கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது – 4 13

“ஃப்ளாஸ்க்கில காஃபி இருக்கு, போய் பல்லை துலக்கிட்டு முதல்ல அதை குடி” வசந்தி கையிலிருந்த நியூஸ் பேப்பரை மடித்து வைத்தாள்.
“ஏம்மா, காலைல எனக்கு ஒரு குரல் குடுத்து இருக்கக்கூடாதா, எல்லா வேலையும் தனியா தலைல தூக்கிப்போட்டுகிட்டு செய்திருக்கிறீங்க” கையில் காஃபியுடன் வந்த வேணி, ஒரு டம்ளரை தன் மாமியாரிடம் கொடுத்தாள். அவள் இப்போது தலையை கோதி ரப்பர் பேண்டால் இறுக்கி கட்டி இருந்தாள், நெற்றியில் ஸ்டிக்கர் பொட்டை ஒற்றியிருந்தாள். உடை மாற்றியிருந்தாள்.
“ஒரு நாளைக்கு சமையல் நான் பண்ணா, என் உடம்பு தேஞ்சா போவுது; அப்புறம் சொல்ல மறந்துட்டேன். வேணி ரொம்ப சாரிடா கண்ணு, பேரனைப் பார்க்கணுங்கற ஆசையில, சும்மா யோசிக்காம, உன்னை நான் கன்னா பின்னான்னு திட்டிப்பிட்டேன். நேத்து அவர் வேற ஏதோ உன் புருஷனை சாப்பிடும் போது சொன்னார். ராதா மாதிரி நீ எங்களுக்கு ஒரு பொண்ணு, எதையும் மனசுல வெச்சுக்காதம்மா” இதமாக பேசினாள் வசந்தி.
“என்னம்மா எங்கிட்ட சாரி சொல்லிக்கிட்டு, உங்களுக்கு இல்லாத உரிமையா, எனக்கு நல்லதுன்னு பட்டதைதானே நீங்க சொன்னீங்க” அவள் பரிவைக் கண்டு வேணியின் மனம் நெகிழ்ந்தது.
“அப்புறம்” அவள் தன் பார்வையை வேணியின் கண்களில் ஓடவிட்டாள்.
“தூங்கறவரைக்கும் அவர்தான் பயந்து போய், புலம்பிக்கிட்டு இருந்தார், அம்மாவுக்கு சீக்கிரமா கோபம் வராது, வந்தா அவ்வளதான், அப்பாவே அந்த நேரத்துல பேசாமா இருந்துடுவார்ன்னு. நீ உன் மாமியார் இஷ்டப்படி சீக்கிரமா புள்ளையை பெத்துக்கோ உன்னை நான் இனிமே மாத்திரை போட்டுக்க சொல்லமாட்டேன்”, அப்படின்னார்.
“அப்புறம்” ஒரு கணம் வேணி தடுமாறித்தான் போனாள்.
“எதைப்பத்தி கேக்கறாங்க; எப்ப தூங்கினீங்கன்னு கேக்கறாங்களா, இல்லை தூங்கறதுக்கு முன்னாடி நடந்த கூத்தை கேக்கறாங்களா, நான் என்னத்தைச் சொல்ல; என் புருஷன் மேல நானா போய் விழுந்து புரண்டு, அவன் மூஞ்சில என் முலையை வெறியோட நான் தேய்ச்சதை சொல்லவா; அவன் நேத்து ரொம்ப நாள் கழிச்சு பின்னாலா இருந்து டாகி ஸ்டைல்ல உள்ள வுட்டு ஆட்டினத சொல்லவா, என் கணவனும் நானும் அம்மணமாக ஒருத்தர் மடியில ஒருத்தர் உக்காந்து, நீலப் படம் பாத்துட்டு, ஆசையை அடக்க முடியாம இரண்டாவது ரவுண்ட், அவன் மல்லாந்து கிடக்க, நான் அவன் மேல ஏறி தேங்காய் உறிச்சதை சொல்லவா; அதுக்கப்புறம் அவன் என்னை கவுத்துப் போட்டு முதுகு மேல ஏறி படுத்துகிட்டே இடிச்ச கதையை சொல்லவா; நான் குனிஞ்ச கதையைச் சொல்லவா, இல்ல நிமிர்ந்த கதையை சொல்லவா; அவன் துவண்டு போன தம்பியை, நிமித்தி நிமித்தி, கையால ஆட்டி ஆட்டி என் வாயால உறிஞ்சி உறிஞ்சி, அவன் தண்டுல கஞ்சி காய்ச்சின கதையை சொல்லறதா” அவள் குழப்பத்துடன் மாமியாரைப் பார்த்தாள்.
“என்னடி என்னமோ திகைச்சுப் போய் பாக்கிறே என்னை; மாத்திரைகளைத்தான் குப்பையில கொட்டி ஆச்சே; அதான், ராதா கூட சொல்லுவா, மூடு வரும் போது, அவன் புருஷன் எதையோ மாட்டிக்குவானாம், உன் புருஷனும் ஏதாவது ஆம்பளைங்களுக்குன்னு கடையில விக்குதே, அந்த கருமம் எதையாவது வாங்கி வெச்சிருக்கானான்னு கேக்கறேன்” அவள் மாமியார் அவளை ஆழம் பார்த்தாள்.
“இல்லம்மா, எனக்கும் அவருக்கும் எப்பவுமே அதுல எல்லாம் இஷ்ட்டம் கிடையாது. அக்கடான்னு ஃப்ரீயா தான் இருக்கணும் உங்க புள்ளைக்கு”, தயங்கிக்கொண்டே சொன்னாள்.