யே நீ எந்த காலத்துல இருக்க? Part 1 252

அவன் திரும்பிப் பார்த்து பைக்கை ஓரம் கட்டி நிறுத்தினான். ஆடை பறக்க தோளில் பேகுடன் ஓடி வந்தாள். இரட்டைப் பின்னல்கள் முன்னும் பின்னுமாய் ஆடி அசைந்தன. ஸ்கூல் யூனிபார்மில் இரட்டைப் பின்னலில் அழகாகவே இருந்தாள். தோளில் கனமான ஸ்கூல் பேக்.
“ஹாய் அண்ணா” ஓடி வந்த மூச்சிறைப்புடன் சிரித்தாள்.
“என்ன இங்க நிக்கற?”
“எக்ஸாம் முடிஞ்சுது. பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் நடந்து வந்தோம். கடைல திங்கறதுக்கு வாங்கினோம்.. வீட்டுக்கா?”
“ஆமா வரியா?”
“ஒன் செகண்ட்” தோழிகளைப் பார்த்து திரும்பி அனைவரிடமும் பை சொல்லி விடை பெற்று பைக்கில் அவன் பின்னால் ஏறி உட்கார்ந்தாள். தோளில் இருந்த பேகை கழற்றி இருவருக்கும் நடுவில் வைத்துக் கொண்டாள்.
அவள் தோழிகள் பற்றி அவளுடன் பேசியபடியே வீட்டை அடைந்தான். பை சொல்லி இறங்கி டாடா காட்டிவிட்டு தன் வீட்டுக்குப் போனாள்.
அவன் உடைமாற்றி முகம் கழுவி வந்து சாப்பிடும்போது அவளே அவன் வீட்டுக்கு வந்தாள்.
“வா அகல், சாப்பிடு”
“நான் ஸ்கூல்லயே சாப்பிட்டேன். நீங்க சாப்பிடுங்க” என்று விட்டு எதிர் சோபாவில் உட்கார்ந்தாள்.
உடலைப் பிடித்த மாதிரியான ஸ்கூல் யூனிபார்மில், சுருள் முடிகளின் இரட்டை பின்னலில் வெகு நேர்த்தியான தோற்றத்தில் மிகவும் அழகாயிருந்தாள். நெற்றியில் இரண்டு பொட்டுக்கள். அதற்கு கீழே கீற்று போல குங்குமம். வலப் பக்க ஜடையில் பூ வைத்திருந்தாள்.
“எக்ஸாம் எப்படி எழுதின?”
“சூப்பர்”
“எப்படி இருக்கான் உன் ஆளு?”
சிரித்தாள். “நல்லாருக்காண்ணா?”
“மீட் பண்ணியா?”
“ம்ம்”
“எப்போ?”
“இன்னிக்குதான். மார்னிங் அவனே எங்க ஸ்கூல்கிட்ட வந்து எனக்காக வெய்ட் பண்ணி பெஸ்ட் ஆப் லக் சொன்னான்”
சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு.. “அண்ணா.. போன் கெடைக்குமா?” என்று லேசான தயக்கத்துடன் கேட்டாள்.
“அவன் கூட பேசவா?”
“ம்ம்”
எடுத்துக் கொடுத்தான். போன் வாங்கி நெம்பரை அழுத்தி தன் காதலனுடன் பேசினாள். இரண்டு வார்த்தைகளுக்குப் பின் அங்கிருந்து எழுந்து நகர்ந்து தனியாகப் போய் குசுகுசுவென மிகவும் சன்னமாகப் பேசினாள். ஆனால் சிரிக்க சிரிக்கப் பேசினாள்.
நிருதி சாப்பிட்டு முடித்து கை கழுவி வந்து சோபாவில் உட்கார்ந்து டிவியைப் பார்த்தான். பேசி முடித்து முகம் மலரச் சிரித்தபடி வந்து அவனிடம் போனைக் கொடுத்தாள் அகல்யா.
“ரொம்ப தேங்க்ஸ்ணா”
“எப்ப வேணா பேசிக்க”
“அடிக்கடி வேண்டாம்.. எப்பவாவது மட்டும்..”
“என்ன சொல்றான்?”
“சும்மா.. வீட்லதான் இருக்கானாம். எக்ஸாம் எப்படி எழுதினேனு கேட்டான். நல்லா எழுதிருக்கேனு சொன்னேன்”
“உக்காரு”
“எப்போ போவிங்க?”
“ஆபன் அவர் ஆகும்”
எதிர் சோபாவில் உட்கார்ந்தாள். மார்பில் போட்டிருந்த துப்பட்டாவுக்கு பின் குத்தியிருந்தாலும் அவளின் குட்டிக்காய் விடைத்து மிகவும் கூர்மையாகத் தெரிந்தது. அவள் கழுத்தில் போட்டிருக்கும் டாலர் செயினை கவனித்து கேட்டான்.
“செயின் உன் பாய் பிரெண்டு கிப்ட் பண்ணதா?”
“எப்படி தெரியும்? ”
“அழகாருக்கே..”
“ம்ம்..” சிரித்து டாலைரை எடுத்துப் பார்த்துக் கொண்டாள். அதை துப்பட்டாவின் மேல் விட்டாள்.
“அதுவும் உன்னை இப்படி பாக்கறப்ப செம அழகு”
“…….”
“இந்த யூனிபார்ம் உன்னை இன்னும் அழகாக்கியிருக்கு”
“இந்த இயரோட யூனிபார்ம் தொல்லையே இல்ல. காலேஜ் போனா புடிச்ச ட்ரஸ் போட்டுக்கலாம் வித விதமா. இன்னும் ஒன் வீக்தான் இது”
“காலேஜ் போனா இந்த ரெட்டை ஜடையும் போட முடியாது”
“ஆமா..”
“ஆனா.. இந்த யூனிபார்ம், ரெட்டை ஜடைலதான் நீ செம க்யூட்டாருக்க”
“போங்க.. இது போர். எப்ப பாரு ஒரே ட்ரஸ்..”
“எனக்கு புடிச்சிது. சொன்னேன்”
“என்ன பிடிச்சிது?”
“ரெட்டை ஜடை, இந்த யூனிபார்ம் எல்லாம்”
“இது.. நல்லாதான் இருக்கும். வீட்ல இருக்கப்ப போட்டுக்கலாம்”
அரைமணி நேரம் ஆனது. அவன் கிளம்பத் தயாரானான்.
“கெளம்பறீங்களா?” என்று அவனை நேர் பார்வை பார்த்துக் கேட்டாள் அகல்யா.
“ஆமா.. நீ என்ன பண்ற?”
“வீட்லதாண்ணா.. படிக்ணும்” அவள் மெல்ல எழுந்து நன்றாக இருக்கும் துப்பட்டாவை தூக்கி பிடித்து விம்மிய இளங் காய்களைக் காட்டியபடி ஒழுங்கு படுத்தினாள். எழுந்தவன் மெல்லிய உளக் கனிவுடன் அவள் கன்னத்தில் மெல்லத் தட்டினான்.
“நல்லா படி”
”ஆனா போரடிக்கும்”
“படிக்கவா?”