இடை அழகி மேடம் சங்கீதா 2 159

அப்படியே வந்தாலும் ஒன்னும் பேசிக்க மாட்டோம், எனக்கும் ஒன்னும் பேச இஷ்டம் இல்லை, அப்படியே குழந்தைங்க விளையாட, அதுன்களோட சேர்ந்து TV பார்த்துட்டு, அப்படியே முடிஞ்சா கொஞ்சம் books ஏதாவது படிச்சிட்டு படுக்க போய்டுவேன்..” என்று பேசிக்கொண்டே அவனை நெருங்க “ஏய்ய் செல்லகுட்டி ஏன்டா இங்கே வந்துட்ட, கீழே உன் கூட ஆண்டி விளையாட தேடிட்டு இருந்தேன் தெரியுமா.. சரி வா நாம நம்ம வீட்டுக்கு போகலாம், அங்கே ரஞ்சித் ஸ்நேஹா கூட விளையாடலாம்” என்று சொல்லி “பசங்க van வந்துடுச்சி அக்கா நான் rohit கூட்டிட்டு கிளம்புறேன், அப்புறம் ராத்திரி சாப்பிட வெச்சிட்டு அனுப்பி வெக்குறேன்,” என்று அவள் சொல்ல “ஏன்மா இப்படி ஒரு ஒரு நாளும் சிரமம் எடுத்துக்குற” என்று நிர்மலா சொல்ல “ஏன் அக்கா எப்போவும் இப்படியே பேசுறீங்க, இவன் எனக்கும் குழந்தைதான்..இல்லடா கண்ணா..” என்று சொல்லி அவனது மூக்கினால் லேசாக சங்கீதா கிள்ள, ரோஹித் தனது பிஞ்சு முகத்தை அவளின் தோள்களில் சாய்த்துக்கொண்டான், “இங்கே வந்தா மட்டும் ஓடி ஓடி ஒளிஞ்சிக்குறான், ஆனா அதுவே அங்கே இருந்தாள், சங்கீதா ஆண்டி, சங்கீதா ஆண்டி னு சுத்தி சுத்தி வந்து ஒட்டிகுவான் செல்லம்..” என்று கொஞ்சியபடியே “வரேன்கா” என்று நிர்மலாவிடம் சொல்லிவிட்டு அவள் வீட்டுக்கு சென்றாள் சங்கீதா இடுப்பில் ரோஹித்தை வைத்துக்கொண்டு..

அம்மா.என்று அவள் கண்மணிகள் ஓடி வந்து முத்தம் குடுக்க, இவளும் அதுங்களுக்கு மாறி மாறி முத்த மழை குடுக்க.. இரு குழந்தைகளும் ரோஹித் கையை பிடித்து ரூமுக்கு சென்று அங்குள்ள சொப்பு சாமான்களை எடுத்து வந்து hall ல் வைத்து விளையாட, சமையல் ரூமில் பம்பரமாக வேலை செய்ய ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா..

சமையலறையில் ventilation fan செரியாக ஓடாததால் காற்று சரிவர பத்தவில்லை, சமைத்து முடித்த பிறகு முழுவதும் வியர்த்து இருந்தது சங்கீதாவுக்கு, பெட்ரூமுக்கு சென்று புடவையை அவிழ்த்து, இறுக்கமான பாவாடை நாடாவை லேசாக தளர்த்தி வீட்டில்தானே இருக்கிறோம் என்று சொல்லி கொஞ்சம் தொப்புளுக்கு கீழ் இறக்கி விட்டுக்கொண்டாள்..”செப்பாடா” என்று பெருமூச்சு விட்டபடி அவளது டர்கி டவலை நெஞ்சின் மீது போர்த்திக்கொண்டு hall ல் வந்து fan காற்றின் கீழ் ஆயாசமாக அமர்ந்தாள்.. முட்டியில் லேசாக நமுச்சல் எடுக்க பாவாடையை அமர்ந்த படியே முட்டி வரை லேசாக தூக்கி சொறிந்து கொண்டிருக்கும்போது ரோஹித் அவளது வாழைத்தண்டு போன்ற முழங்காலை தரையிலிருந்து பார்த்தான், கூடவே இடுப்பின் அருகே அவளுடைய தொப்புள் அவன் கண்களுக்கு விருந்தானது..

“என்னடா கண்ணா. வா ஆண்டி கிட்ட” என்று அவள் ரோஹித்தை தான் மடியில் படுக்க வைத்துக்கொண்டாள், TV serial பார்க்க ஆரம்பிக்கையில், அவளுக்கு அந்த மரத்துண்டு நியாபகம் வந்தது..ரோஹித்தை துக்கிக்கொண்டு sofa அருகே சென்று landline phone எடுத்து மடியில் வைத்தாள்.. அப்போது ரோஹித்தின் முகம் சங்கீதாவின் இடுப்பருகே தொப்புளின் முன் இருந்தது. அவள் மூச்சு விட்டுக்கொண்டிருக்கையில் ரோஹித்தின் மூக்கின் நுனியை அவளது தொப்புள் முன்னுக்கு வந்து தொட்டுவிட்டு பின்பு மீண்டும் பின்னுக்கு சென்றது.. அவள் ஒரு புறம் மூச்சு விட, இது மறுபுறம் தொடர்ந்து நடந்து கொண்டிருந்தது… அமைதியாக சத்தமின்றி ஒரு சிறிய கள்வன் அவளது மடியிலேயே படுத்து அவள் தொப்புளை ரசித்துகொண்டிருந்தான்..

ஹேய் ரம்யா.நான்தான் சங்கீதா பேசுறேன்..

ஹாய் மேடம் நாளைக்கு bank வந்துடுவீங்க இல்ல, இல்லை இன்னும் IOFI லதான் duty யா? நீங்க இல்லாம போர் அடிக்குது மேடம். manager இல்லைன்னு சிலருக்கு கொஞ்சம் துளிர் விட்டுடுச்சி”- ரொம்ப கரிசனமாகவும், கூடவே excite ஆகியும் கேட்டாள் ரம்யா..

ஆமம்டி நாளைக்கு ஆபீஸ் வந்துடுவேன்.. நாளைக்கு வந்து எல்லோருடைய bend ஐயும் நிமித்துறேன்.. சரி இப்போ ஒரு முக்கியமான விஷயமா பேசணும் டி.” என்றாள் சங்கீதா..

என்ன விஷயம் சொல்லுங்க? – லேசான படபடப்புடன் கேட்டாள் ரம்யா..

“இல்லடி உன் கணவர் ஷங்கர் கிட்ட பேசணும், laboratory சம்மந்தமானது..”

“ஒஹ், அவரா .ஹாஹ்ஹா..”- வெட்கத்தில் லேசாக சிரித்தாள் ரம்யா..

“என்னடி சிரிக்கிற, கூப்பிடு நான் பேசணும்.”- தாமதிக்க முடியாமல் கேட்டாள் சங்கீதா..

“இல்ல மேடம்.. (சிறிது மௌனத்துக்கு பிறகு தொடர்ந்தாள் ரம்யா..) உங்க கிட்ட சொல்லுறதுல ஒன்னும் குத்தம் இல்ல, last ஒரு வாரமா பட்டினி போட்டுட்டேன், அதனால அவர் இப்பதான் என் கூட கட்டில்ல செமையா பூந்து விளையாடிட்டு கலைச்சி போய் தூங்குறார்.அதான்.. – என்று லேசாக ரம்யா வெட்கத்துடன் வழிய.

“ஹ்ம்ம்..”- என்று ஒரு நிமிடம் என்ன சொல்வதென்றே தெரியாமல் லேசாக முழுங்கிய குரலில் பேசினாள் சங்கீதா.ஒரு நிமிடம் அவளுக்கு ஏன் கூப்பிட்டோம் என்று embarassed ஆக இருந்தது..

சிறிது நேரம் இருபுறமும் மௌனம் காத்தபின் ரம்யா தொடர்ந்தாள்..”but இருங்க மேடம், முக்கியம் னா எழுப்புறேன்..” என்று சொல்லி அவளது கணவனை எழுப்பி phone குடுத்தாள் ரம்யா..

“சொல்லுங்க சங்கீதா மேடம்”- என்றான் ஷங்கர்..

“sorry to disturb you”- என்றாள் சங்கீதா தயக்கத்துடன்.

“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை மேடம், சொல்லுங்க..”- என்றான் ஷங்கர்..

” என் கிட்ட ஒரு சிறிய மரத்துண்டு இருக்கு, அதுல இருக்குற chemical composition என்னனு எனக்கு தெரியலை, நீங்க கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ணனும்.- என்று requesting tone ல் கேட்டாள் சங்கீதா..

“sure கண்டிப்பா மேடம்.நாளைக்கு ரம்யா கிட்ட அந்த piece குடுத்து அனுப்புங்க, அதுக்கு அடுத்த நாளே சொல்லிடுறேன்..” என்றான் மிகுந்த மரியாதையுடன்..

“சரிங்க thanks, really sorry உங்க தூக்கத்தை கெடுத்துட்டேன்”- என்று சங்கீதா மரியாதை நிமித்தமாக மீண்டும் சொல்ல

“இல்ல இல்ல பரவாயில்லை, இன்னிக்கி நிறைய வேலை இருந்துச்சி office ல அதான் வீட்டுக்கு வந்த உடனேயே நேரா படுக்க போயிட்டேன்..” என்று ஷங்கர் கூற, உண்மை என்னவென்று சங்கீதாவுக்கு தெரிந்ததால் ஒரு நிமிஷம் அடக்க முடியாத சிரிப்பை வாயை ப்பொத்திகொண்டு சிரிக்காமல்..” ரம்யாவிடம் phone குடுங்க, ரொம்ப thanks” என்று சொல்லி ரம்யாவிடம் பேச ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா..

“ஏய்ய் உன் புருஷன் நல்லாவே சமாளிச்சாருடி”- என்று சிரித்தாள்.

“நானும் கேட்டேன்.. சொதப்பிடாரே மனுஷன். ச்சிசி.. போங்க மேடம்.. எனக்கு வெட்கம் வெட்கமா வருது..”- குழந்தையாக சிணுங்கினாள் ரம்யா

“ஹேய் its okay dear”- என்றாள் சங்கீதா அன்புடன்..

“செப்பா. என்னதான் பண்ணாலும் இந்த ஜாக்கெட் ரொம்ப tight டி..- சொல்லிக்கொண்டே டவலுக்குள் கை வைத்து ரவிக்கையின் அடிப்பகுதியின் கொக்கியை அவிழ்த்தாள் சங்கீதா..மடியில் படுத்து இருக்கும் rohit அதை கீழிருந்து மேல்பக்கமாக பார்த்தான், டவலுக்குள் இருக்கும் மிதமான வெளிச்சத்தில், அவளுடைய முலைகளின் கீழ் பகுதியை ப் பார்த்தான். “ஒரு நிமிஷம் இருடி வந்துடுறேன்” என்று சொல்லி தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் (தூங்குவது போல்) இருக்கும் ரோஹித்தின் தலையை தூக்கி பக்கத்தில் வைத்துவிட்டு பெட்ரூமுக்கு சென்று லேசாக கதவை பாதியாக சாத்தினாள், ரோஹித் மெதுவாக கதவின் பின்புறம் நின்று அவள் என்ன செய்கிறாள் என்று மிகுந்த எதிர்பார்ப்புடன் படபடக்கும் நெஞ்சுடன் பெட்ரூம் உள்ளே இருக்கும் கண்ணாடியில் அவளது பின்பத்தை ப் பார்த்தான்.. அப்போது “சங்கீதா தன் டவலை நெஞ்சின் மீதிருந்து எடுத்து விட்டு, மொத்தமாக எல்லா hook ம் ரவிக்கையில் இருந்து அகற்றி விட்டு இரு கைகளாலும் ரவிக்கையை மொத்தமாக கீழிருந்து மேலே தூக்கி கழட்டி தரையின் ஓரத்தில் துவைக்கும் துணிகளுடன் சேர்த்து போட்டு விட்டு, கண்ணாடியில் ரவிக்கையின் அழுத்தத்தால் அவளது மார்புக்கு க் கீழ் சற்று நமுச்சல் எடுத்தது, அதற்க்கு லேசாக பிராவை தூக்கி இரு முலைகளுக்கும் கீழ் தனது விரல்களால் சொறிந்து பிராவை மீண்டும் சரியாக போட்டுக்கொண்டு அந்த டவலை பிரா மீது போர்த்திக்கொண்டு hall க்கு வருவதற்கு திரும்புகையில் ரோஹித் அழகாக சிறிய பூனைக்குட்டி போல ஓடிப்போய் மீண்டும் sofa மீது படுத்துக்கொண்டான்..

sofa மீது அவனது தலையை மீண்டும் எடுத்து தன் மடியினில் பழைய positionல் வைத்துக்கொண்டு மீண்டும் phoneல் wait பண்ணும் ரம்யாவிடம் பேசத்தொடங்கினாள்..

“என்னமோ தெரியலடி ரொம்ப tight அ இருக்கவே ஜாக்கெட் அவுத்துட்டு வந்து உட்கார்ந்துட்டேன்..sorry to hold you in line, நீ வேற tired ஆக இருப்பே..”- என்று பெருமூச்சு விட்டு கிண்டலாக கூறினாள் சங்கீதா..

“போதும் போதும்.. ரொம்ப ஒட்டாதீங்க.. இதுக்குத்தான் எப்போவும் வசதியா டீ.நகர் போயி taylor கிட்ட சரியான அளவுக்கு தைக்க குடுத்து ஜாக்கெட் போடுங்க னு சொல்லுறேன், ஆனா நீங்கதான் என் பேச்சை கேட்கவே மாட்டேன்கிறீங்க.. நீங்க பாட்டுக்கு போயி readymade துணிகளை naihaa ல வாங்கினா இப்படிதான் இருக்கும்.. அடுத்த தடவ நான் சொல்லுற taylor கிட்ட வாங்க, சரியா?..”- உரிமையான அன்புடன் கூறினாள் ரம்யா.. அதற்க்கு “கண்டிப்பா ரம்யா மேடம்..”என்று சிரித்துக்கொண்டே கூறினாள் சங்கீதா…

பிறகு phone cut செய்துவிட்டு ரோஹித்தின் தலையை அன்புடன் மெதுவாக கோதிவிட்டு அவன் தோளைத் தட்டிக்கொண்டிருந்தாள் சங்கீதா..அப்போது வீட்டினுள் நுழைந்த கணவன் “சாப்பிட எதாவது இருக்கா? இல்லை வெளியே போகனுமா நான்?” என்று நாம்தான் எல்லாம் என்ற அகந்தை கலந்த அதட்டலுடன் கேட்க, “உள்ள போயி பாருங்க, இருந்தாள் சாப்பிடுங்க, இல்லேன்னா வெளிய போயி சாப்பிட்டு வாங்க..” என்று அவள் கூலாக பதில் சொல்ல அப்போது எதேச்சையாக TVயில் கார்ட்டூன் சேனலில் ஒரு mickey mouse “ஹாஹ் ஹாஹ் ஹாஹ்..” என்று சிரித்து கை தட்டியது..அது அவனுக்கு எரிச்சலை ஏற்படுத்தியது, “திமிருபுடிச்ச கழுதை என்று அவன் கூற அதற்க்கு சற்றும் reaction காமிக்காமல் கழுதையின் புருஷன் என்னவா இருப்பான்?” என்று கூற அக்கா ஸ்நேஹா விடம் களங்கம் இல்லாமல் விளையாடும் ரஞ்சித் ஏதோ காரணத்துக்கு “ஹிஹி” என்று ஜொள்ளு விழ சிரித்தான்..

இதைப்பார்த்து “ச்சே..” என்று கூறியவாறு கையில் இருக்கும் பையை ஹாலில் ஒரு மூலையில் விசிறி அடித்து விட்டு, செய்து வைத்த சாப்பாட்டை சொரணைக் குறைவுடன் சாப்பிட்டு விட்டு போயி படுக்கையில் படுத்தான் குமார்..

“ஆண்டி, இது என்னது?” என்று சங்கீதாவின் தொப்புளின் உள் பாவாடையின் நூல்கள் தூசியுடன் கலந்து சிறிய உருண்டையாக இருக்க.. அதை தனது சுண்டு விரலால் தொட்டவாறு கேட்டான் ரோஹித்..