“ஓகே”
“நான் சொன்னது எல்லாம் முடிச்சிட்டியா அர்ச்சனா”
“என்ன?”
“ஷேவ் பண்ணி வைக்க சொன்னேனே?”
“பண்ணிட்டேன் ???“
“??????”
“அச்சு இன்னொரு ரெக்ஸ்ட்”
“என்ன”
“உன்னோட கல்யாணம் அப்போ உடுத்திய காக்ரா சோலி இருக்கா”
“ஹ்ம்ம்”
“சாயங்காலம் அதை உடுத்து”
“ஏன்”
“முதன் முதல்ல உன்னை பார்த்தப்போ நீ போட்டு இருந்த ட்ரெஸ் அது. அப்போவே அதை கழட்டி பார்க்கணும்னு ஆசை இன்னைக்கு பார்க்க போறேன்”
“சீஈஈ ???. போங்க மாமா நீங்க மோசம்“
“ப்ளீஸ்”
“சரி, பை. இவர் போன உடனே மெஸ்சேஜ் பண்ணுறேன்”
அதற்கு பிறகு அவன் சங்கர் எப்போது கிளம்புவான், அர்ச்சனாவிடம் இருந்து எப்போது மெசஜ் வரும் என்று ஆர்வாமாக காத்து கிடந்தேன். ஒவ்வொரு நிமிடமும் யுகமாக தெரிந்தது. ஐந்தரை மணிக்கு எல்லாம் குளித்து முடித்து புது மாப்பிள்ளையை போல பட்டு வேட்டி எல்லாம் கட்டி கொண்டு போனை கையில் வைத்து காத்து கொண்டு இருந்தேன்.
6.35 மணிக்கு ஷங்கர் கிளம்பிவிட்டதாக அர்ச்சனாவிடம் இருந்து மெசேஜ் வந்தது. ரூமை விட்டு வெளியே சென்ற போது அங்கே பட்டு வேட்டி சட்டையில் திடீரென இருப்பதை பார்த்து வித்யா ஒரு மாதிரி பார்த்தாள்.