃபியோ.. டீயோ, எதையோ எடுத்துக்கொண்டு அவனை நெருங்கினாள்.

செல்வாவல் நிற்கமுடியாமல் அவன் கால்கள் துவண்டன. சங்கரும் வேணியும் எவ்வளவு சந்தோஷமா இருக்காங்க… மேட் ஃபார் ஈச் அதர்ங்கறது இவங்களுக்குன்னே உண்டாக்கின வார்த்தை போல இருக்கு… என்னப் பொருத்தம்.. இவங்களுக்குள்ள இருக்கற பொருத்தம்…

ரொம்ப பொருத்தமான ஜோடி.. வாழ்க்கையை இப்படி அனுபவிக்க கொடுத்து வெச்சிருக்கணும்… புள்ளைத்தாச்சியா இருந்துக்கிட்டு புருஷனை சந்தோஷப்படுத்த நினைக்கறா ஒருத்தி…

எனக்குன்னு ஒருத்தி வந்து வாய்ச்சிருக்காளே… சரியான மண்ணாங்கட்டி.. ஜடம்… தமிழ்நாட்டின் மாதர்குலத் திலகம், மிடில் கிளாஸ் மங்கையர்க்கரசி, உலக மகா கற்புக்கரசி… அவளுதை தொட்டுப்பாக்கக்கூட விடமாட்டேங்கறா…

கிணத்தடியில ஒருத்தன் பொண்டாட்டியைக் கட்டிக்கிட்டு, ராத்திரிக்கு நாதஸ்வர கச்சேரி வெச்சுக்கலாமான்னு அட்வான்ஸ் புக்கிங்க் பண்ணி, மேல மொட்டை மாடியில நிக்கற என்னை கண்ட மேனிக்கு, வெறுப்பேத்தறான்.. என் நிலமை அவனுக்குப் புரியுதா? சத்தியமா புரிஞ்சிருக்காது…

ஒலகத்துல உன்னை மாதிரியும், வேணி மாதிரியும் ஒரு ஜோடியாவது நல்லாயிருக்கணும்டா… நாங்க ஜாலியா இருக்கணும்ன்னு நினைக்கற பொம்பளை உனக்கு பொண்டாட்டியா கிடைச்சிருக்கா…

சாமி… இங்க என்னடான்னா, எனக்கு வந்து வாய்ச்சவ, தன்னுதை பூட்டுப் போட்டு பூட்டிவெச்சிக்கிறா.. சாவு விழுந்த வீடு மாதிரி ஒரே ஒப்பாரி வெக்கிறா… எல்லாம் என் தலையெழுத்து…

சுகன்யா ஒரே ஒரு தரம்தான் என் பின்னால வந்தா.. அதுக்கப்பறம் இன்னைக்கு வரைக்கும் நான்தான் இவ பின்னால நாய் மாதிரி சுத்தி சுத்தி வர்றேன்.. கிணத்தடியில கட்டிக்கறாங்க.. கட்டிப்புடிச்சி முத்தம் கொடுத்துக்கறவங்க… அவங்களுக்குள்ள பேசிக்கறாங்க…. மேல நாங்க ஜாலியா இருக்கோமாம்…

சீனு அப்பப்ப சொல்லுவான்…. சொல்லிட்டு சிரிப்பான்.. கிழிஞ்சிது கிருஷ்ணகிரி வரைக்கும்ன்னு… அந்தமாதிரிதான் நாங்க ஜாலியா இருக்கற லட்சணமும்… என் மனசுல இந்த நிமிஷம் இருக்கற வெறுப்பு… இங்கே மேல கையில கிளம்பினக் குஞ்சைப் புடிச்சிக்கிட்டு நிக்கற எனக்குத்தானே தெரியும்… கீழே கிணத்தடியில கிஸ் அடிக்கறவனுக்கு எப்படித் தெரியும்…

இவ பின்னாலே… ஆசையா வந்தேன்… மொதல்லேயே கிளம்பும் போதே முனகினா… அப்பவே அங்கேயே போடீ மசுருன்னு வுட்டுட்டுப் போயிருக்கணும்… முதல் கோணல் முற்றும் கோணல்ங்கற மாதிரி கடைசீ வரைக்கும்… இன்னைக்கு மொனகலாவே பொழுது போயிடிச்சி…

திமிர் புடிச்சவ.. இந்த சுகன்யா… அவளுக்கு வேணும்ன்னா என்னை கட்டிப்புடிப்பாளாம்…. அவளுக்கு வேணாம்னா நான் சட்டுன்னு ஒதுங்கிடணுமாம்… அதுக்கு மேல நான் ஆசையா அவளை உரசினா… கற்புக்கரசியா மாறி, தலையை விரிச்சிப்போட்டுக்கிட்டு, கையில செலம்பை எடுத்துக்குவாளாம்..

என்னாடி இதுன்னு கேட்டா மிடில் கிளாஸ் வேல்யூன்னு லெக்சர் அடிக்கிறா… உங்கம்மாவைப்பாத்து பயப்படறேன்னு செண்டிமெண்ட் வுடறா? சரியான ராங்கிக்காரி… என் மூடையே கெடுத்துக் குட்டிசுவராக்கிட்டா…

என்னடா ஞாயம் இது… சாமீ… இந்த ஞாயம் மட்டும் நமக்கு புரியவேமாட்டேங்குது… மனதுக்குள் புழுங்கிக்கொண்டே அறையை நோக்கி மெல்ல நடந்தான் செல்வா.

சுகன்யா சோஃபாவில் அசையாமல் கண்ணை மூடிக்கொண்டு உட்க்கார்ந்திருந்தாள். கைகள் இரண்டும் அவள் பின் தலையில் குடியேறியிருந்தன.