“ஓகே இன்ஸ்பெக்டர், கேளுங்க”
“நீங்க நேத்து ராத்திரி எங்கே இருந்தீங்கனு சொல்ல முடியுமா”
“அது வந்து அது வந்து”
“உங்களோட PA வீட்டில ராத்திரி முழுக்க இருந்து இருக்கீங்க”
“….”
“ஆம் ஐ கரெக்ட், சொல்லுங்க Mr. பாலன்”
“…”
“நீங்க அர்ச்சனாவோட ஹாஸ்பேண்ட் சங்கரை திருப்பூர் அனுப்பிட்டு, அர்ச்சனா தனியா இருப்பாங்கனு தெரிஞ்சிகிட்டே நேத்து ராத்திரி 8 மணிகிட்ட போய் இருக்கீங்க”
“அது வந்து இன்ஸ்பெக்டர்…”
“…” என்னை வென்றுவிட்டது போல சிரித்தார்.
“போனேன் இன்ஸ்பெக்டர்”
“குட். நீங்க முன்னாடியே பிளான் பண்ணி காரை அவங்க வீட்டுல இருந்து 200 மீட்டர் தள்ளி பார்க் பண்ணிட்டு காலையில 6.45 தான் எடுத்து இருக்கீங்க. நீங்க பார்க் பண்ணது அப்புறம் வண்டிய எடுத்தது எல்லாம் பார்த்த எவிடென்ஸ் இருக்கு”
“கரெக்ட்”
“ராத்திரி முழுக்க அர்ச்சனா வீட்டுல தான் இருந்து இருக்கீங்க. ஆம் ஐ ரைட்”
“…” மீண்டும் மவுனம்.
“பேசுங்க Mr. பாலன், ஏன் எதுவுமே பேச மாட்டேங்குறீங்க. என்னோட தியரி சொல்லவா? உங்களுக்கு உங்க PA அர்ச்சனா மேல ஒரு கண்ணு, அதனாலே அவங்க ஹாஸ்பேண்டை பிளான் பண்ணி வேலைன்னு சொல்லி ஊரை விட்டு அனுப்பிட்டு ராத்திரி அவங்க வீட்டுக்கு போய் இருக்கீங்க. அவங்களை வற்புறுத்தி ரேப் பண்ணிட்டு அப்படியே விட்டா காலையிலே எங்க அவங்க வெளிய சொல்லிடுவாங்களோ அப்படின்னு பயத்துல அவங்கள கொன்னுட்டு பாடிய எங்கேயோ டிஸ்போஸ் பண்ணிடீங்க”
“புல் ஷீட் இன்ஸ்பெக்டர்”
“எல்லாத்துக்கும் என்கிட்ட எவிடென்ஸ் இருக்கு. நீங்க வண்டிய வண்டியை ராத்திரி பார்க் பண்ணிட்டு காலையில எடுத்ததை பார்த்த எவிடென்ஸ். ராத்திரி அர்ச்சனா வீட்டுக்குள்ள நீங்க போறதை பார்த்த பக்கத்து வீட்டு வேலைக்காரி, காலையிலே வீட்டை விட்டு கிளம்பியதை பார்த்த வாட்ச்மேன்.”
“எஸ் இன்ஸ்பெக்டர், ராத்திரி பூரா அங்கே தான் இருந்தேன். அதை நான் ஒத்துக்குறேன்”
“குட். எதுக்கு அங்கே போனீங்க”
“அது வந்து..”
“சொல்லுங்க”