இடை அழகி மேடம் சங்கீதா 12 171

“ஏய்ய்…. சரா…” – தோளில் அழுத்தி தன் நெஞ்சுடன் அனைத்து அவள் கன்னத்தின் அருகில் முகம் வைத்து கூர்ந்து பார்த்தான்.. “என்னடா…. பொருக்கி புருஷா..” – அவள் கண்களில் ஈரம் மெதுவாக காய ஆரம்பித்து வெட்கம் துளிர் விட ஆரம்பித்தது…. “பொருக்கி புருஷனா?.. ஹா ஹா.. இது கூட நல்ல இருக்கே..! ஏண்டி அப்படி சொல்லுற?” “பின்ன என்ன, சொல்லாம கொள்ளாம சைலண்டா இத்தினி வேலை பண்ணி இருக்கே, இதுக்கெல்லாம் உன்னை கொஞ்சுவாங்களாக்கும்… போ.. தள்ளிப் போ..?” – வெட்கமும் புன்னகையும் சேர்ந்து வந்ததில் இன்னும் அழகாக தெரிந்தாள் அவனது சரா…. ராகவ் “ஏய்… தீடீர்னு ரொம்ப அழகா தெரியுறடி….” என்றான் மெதுவாக அவனுக்கே உரிய வசீகர சிரிப்புடன்.. “ஓஹ்ஹோ.. உனக்கு இப்போதான் கண்ணு நல்லா தெரியுதுன்னு சொல்லு….” “ஹா ஹா..ஒரு உம்மா குடேன்….” – சொல்லிக்கொண்டே ராகவ் அவனது சாராவின் கண்ணத்தில் ஒரு முத்தம் குடுத்தான். “மாட்டேன் போ..” – பொய் கோவத்தில் முறைத்தாள் சங்கீதா…. “சரி போ..” அவளே திரும்புவாள் என்று எண்ணி ராகவும் திரும்பினான்.. “ஒரு தடவ மாட்டேன்னு சொல்லிட்டா இன்னொரு தடவ கேட்கக் கூடாதா?” – மென்மையாக முறைத்தாள்.. இதை எதிர்பார்க்கவில்லை ராகவ் “ஹிஹி.. அப்படியெல்லாம் ஒன்னும் இல்லடா…. நீ என் சரா…. எனக்கு குடுக்காம விட்டுடுவியா?….” என்று சற்று அசடு வழிந்து முத்தத்தை இழந்துவிடுவோமோ என்று ராகவ் ஏங்க “நான் சொன்னதுக்கப்புறம் நீ கேட்டா நான் தர மாட்டேன்.. நீயா இன்னொரு வாட்டி கேட்டிருக்கணும்..அது உன் தப்பு..” என்று மீண்டும் முறைத்தாள்.. “நீ.. கொஞ்சம் அதிகம் பேசுறடி…. இனிமே என் ஸ்டைல் தான் சரி வரும்….” என்று சொல்லி அவளின் முகத்தை திருப்பி அவள் தோள்களை தன் பக்கம் இழுத்து இருக்கி கட்டி அனைத்து அவளுடைய மென்மையான இதழ்களில் அழுத்தி ஒருவருக்கொருவர் தங்களின் ஈர நாவினை சுவைத்து மூச்சிரைக்க இச் இச் என்று முத்தமழை பொழிந்துகொண்டனர்.. “எக்ஸ்ஹிபிஷனில் அவர்கள் அமர்ந்திருக்கும் புல்வெளியில் அமைந்த ஸ்பீக்கர்களில் அவர்களுக்கு பின்னாடி ஒரு அழகிய பாடலின் நடுவில் வரும் வரிகள் ஓடியது…”நீ இல்லாமல் எது நிம்மதி… நீதான் என்றும் என் சந்நிதி…” – ராகவை எண்ணி அந்த வரிகளை மனதார உணர்ந்தாள் சரா.. அப்போது தானாகவே அவளையும் அறியாமல் அவள் ஆழ் மனதில் இருந்து இந்த வார்த்தைகள் வந்தது..”ஐ லவ் யூ டா மை பொருக்கி புருஷா….” என்று சொல்லி.. அவன் தலைக்கு பின்னால் இருக்கும் முடியை வசதியாக பிடித்து தன் உதடருகே இழுத்து அவன் உதட்டை கடித்து உறிந்திழுத்து கண்களை மூடி அவன் கரங்கள் அவளது இடுப்பை அழுத்தி லாவகமாக இருக்கி பிடித்திருப்பதை உணர்ந்து அதை ரசித்தபடி தலை முதல் கால் வரை உஷ்ண அதிர்வுகளை அனுபவித்தபடி அவன் உதடுகளை கவ்வி சாப்பிட ஆரம்பித்தாள் அவன் சரா.. “சப்” என்ற சத்தத்துடன் அவனது உதடை விடுவித்தபோது ஸ்ஸ்ஹா.. என்று மூச்சு வாங்கியது ராகவ்கு.. குழந்தைகள் ஹார்லிக்ஸ், பூஸ்ட் குடித்தபின்பு எப்படி வாயை சுத்தி நுரை இருக்குமோ அப்படி அவனது உதடுகள் சுத்தி அவனது சாராவின் நாவின் எச்சில் ஈரம் படர்ந்திருந்தது.. அதை மெதுவாக அவள் சிரிக்கும் கண்களைப் பார்த்துக்கொண்டே “ஐ லவ் மை ஒன் அண்ட் ஒன்லி சங்கீதாராகவ் சரா…. திஸ் ஹாட் கிஸ் இஸ் பஃர் ஹர்..” என்று சொல்லி தன் பங்குக்கு மீண்டும் அவளின் உதடுகளை தன் இதழ்களால் பற்றி இழுத்தான். இப்போது அந்த மறுமணம் செய்து கொள்ளும் பெண் குடுத்த சிறிய அட்டையை படிக்க குடுத்தான் ராகவ்… அதில் “Live with no excuses, love with no limits, when life gives you hundered reasons to cry, show life that you have thousand reasons to smile….” – இதைப் படித்துவிட்டு ராகவைப் பார்த்து மெதுவாக “நான் சிரிக்குறதுக்கு thousand ரீசன்ஸ் வேணாம் டா…. ஒரு ரீசனே போதும்….” என்னது?.. – அவள் நெத்தியுடன் தன் நெத்தியை வைத்து அவள் கண்களைக் கூர்ந்து பார்த்து கேட்டான்… “ஹ்ம்ம்.. புரியாத மாதிரி கேட்குறான் பாரு… ‘இட் இஸ் ராகவ்….’ மை ஒன் அண்ட் ஒன்லி ஸ்வீட் பொருக்கி புருஷா…. நீதாண்டா அந்த ரீசன்…” என்று சங்கீதா சொல்ல அவளை அப்படியே தன்னுடன் அனைத்து மீண்டும் அவளது உதடுகளை உரிய ஆரம்பித்தான்… சட்டென “ஜேம்ஸ் பாண்ட்” ட்யூனில் செல் ஃபோன் சத்தம் ஒலிக்க, “ஏண்டி நாம ரொமான்ஸ் பண்ணும்போது மட்டும் ஏதாவது ஃபோன் கால் வருது…. ச்ச” என்று அலுத்துக்கொண்டு அதை எடுத்து அட்டென்ட் செய்தான் ராகவ்.. “ஹலோ ராஜேந்திரன்.. சொல்லுங்க..என்ன விஷயம்..” – சீரியஸாக கவனித்தான்.. “சார் நீங்க அடையாளம் சொன்ன ஆளை கண்காணிச்சோம், அவன் இப்போ ரயில்வே ஸ்டேஷனில் இருக்கான். கைல ஒரு பெட்டியும் கூடவே ஒரு சின்ன வீடியோ கேமராவும் இருக்கு. கூடவே இன்னொரு முக்கிய விஷயம் சொல்லணும்…” “சொல்லுங்க….” “அன்னிக்கி ஹாஸ்பிட்டல்ல எங்க கான்ஸ்டபிள் ஒருத்தனை சுட்டுட்டு ஓடின ஆசாமியோட உருவங்க எல்லாமே இவனோட நல்ல பொருந்துது சார்..” “ரியல்லி ஃபன்டாஸ்டிக்.. நீங்க எல்லா என்ட்ரன்ஸ்லையும் உங்க ஆளுங்கள போட்டுடுங்க.. நான் உடனே கிளம்பி அங்க வரேன்…. அவன் எனக்கு என் கஸ்டடியில வேணும். அப்புறம்…அவன் பார்க்க கொஞ்சம் வாட்டசாட்டமா இருந்தானா?..” “ஆமா சார்…” கண்களை மூடி தீவிரமாக யோசித்தான்..”ஹ்ம்ம்… எனக்கும் அந்த உருவம் பொருந்துது..” “நீங்க எதை சொல்லுறீங்க..” “ஒன்னும் இல்ல நேருல வந்து சொல்லுறேன்…”