அவன் வீட்டுக்கு அடிக்கடி வரக்கூடியவள்தான். லீவு நாளில் அவன் பையன்களுடன் சேர்ந்து பொழுதைக் கழிப்பாள்.
சிறிது நேரத்தில் கையில் ஒரு புத்தகத்துடன் வந்தாள் அகல்யா. முகம் கழுவியிருந்தாள். முகம் பளிச்சென்று இருந்தது. ஆனால் நெற்றியில் பொட்டுகூட இல்லை. குட்டிக் கூந்தலை சுருட்டி கொண்டை போட்டு க்ளிப் குத்தியிருந்தாள். முன் நெற்றி முடிகளை கொஞ்சமாக வெட்டி விட்டு அழகு படுத்தியிருந்தாள். இரவில் அணியும் டைட்டான ஒரு காட்டன் சட்டை, அதே காட்டனில் தொளதொள பேண்ட். மார்பில் மெல்லிசான ஒரு இளநீல துப்பட்டா போட்டிருந்தாள். ஆனால் அதையும் மீறி அவளின் மென்மையான பருவக் காய்கள் சட்டையில் துருத்தி கூர்மையாகத் தெரிந்தன. அதன் கூர்மை அவன் மனதின் காமத்தை மெல்லத் தொட்டது. உள்ளூர ரசித்தான்.. !!
“வா.. உக்காரு” என்றான். அவன் லுங்கி பனியனில் இருந்தான். அவன் முகத்தில் ஒரு சோர்விருந்தது. கண்களில் அயர்ச்சி.
அவனைப் பார்த்து புன்னகைத்தபடி உடலதிராமல் மெல்லடிகள் வைத்து நடந்து சென்று அவனுக்கு எதிர் சோபாவில் உட்கார்ந்தாள். புத்தகத்தை மடியில் வைத்து கால்களை நீட்டி பின் வலக் காலைத் தூக்கி மடக்கி வைத்தாள். அவள் பாதம் இடது தொடைக்கு தலையணையானது. பேண்ட் கொஞ்சம் மேலேறி கொலுசுவரை தெரிந்தது.
அவளின் சிற்றுடல் அழகை ரசித்தபடி அவள் முகத்தைப் பார்த்தான். அவன் விழிகளைச் சந்தித்து மெலிதான வெட்கம் அடைந்தாள். அதை மறைப்பதுபோல சிவந்த உதடுகள் பிரியாமல் மலர்த்தி மென்னகை காட்டினாள்.
“ஒடம்பு சரியில்லையா?” எனக் கேட்டாள்.
“லேசா..” சிரித்தான்.
“பாத்தாலே தெரியுது. டல்லாருக்கீங்க”
“அப்படியா?”
“பரவால்லியா இப்ப?”
“ம்ம் பரவால. சரி நீ ஏன் அழுத? அம்மாகூட சண்டையா?” எனக் கேட்டான் நிருதி.
“இல்லண்ணா?” குரலில் குழைவிருந்தது.
“சரியா படிக்கலயா?”
“அதெல்லாம் படிச்சிட்டேன்”
“பின்ன ஏன் அழுத?”
“சும்மா ”
“சும்மா யாராவது அழுவாங்களா?”
“……….” பதிலின்றி புன்னகைத்தாள்.
“பிரெண்ட்ஸ்கூட ஏதாவது?”
“இல்ல” தலையசைத்தாள்.
“சரி.. ஏன் இப்படி இருக்க?”
“எப்படி? ”
“டல்ல்லா”
“குளிக்கல”
“தலைமுடிய கொண்டையா போட்றுக்க?”
“தலைகூட சீவல..”
“சாப்பிடவும் இல்ல?”
“காலைல சாப்பிட்டேன். இப்ப பசியே இல்ல ”
“ஒடம்பு பிரச்சனையா?”
“அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்ல. நல்லாதான் இருக்கேன்”
“சரி.. எக்ஸாம் எல்லாம் எப்படி? ”
“அது ஓகேதான்”
“நல்லா மார்க் வருமா? ”
“ம்ம்”
“என்ன மார்க் எதிர் பாக்குற?”
அப்படியே படிப்பு ஸ்கூல் என்று பேச்சு வளர்ந்தது. அவள் இயல்பாகி விட்டாள். அவன் எதிரே அசைந்து சரிந்து கால்களை நீட்டி, மடக்கி என மாறி மாறி உட்கார்ந்தாள். அச்சிறு அசைவுகளின்போது அவள் உடலின் வளைவுகளும் நெளிவுகளும் இயல்பாகவே கவர்ச்சியை வெளிப்படுத்தின. அவளின் சிறிய மார்புகளின் முனை எழுச்சிகளில் அவன் கண்கள் லயித்து மனதை பேதலிக்கச் செய்தது. அவள் உடலின் வனப்புகளில் எழுந்து வரும் பெண்மைத் தோற்றத்தின் கவர்ச்சி அளிக்கும் உவகையில் அவனின் காமம் மலர்ந்து ஒரு மடலாய் விரிந்து மணம் பரப்புவதை வியப்புடன் உணர்ந்து சிலிர்த்தான் நிருதி.. !!
என்றுமில்லாமல் இன்று சற்று அதிகமாகவே நிருதி தன் மீது பார்வையை வீசி தன் உடலழகை ரசிக்கிறான் என்பது அவளுக்கும் நன்றாகவே புரிந்தது. கூர்மை நிறைந்த அவன் பார்வை சில சமயம் கூச்சத்தையும், சில சமயம் வெட்கத்தையும், இன்னும் சில சமயம் கர்வத்தையும் கொடுத்தது. அதில் அவளுக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்து ஒரு மாதிரி தவிப்பானது. தன் காதலனை அடிக்கடி நினைத்தாள். அவனைப் பார்க்க வேண்டும் என்று எண்ணமெழுந்தது. அந்த தவிப்பை வெல்ல அடிக்கடி அவள் டிவியைப் பார்த்து அவனைத் தவிர்த்தாள்.. !!
அவள் வந்து ஒரு மணி நேரம் ஆனது. பேசிச் சலித்தது போல நிருதி சோம்பல் முறித்து வாயைப் பிளந்து கொட்டாவி விட்டான்.
“தூங்கறீங்களா?” அவனைப் பார்த்து மெல்லக் கேட்டாள்.
“இல்ல.. சும்மா ” லேசான புன்னகைக்குப் பின் சோபாவில் சரிந்து கால்களை நீட்டினான்.
“நான் போகவா?” நெளிந்தபடி கேட்டாள்.
“ஏன் படிக்கணுமா?”
“நைட் டென் ஓ க்ளாக்வரை படிப்பேன்”
“கஷ்டம் இல்ல?”
“ம்ம்”
“அதான் அழுதியா?”
“அதில்ல”
“ம்ம்?”
“நீங்க பெரிய அண்ணா…” என்று வார்த்தையை வாய்க்குள்ளேயே அழுத்தினாள்.
“ஏன்?”
“உங்ககிட்ட எப்படி சொல்லண்ணா?” குழைந்தாள்.
“என்ன லவ்வா?” அவன் கேட்டதும் சட்டென கன்னங்கள் சிவந்து வெட்கப்பட்டாள். கண்கள் ஒளிபெற்று கன்னங்கள் செழித்துச் சுழிந்தன. உதடுகள் மெல்லத் துடித்து நடுங்கி விரிந்தன. உடலில் கூட அந்த நடுக்கம் பரவி அவளை அசைந்து பின் நேராக அமரச் செய்தது.
“எங்கம்மாகிட்ட சொல்லிடுவீங்களா?” அவன் கண்களைப் பார்த்தபடி சிறு குரலில் கேட்டாள்.
“சே சே..” தலையசைத்தான். “பயப்படாத”
“அந்தக்காகிட்டயும் சொல்ல வேண்டாம்”