என் அத்தையின் பால் 176

நண்பர்களுக்கு வணக்கம் இது என்னுடைய சொந்த கதை இல்லை வேறு ஒரு நண்பர் எழுதிய கதை, சமீபத்தில் தான் இந்த கதையை படித்தேன் எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது, உங்களிடம் இந்த கதையை பகிர்ந்து கொள்வதில் எனக்கு மகிழ்ச்சி. நிறைய நண்பர்கள் முலைப்பால் குடிப்பதில் என்ன சுகம் இருக்கிறது என்று கேட்கிறார்கள் அவர்களுக்கு இந்த கதை சமர்ப்பணம்.

அவளுக்கு வயது ஏறத்தாழ 34 அல்லது 35 இருக்கும்…வனப்பும் வாளிப்பும் மிகுந்த, பெண்களே பொறாமைப்படும் அளவுக்கு செழிப்பான, பருத்த இரு மார்பகங்களை கொண்டவள். அவ்விரு மார்பகங்களிலும் இருக்கும் காம்புகளான முலைகளும் சற்றே அளவில் பெரிதாக இருக்கும் அவளுக்கு…அதனால் அவள் உடல் பருமனானவள் என்றெண்ணிக்கொள்ள வேண்டாம்…அழகிய பெண்களுக்கு உடல் அளவுகள் என்ன இருக்கவேண்டுமோ அது அவளிடம் இருந்தது. அவள் எப்போதும் சேலைதான் அணிவாள். அதிலும் ஒரு கவர்ச்சி பொதிந்திருப்பதை பார்ப்பவர்கள் கவனித்தார்களோ இல்லையோ…நான் கவனித்திருக்கிறேன். அக்கவர்ச்சி அவள் அணியும் சேலையில் இல்லை…அவளின் கிண்ணென்ற தேகத்தில்.

அவளுக்கு இரு மகள்கள்…ஒருத்தி கல்யாணமாகி சென்னையில் குடித்தனம் செய்கிறாள். இன்னொருத்தி, காலேஜ் படித்து முடித்துவிட்டு வீட்டில் சும்மா இருக்கிறாள். அவளுக்கு அத்தை வரன் பார்ப்பதாகக் கூட கேள்விப்பட்டேன்.

அவள் விதவை என்ற எண்ணம் அவளிடம் ஒருபோதும் தென்பட்டதில்லை. அதனால் ஏற்படும் கரிசனம் அவளுக்கு அறவே பிடிக்காது. அவள் இரு மகள்களும் சிறு வயது பெண்களாய் இருக்கும்போதே அவள் கணவன் ஒரு விபத்தில் மரணமடைந்துவிட்டான். அதிலிருந்து அவள் தனி ஆளாய் தன் இரு பெண்களையும் வளர்த்து வருகிறாள். அவளுக்கென்று அவள் கணவன் விட்டுச்சென்ற சொத்துக்கள் சில அவர்களுக்கு உதவியாய் இருந்தது.

அவள் வீடு என் வீட்டிலிருந்து வெகு தொலைவில் இல்லை. ஒரு பத்து அல்லது பதினைந்து நிமிட இரு சக்கர வாகன பயணம்தான். ஆனால் நான் அவள் வீட்டிற்குச்சென்றதே இல்லை. அவளை அவ்வளவாகப் பார்த்ததுமில்லை…பிறகு எப்படி அவள் மார்பகங்களின் அளவும் அதிலிருக்கும் முலைகளின் அளவும் உனக்குத்தெரியும் என்று நீங்கள் கேட்பது எனக்குக் கேட்காமலில்லை…

நான்தான் அவள் வீட்டிற்குச்சென்றதில்லை…ஆனால் அவள் எங்கள் வீட்டிற்கு அடிக்கடி வருவதுண்டு…அதற்கு காரணமும் உண்டு…அவள் என் அத்தை…ஆம்…என் அப்பாவின் உடன்பிறப்பு…என் பாட்டிக்கும் என் தாத்தாவுக்கும், என் அப்பா, அதற்குப் பிறகு இரண்டு தம்பிகள். அதற்குப்பிறகு அவள் பிறந்தாளாம். என் அப்பா எப்போதோ என்னிடம் சொன்னது.

நான் கல்லூரி படிப்பில் அடியெடுத்து வைக்கும் வரை அத்தை என் வீட்டிற்கு வரும்போதெல்லாம் சற்றே எரிச்சலாக இருக்கும். நான் கல்லூரிப்படிப்பை முடித்துவிட்டு சென்னையில் ஒரு வேலை கிடைத்து சென்னைக்குச் சென்றுவிட்டேன். வாரம் ஒரு முறை, அல்லது மாதம் ஒரு முறை எங்கள் சொந்த ஊருக்கு வருவேன். அந்த வயதில் எனக்குள் ஒரு மாற்றம் நிகழ்ந்தது…என் அலுவலக நண்பர்கள் எனக்குப் புரிய வைத்தார்கள். நான் திருமண வயதைத்தொட்டுவிட்டேனென்று.

அப்போதிலிருந்து நான் எங்கள் வீட்டுப் பெண் உறவுகளைத்தவிர பிற பெண்களை பார்க்கும் பார்வை மாறத்தொடங்கியது…அதிலும் என் நண்பர்கள் சிலரால் எனக்கு ஏற்பட்ட பழக்கமான இணையதளத்திற்குச்சென்று ஆபாச படங்கள், அதிலும் குறிப்பாக இரத்த சொந்தங்களுக்குள் நிகழும் தகாத உறவுமுறைக்கதைகள் படிப்பது மற்றும் படங்கள் பார்ப்பது என்னை நிலைகுலையச்செய்தது…

எங்கள் வீட்டில் கணினி இல்லாத நாட்கள் அவை. அதனால் நான் நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் எங்கள் வீட்டிற்கு அருகில் இருந்த கணினி மையத்துக்குச்சென்று இணையதளத்தில் உலாவுவது வழக்கமாகியது.

அந்த வாரம் வியாழன், வெள்ளி அலுவலகத்துக்கு விடுமுறை எடுத்துக்கொண்டு, எங்கள் சொந்த ஊருக்கு வந்துவிட்டேன். அந்த வியாழக்கிழமை எப்போதும் போல் இருந்தது.

அடுத்த நாள் வெள்ளிக்கிழமை…ஏற்கனவே முந்தின நாள் சுவாரஸியம் இல்லாமல் கழிந்ததால், அன்றைய தினத்தை வீணாக்க விருப்பமில்லை எனக்கு. ஆகையால் வழக்கம்போல ஒரு கணினி மையத்துக்குச் சென்றுவிட்டு வீடு திரும்பினேன். அன்று எனக்கு என்ன ஆனது என்று தெரியவில்லை…இணையத்தில் அதிக அளவு ஆபாசக் கதைகள் படித்தேன். அதனால் ஏற்பட்ட கிறக்கம் எனக்குள் அதிகம் எஞ்சியிருந்தது.

நான் என் வீட்டிற்குள் நுழைந்ததும் என் அத்தை எங்கள் வீட்டின் வரவேற்பறையில் என் அம்மாவுடன் பேசிக்கொண்டிருப்பதை பார்த்தேன். என்னைப் பொறுத்தவரை என் அத்தை எங்கள் உறவு அல்ல. அதற்கு ஒரு காரணமும் உண்டு. என் அம்மாவுக்கு என் அப்பா வழி உறவுகளைப் பிடிக்காது என் அத்தையைத்தவிர. அதனால் எங்களை அவர்களுடன் அதிகளவு உறவாட விட்டதில்லை. அத்தை இதற்கு விதிவிலக்கானாள். ஏனென்றால் அவள் கல்யாணம் செய்துகொண்டு எங்கள் ஊருக்கு வந்துவிட்டாள். அம்மா என்னை அத்தையிடம் சகஜமாகப் பழகவைக்க என்னென்னவோ செய்தாள். ஆனால் எதுவும் என்னை அத்தையை எங்கள் உறவுப்பெண்ணாய் பார்க்கவைக்கவில்லை.

நானும் என் அப்பா வழி உறவுகளும் அதிக அளவு பழகியதோ, பேசியதோ இல்லை என்பது ஒரு வகையில் எனக்குச் சாதகமா அமைந்ததென்றுதான் சொல்வேன். அப்படியிருக்க அத்தைக்கு நான் என்றால் கொள்ளைப்பிரியம். எப்படி என்றுதான் நானும் தெரிந்துகொள்ள முயற்சிக்கிறேன். ஆனால் பதில் கிடைக்கவில்லை. சரி அது ஒரு புறம் இருக்கட்டும்.

என்னைப் பார்த்தவுடன் அத்தை பாசமாய் ஒரு புன்னகை பூத்தாள்.

“சுதா…எப்பிடி இருக்கே?” என்று பாசத்துடன் வினவினாள்.

அத்தை என்னை சுதா என்றுதான் செல்லமாக அழைப்பாள்.

“அத்த…எப்…எப்போ வந்தீங்க…” என்று சற்றே தடுமாறிக் கேட்டேன்.

இதற்கு அம்மா சிரித்துக்கொண்டே, “உங்க அத்தைய இன்னைக்கு நான்தான்டா வீட்டுக்கு வரச்சொன்னேன்…” என்றாள்.

“அவளோட ரெண்டாவது பொண்ணுக்கு வரன் பாக்கற விஷயமாத்தான் என்கிட்ட பேச வந்திருக்காடா…” என்று முடித்தாள் அம்மா.

“ஓ…அப்பிடியா…வரன் கெடச்சிடுத்தா…?” என்று கேட்டு வைத்தேன் நான்.