“அழகிய பெண்ணோ”சத்யகலா உன் பிள்ளை உனக்கு வேண்டும் என்றால் நான் சொல்லுவதை எல்லாம் நீ செய்யவேண்டும் செய்வாயா.
“சத்யா”என்ன செய்ய வேண்டும் சொல் செய்கிறேன், அழகிய பெண்”உன் பிள்ளை உனக்கு வேண்டும் என்றால், எனக்கு உன் மூலமாக எனக்கு ஒரு பிள்ளை வேண்டும் சத்யகலா!
“சத்யா”புரியவில்லை நீ சொல்வது.அழகிய பெண்”புரியவில்லையா உனக்கு உன் பிள்ளை உனக்கு வேண்டும் என்றால் எனக்கு நீ ஒரு குழந்தையை பெற்று கொடு.
“சத்யா”அது எப்படி என்னால் முடியும்.”அழகிய பெண்”ஏன் முடியாது? முடியாது என்றால் உன் மகன் உனக்கு இல்லை.சத்யா”என் கணவர் ஏற்கனவே இறந்து விட்டார் அப்படி இருக்கையில் எப்படி ஒரு குழந்தையை பெற்று கொடுக்க முடியும்?
“அழகிய பெண்”அப்படி என்றால் உன் மகன் மூலமாக பெற்று கொடு! சத்யா”அது எப்படி முடியும் அவன் என் மகன் என் இரத்தம் அவன் மூலம் எப்படி? இது உனக்கு பைத்தியக்கார தனமாய் தெரியவில்லை!
அழகிய பெண் : அது எனக்கு தெரியாது உன் மகன் உனக்கு வேண்டும் என்றால் அவன் மூலமாக நீ எனக்கு ஒரு குழந்தையை பெற்று தருவதாக இருந்தால் உன் மகனை உன்னிடம் தருவேன், இல்லையென்றால் நானே வைத்து கொள்வேன் உன் மகனை உன்னிடம் தர மாட்டேன் பர்வாயில்லையா.
சத்யா : ஏன் இப்படி நடந்து கொள்கிறாய்? இது எப்படி முடியும் இது தப்பு இந்த தப்பை நான் செய்ய மாட்டேன்.
அழகிய பெண் : அப்படியா! அப்படி என்றால் உன் மகன் உனக்கு இல்லை, போய் வா.
சத்யா : இது என்ன கொடுமை ஆண்டவா?
அப்போது அங்கே சத்யாவின் கணவர் வருகிறார். அவரை பார்த்த சத்யா நீங்கள் எப்படி இங்கே!
சத்யாவின் கணவர் : நான் இங்கு தான் இருக்கிறேன் அவர்கள் சொல்படி நடந்துக்கொள் இல்லேயெல் நம் பிள்ளை உனக்கு கிடைக்காது, அதனால் அவர்கள் சொல்படி செய்வதாக கூறு.
சத்யா: உங்களுக்கும் பைத்தியம் பிடித்து விட்டாதா! அவள் தான் பைத்தியம் மாறி பேசுகிறாள் என்றால் நீங்களுமா? இது எப்படி சாத்தியம்.
சத்யாவின் கணவர் : சத்யா இவன் நம் வீட்டின் ஒரேயொரு வாரிசு இவனையும் என்னை போலவே பறிக்கொடுக்க போகிறாயா இல்லை இவனை காப்பாற்றி உன்னுடன் வைத்துக் கொள்ள போகிறாயா சொல்.
அழகிய பெண் : என்ன முடிவெடுத்தாய் சத்யகலா.உன் மகன் வேண்டுமா, இல்லை வேண்டாமா.
சத்யா : கொஞ்சம் பொறு!
சத்யாவின் கணவர் : ஏன் யோசிக்கிறாய் சத்யா, சரி என சொல்லு நமக்கு நம் பிள்ளை வேண்டும், அவர்களிடம் குழந்தை பெற்று தருவதாக சொல் சத்யா சொல்.
சத்யா : தருகிறேன்.
அழகிய பெண் : என்ன தருகிறாய்.? விளக்கமாக சொல்.
சத்யா : அதான் சொன்னேனே,நீ கேட்பதை.
அழகிய பெண் : என்ன நான் கேட்டேன்.
சத்யா : அதான் ஒரு குழந்தை வேண்டும் என்று கேட்டாயே.
அழகிய பெண் : யார் மூலம் பெற்று தருவாய்.
சத்யா : என் மகன் மூலமாக.
அழகிய பெண் : உன் மகன் மூலமாக, யாருக்கு?
சத்யா : உனக்கு.
அழகிய பெண் : என்னது எனக்கு?
சத்யா : குழந்தை, என் மகன் மூலமாக.
அழகிய பெண் : குழந்தை உன் மகன் மூலமாக புரிகிறது,அது யாருடைய மூலமாக!
சத்யாவின் கணவர் : என் மகன் மூலமாக நான் பெற்று உனக்கு தருகிறேன் என்று சொல் சத்யா.
சத்யா : என் மகனின் கருவை நான் சுமந்து உனக்கு பெற்று தருகிறேன்.
அழகிய பெண் : அப்படி உனக்கு சம்மதம் என்றாள், உன் மகனை உன்னிடம் தருகிறேன்,நீ என்னை ஏமாற்றினால் நான் உன் மகனை உன்னிடம் இருந்து பிரித்து விடுவேன்.
சத்யாவின் கணவர் : தாயே, அப்படி எல்லாம் நடக்காது, என் மனைவி நிச்சயமாக உங்களுக்கு எங்களின் மகன் மூலமாக ஒரு குழந்தையை பெற்று தருவாள்.
அழகிய பெண் : நீ நிச்சயமாக பெற்று தருவாயா சத்யகலா.நீயே சொல்.
சத்யா : அதான் சொல்லிட்டேனே.நான் உனக்கு என் பிள்ளை மூலமாக ஒரு குழந்தையை பெற்று உனக்கு தருகிறேன் போதுமா.
அழகிய பெண் : சந்தோஷம்,நீ ஒப்புக் கொண்டது உன்மையெனில் உன் அடைகளை கலைந்து நிர்வானமாக நில்.
சத்யா : என்ன?
அழகிய பெண் : நீ சொல்வது உண்மை தான் என்றால் என் முன்னால் நிர்வாணமாக இரு.
சத்யாவின் கணவர் : சத்யா, உன் ஆடைகளை கலைந்து நில்.
சத்யா”என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் நடப்பது நடக்கட்டும் என்று தன் மகனை பார்த்தவாறு தன் ஆடைகளை கலைய தொடங்கினாள்.