28 வயது அழகுப் புயல் – பாகம் 26 209

கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில்…. அது நடந்திருந்தது. காமினி தவித்துப்போனாள். கசங்கிய முகத்தோடு சீனுவின் கண்களைப் பார்த்தாள். கீழே கிடந்த சீனு, அவள் தன்மேல் விழுந்துவிடாதபடி… அவளை தனது உறுதியான இரு கைகளாலும் தாங்கிப் பிடித்திருந்தான். காமினி இதை எதிர்பார்க்கவே இல்லை. அவளை தடுப்பதற்காக அவன் உயர்த்தியிருந்த கைகளில் அவளது இரண்டு முலைகளும் கச்சிதமாய் சிக்கியிருந்தன. மாராப்புக்குள் அவளது சில்க் பிளவுஸ் ஹூக்குகள் இரண்டு பட் பட்டென்று தெறிக்க…முலைகள் நெகிழ்ந்து இப்போது வாட்டமாக அவன் கைகளுக்குள் வந்தன. நசுங்கின. அவளது வெயிட்டையெல்லாம் அவனது முரட்டுக் கைகள் தாங்கிக்கொண்டிருக்க… ஒரு பாவமும் அறியாத அவளது பால் முலைகள் அவன் உள்ளங்கைகளுக்குள் நசுங்கி பிதுங்கி வழிந்தன. பதறிப்போய், விடு… என்று கசங்கிய முகத்தோடு சொல்லிக்கொண்டே அவள் எழ முயற்சிக்க… கையில் பஞ்சுக் குவியல் பிதுங்குவதுபோலிருப்பதை உணர்ந்த சீனு, ஐயோ மேடமோட முலைகளையா பிடிச்சிருக்கோம்!! என்று பதறி சட்டென்று கையை எடுக்க…. தொம்மென்று முலைகள் இரண்டும் அவன் நெஞ்சில் மோதி நசுங்க விழுந்தாள் காமினி.

ச்சே.. என்ன அவஸ்தை இது? மறுபடியும் மறுபடியும்….! – காமினி தவித்தாள்.

வாசம் வாசம் வாசம்! காமினியின் ப்ளவுஸ் வாசம்! அவளது உடல் வாசம்! அவளது பால் வாசம்! மெத் மெத்தென்ற அவள் முலைகளின் ஒத்தடம்…. சீனு காமவயப்பட்டு அப்படியே கிடந்தான். பின்னால் வந்த வீணா, ஹேய் காமினி… பார்த்து…. என்று பதறிக்கொண்டே வந்து அவளை ஒரு கை பிடித்துத் தூக்க… தட்டுத் தடுமாறி எழுந்து நின்றாள் காமினி. மாராப்பு விலகி… அப்பட்டமாக அவனுக்கு முழுதாகத் தெரிந்துகொண்டிருந்த இடது முலையை வேகமாக மறைத்தாள்.

மைண்ட் பிளாக்காகி மூச்சுப் பேச்சில்லாமல் கிடந்த சீனுவை நோக்கியும் வீணா கையை நீட்ட… அவள் கைபிடித்து தடுமாறி எழுந்து நின்றான் சீனு. ஸாரி மேம்…. என்றான். ஆனால் காமினி அங்கே ஒரு செகண்ட் கூட நிற்காமல், தலைமுடியை, புடவையை சரிசெய்துகொண்டு வேகமாக மண்டபத்துக்குள் போய்விட்டாள். உள்ளே வந்துவிட்டாலும் அவளால் இயல்பாகவே இருக்கமுடியவில்லை. இதயம் வேகமாக அடித்துக்கொண்டது. ஏன்தான் வீணா மொபைலை பிடுங்கிக்கொண்டு அப்படி தலைதெறிக்க ஒடினோமோ… என்றிருந்தது அவளுக்கு. இரண்டு முலைகளும் வலித்தன. ச்சே… ரொம்ப ஹார்டா பிடிச்சிட்டான்!

காமினியால் அதன்பிறகு யாரிடமும் கலகலப்பாக பேச முடியவில்லை. தொண்டை வறண்டுபோயிருந்தது. தண்ணீர் குடிக்கக்கூட மனமில்லாமல் போய் உட்கார்ந்துவிட்டாள். ச்சே.. இந்த மண்டபத்துல இத்தனை பேர் இருக்க எனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படி நடந்தது? நானே போய் இப்படி அவன் கைல கொடுத்துட்டேனே…. போன் உடைஞ்சிடக்கூடாதுன்னு அதுமேல இருந்த அக்கறைகூட என்னோட அந்தரங்க அழகு கசங்கும்போது இல்லாம போச்சே….. என்னைப் பார்த்தாலே பயந்து நடுங்குறவன்கிட்ட போய் இப்படி கொடுத்திட்டேனே.. பாவி வேற எங்கயும் கைவைக்காம சரியா… ப்ச். .

காமினி தலையில் கைவைத்துக்கொண்டு இருந்தாள். நார்மலாக இருக்க முயன்றாள். வாஷ்ரூம் சென்று ப்ளவுஸை சரி செய்தாள். அவள் பங்க்சனுக்கு வரும்போது… முலைகளின் வனப்பால் பள பளவென்றிருந்த ப்ளவுஸ் இப்போது கசங்கி சுருங்கி பழைய துணிபோல் இருப்பதைப் பார்த்து தன்னைத்தானே நொந்துகொண்டாள். ச்சே… ராஜ் கூட இவ்ளோ ஹார்டா பிடிச்சிப் பார்த்தது கிடையாது. இவன் சர்வ சாதாரணமா…. ப்ச். நானே போய் அவன்மேல விழுந்துட்டு இப்போ யாரை குத்தம் சொல்ல முடியும்? இனிமேல் அவன் முகத்துல எப்படி முழிப்பேன்? அவன் இனிமேல் என்னை நக்கலாக இளக்காரமாக அல்லவா பார்ப்பான்? நோ… அவனை முன்புபோலவே பயத்தோடும் மரியாதையோடும் நடந்துகொள்ளுமாறு செய்யவேண்டும்.

இந்த கேப்பில், நிஷா ராஜ்ஜிடம் சீனுவை ஹெட் ஆபிஸில் சேர்த்துக்கச் சொல்ல… அவன் உடனே ஓகே சொல்லிவிட்டான். அன்று இரவு, நிஷா எப்படியெல்லாம் கேட்டாளோ அப்படியெல்லாம் ஓத்து சீனு தன் நன்றியை சொன்னான். நீண்ட நாட்கள் கழித்து… அவள் ஓல் வாங்கிய மறுநிமிடமே…. திருப்தியோடு அசந்து தூங்கினாள்.

அடுத்த சில நாட்களில் –
நிஷாவை விவாகரத்து செய்துவிட்டு கண்ணன் சந்தோஷமாக காவ்யாவோடு லண்டன் கிளம்பினார்.