லைக்கு பின்னால் இருக்கும் ஓவியம் 2 73

“ஆமா இப்போ அதுக்கென்ன ” – அர்ச்சனா புண்டை ஊற ஆரம்பிச்சுடுச்சு

“இன்னைக்கு ஷாப்பிங் போலாம்டி.. உன் ஆசைப்படி ”

“என்ன டிரஸ் போடறதுங்க”

“என்ன டிரஸ் போடணும்னு ஆசை படறியோ அதை போட்டுக்கோ உன் சாய்ஸ்”

“சரிங்க நான் 5 மணிக்கு ரெடியா இருக்கேன்..”

“சரிடி நான் வந்து உன்னை பிக்கப் பண்ணிக்கறேன்.. வச்சிடட்டுமா”

“அதுக்குள்ளேயா வைக்க போறீங்க”

“ஹ்ம்ம் நீ விட்ட இப்பவே பண்ண சொல்லுவே. நேர்ல வந்து வச்சுக்க்கலாம்டி”

“ஹ்ம்ம் சரிங்க சீக்கிரம் வாங்க ராஜேஷ் மாதிரி கடத்தாதீங்க”

“சரிடீ சீக்கிரம் வந்துடறேன் இப்போ வைக்கறேன் ம்ம்ம்மம்ம்மா”

“ம்ம்ம்மா”

போனை கட் செய்ததும் அவள் யோசிக்க ஆரம்பித்தாள் என்ன ஆடை அணியலாம் என்று.

நேரம் 4 மணியை தொட அர்ச்சனா எழுந்து குளித்து விட்டு ஆடை இல்லாத நிலவாக வெளியே வந்தாள். மாடர்ன் உடைகள் நிறையவே இருந்தாலும், அதை அணிந்து செல்ல தயக்கம். புடவை என்றால் மறைத்து கொள்ளவும் தேவையான

பொது மட்டுமே வெளிக்காட்டவும் வசதியாக இருக்கும். பீரோவில் அவளது புடவைகளை விரல்களால் தடவிக்கொண்டு ஒவ்வொன்றாக கடந்து செல்கையில் ஒரு புடவையில் கை பட்டதும் வழுக்கியது.. வழுக்கிய விரலை மீண்டும் மேலே

தூக்கி அந்த புடவையை வெளிய எடுத்தாள்..

கருப்பு நிற ஷிபான் புடவை ஓரத்தில் சிறிது வேலைப்பாடுகளுடன் இருந்த அந்த புடவை.. ராஜேஷ் அவர்களது ஹனிமூனில் முதன்முதலாக வாங்கி தந்தது.. எப்படி கட்டினாலும் அவளது உடலுடனேயே ஒட்டி கொண்டு உறவாட

ராஜேஷின் நினைவு வந்து சென்றது.. இப்போது அந்த புடவையை உடுத்தி கொண்டு அசோக்குடன் ஹனி மூன் செல்வதை போல் உணர்ந்தாள்.

குளியல் அறையில் இருந்து நிர்வாணமாக வரும்போது இல்லாத வெட்கம்.. அசோக்குடன் இரண்டு நாட்கள் சுகித்தபோது வராத வெட்கம்.. இப்போது இரண்டாவது ஹனிமூன் என நினைத்ததும் எங்கோ இருந்து வந்து அவள் முகம்

முழுவதும் ஒட்டி கொண்டது..