“டேய் அசோக் இந்த கட்டிலில் போட்டு நான் மறக்க முடியாத அளவுக்கு என்னை ஓழுடா”
“ஆபீஸ்க்கு லீவ் போட்டுட்டு அப்புறம் வேற என்னடி வேலை உன் புண்டைல ஆப்படிக்கரதுதானடி..”
சொல்லிகிட்டே அசோக் அவளை தூக்கி பெட்ல போட்டான். கட்டில் கிரீச்சிடும் சத்தம் ராஜேஷ்கு அர்ச்சனாவை அவன் மேலேயே போட்டு அசோக் ஒக்க போறது மாதிரி தோணிச்சு
“ஏண்டா புடவைய உடனே உருவிட்டே.. அழகாதானே இருந்துச்சு. ”
“அது அழகா இருந்தாலும் உன் அழகை மறைக்குதுல்ல.. அதான்..”
அசோக் அர்ச்சனா சாரிய உருவி கட்டிலுக்கு கீழே போடறான்.. அது ராஜேஷ் பக்கத்துல விழுது.. ராஜேஷ் அந்த சாரிய தொட்டு பார்த்து அவன் பக்கத்துல இழுத்து வெச்சுக்கறான்..
அவன் இழுக்கும்போதே அவன் கை மேலே அவ blouse வந்து விழுது..
“ஆவ் மெதுவா பண்ணுடா நாயே கடிக்காதே” அர்ச்சனாவோட முனகல்கள் அந்த ரூம் புல்லா கேட்குது.
“டேய் வேணாம் ப்ராவை கொஞ்ச நேரமாச்சும் விட்டு விடா ”
ப்ரா பறந்து போய் ராஜேஷ் கைக்கு எட்டாத தூரத்துல விழுது.. அதை எடுக்க ட்ரை பண்றான் ஆனா அது தூரமா இருக்கறதால முடியல..
“ஹ்ம்ம் அப்டித்தண்டா நல்ல சப்புடா நாயே கடிக்கதேட ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் காம்பை ஏண்டா கசக்கறே வலிக்குதுடா”
ராஜேஷ்க்கு ஒன்னும் புரியல.. வலிக்குதுனாலும் ஏன் இன்னும் முனகரான்னு…
5 நிமிஷம் வெறும் சப்பர சத்தமும் அர்ச்சனாவோட முனகல் மட்டுமே…
ராஜேஷ் மெல்ல எட்டி பார்க்கற ஆசைல பெட் இடது பக்கத்து ஓரமா வரான். அங்கே அர்ச்சனாவோட கை விரல்கள் பெட்டை இறுக்கி கட்டி புடிச்சிருக்கு..
அதை பார்த்த ராஜேஷ் மெல்ல அவ கை விரலை தொடறான். அர்ச்சனாவுக்கு ராஜேஷ் எந்த சைடு இருக்கான்னு புரிஞ்சு போச்சு..
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் அசோக் ஏண்டா உதட்டை கடிக்கரே. நான் ராஜேஷ்கிட்டே என்ன சொல்றது.. ”
“அவன்கிட்டே ஏண்டி சொல்ல போறே”
“ஆமா நீ இப்டி கடிச்சு வெச்சா அவருக்கு தெரியாதா கடிக்காம சப்ப தெரியாதா உனக்கு “