யே நீ எந்த காலத்துல இருக்க? Part 1 255

“மறுபடி டூ டேஸ் லீவ்..” சிரித்தாள்.
அவள் தோளில் தட்டினான்.
“ஆனா படிப்பு முக்கியம்”
அவன் கண்ணாடி முன் நின்று தலைவாரி பவுடர் அடித்தான். அவள் ஜன்னல் அருகே போய் பார்த்து விட்டு சுற்றி வளைத்து வந்தாள். அவன் பின்னால் வந்து நின்று தன் அழகை கண்ணாடியில் பார்த்தாள்.
“ஹேய்.. நீ சூப்பரா இருக்கப்பா” கண்ணாடியில் அவளை ரசித்துச் சொன்னான்.
“காலைல பாத்தப்ப அவனும் இப்படித்தான் சொன்னான்”
“சே.. எனக்கு முன்ன சொல்லிட்டானா?”
“ம்ம்..” சிரித்தாள்.
“ப்ளடி ராஸ்கல்..” என்றான்.
“திட்றீங்களா?”
“உன்னையில்ல.. அவனை”
“ஏன்?”
“ஜெலஸ்..”
“புரியல..”
“விடு”
உதட்டைச் சுழித்து முத்தமிடுவதுபோல குவித்துப் பார்த்தாள்.
“கிஸ்லாம் வேண்டாம்” என்று சிரித்தான்.
“நான் ஒண்ணும் கிஸ் குடுக்கல” என்று வெட்கநகை புரிந்தாள்.
“பயந்துட்டேன்”
“பயமா? ஏன்?” திகைத்த மாதிரி கேட்டாள்.
“நீ கிஸ் குடுக்கறியோனு”
குலுங்கி வாய்விட்டுச் சிரித்தாள். “என் லிப்ஸ் எப்படி இருக்குனு பாத்தேன்”
“எப்படி இருக்கு?”
“நீங்க சொல்லுங்க?”
முகம் திரும்பி அவளின் சிவந்த சிற்றிதழ்களைப் பார்த்தான். புன்னகையில் விரிந்திருந்த அந்த மெல்லிய இதழ்கள் ஒட்டாமல் பிரிந்து மென்னீரத்துடன் பளபளத்தன.
“எப்படி சொல்ல?” என்றான்.
“சொல்லுங்க”
“நீ சின்ன பொண்ணு”
“ஒண்ணும் கிடையாது. நீங்க சொல்லலாம்?”
“சரி ஒரு உண்மைய சொல்லு?”
“என்ன?”
“உன் லவ்வர் உன்னை கிஸ்ஸடிச்சதே இல்லையா?”
சட்டென வெட்கி முகம் சிவந்தாள். உடல் நெளித்து கைளால் முகம் தடவிச் சொன்னானாள்.
“ஒரேயொரு தடவைதான்”
“நம்பிட்டேன்”
“போங்க…” சிணுங்கி நெளிந்து “ஏன் கேட்டிங்க?”
“இவ்வளவு க்யூட் லிப்ஸை லவ் பண்ற எவன்தான் விட்டு வெப்பான்?”
“கம்பெல் பண்ணான். அதான் குடுத்தேன்”
“என்ன குடுத்த?”
“கிஸ்ஸுதா..”
“சூப்பர்..”
“அப்றம் போன்ல அடிக்கடி..”
“ம்ம்.. ஸ்கூல் முடிக்கறதுக்குள்ளயே டெவலப் ஆகிட்ட?”
“நான் பரவால” சிரித்து “உங்களுக்கு தெரியாது. என் க்ளாஸ்மேட்ஸ்லாம் டென்த் வரதுக்குள்ளயே டெவலப் ஆகிட்டாங்க”
“ஹூம்.. உங்கள எல்லாம் நல்ல புள்ளைகனு நம்பிட்டிருக்கேன்”
“ஆனா நாங்க பேட்கேர்ள்ஸ்” என்று உதட்டைச் சுழித்து வாய்க்குள்ளேயே நாக்கைச் சுழற்றினாள்.
“பேட் கேர்ள்ஸ்னா?”
சிரித்தபடி பின்னால் நகர்ந்தாள். “அதெல்லாம் சொல்ல முடியாது” என்றாள். உள்ளே எழுந்த ஏதோ ஒரு விசையில் அவள் மனசு படபடத்தது. அந்த படபடப்பில் ஒரு தவிப்பிருந்தது. உடனே அங்கிருந்து ஓடி விட வேண்டும் என்று தோன்றியது.
“சரிண்ணா நான் போறேன் பை” என்றாள்.
“பை அகல்.. நல்லா படி”
“ஓகே ண்ணா. நைஸ் மீட்டிங் யூ” எனச் சொல்லிவிட்டு ஒரு மெல்லிய துள்ளலுடன் திரும்பி நடந்து வெளியே சென்றதும் தன் வீட்டுக்கு ஓடினாள்.. !!

காலை நேர பரபரப்பு அகல்யாவுக்கு இல்லை. இன்றைய காலை அவளுக்கு மிகவும் போரடித்தது. நேரமே எழுந்து படித்து விட்டிருந்தாள். இன்னும் படிக்க வேண்டும் என்கிற எண்ணம் மனதிலிருந்தது. ஆனால் ஏனோ மனம் படிக்க ஒத்துழைக்க மறுத்தது. கையில் போன் இல்லாதது பெரும் குறையாகத் தோன்றியது. போன் இருந்தால் கொஞ்ச நேரம் ஏதாவது வீடியோவது பார்க்கலாம். அல்லது தோழிகளுடனோ காதலனுடனோ ஏதாவது கல்லை போட்டுக் கொண்டிருக்கலாம். எல்லாம் தன் அண்ணனால் கெட்டது என்று மனதுக்குள் அவனை திட்டிக் கொண்டாள்.