கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது – 24 8

வேணி மார்பில் கச்சும், இடுப்பில் ஜட்டியும் அணிந்து
“வாங்கோன்னா… அட வாங்கோன்னா” என கட்டிலின் மேல் ஏறி நின்று, மெதுவாக தன் இடையை சுழற்றி சுழற்றி ஆட ஆரம்பித்தாள். இவ எப்ப பெல்லி டேன்ஸ் கத்துக்கிட்டா? சங்கர் தலையை இட வலமாக ஆட்டி
“ம்ம்ம்ம்”. ஒண்ணும் பிரயோசனமில்லே. குப்பையா போயிருக்குது மனசு. முனகினான்.

அப்பா சின்ன வயசுல என்ன சொல்லிக் குடுத்தார்? சங்கர்; ராத்திரி தூங்கறதுக்கு முன்னாடி பகவானை செத்த நேரம் நினைச்சுக்கடா; காலையில முழிப்பு வரும் போது அதே பகவானோட நெனைப்பு உனக்கு வரும்ன்னு. நான் என்ன பண்ணேன்? நேத்து ராத்திரி, பொண்டாட்டி தூங்கிட்டாளேன்னு, நான் என் தண்டை கையில புடிச்சுக்கிட்டு புளு பிலிம் பாத்தேன். காலையில சிதம்பரம் நடராஜன் நெனைப்பா எனக்கு வரும்? என்
“தண்டுராஜன்”எழுந்து ஆடறான். சங்கர் தலையில் அடித்துக்கொண்டான்.

கட்டிலில் உடலை குறுக்கிப் படுத்திருந்த வேணி தன் கால்களை நீட்டி புரள, அவள் கால்மாட்டில் உட்க்கார்ந்திருந்த சங்கரின் தொடையில், அவள் கால்கள் இடித்தன. தூக்கம் கலைந்த வேணி, என்னப் பண்றீங்க? ராத்திரியிலேயும் தூங்க விடல நீங்க.. கையில லேப்டாப்பை வெச்சுக்கிட்டு கொட்ட கொட்ட முழிச்சுக்கிட்டு இருந்தீங்க! இப்ப என் காலுங்கீழே உக்காந்துகிட்டு என்ன பண்றீங்க?

வேணி முழிச்சிட்டாளா! தொட்டுப்பாக்கலாமா? மனம் தியானத்தை மறந்தது.
“நீ தூங்குடா செல்லம். என்னமோ தெரியலை … தூக்கம் கெட்டுப்போச்சு … மணி நாலரைதான் ஆவுது” … சங்கர் அவள் கால்களை தன் மடியில் இழுத்துக்கொண்டு இதமாக பிடித்துவிட்டான்.

வேணி மீண்டும் புரண்டாள். போர்வை முற்றிலும் விலகியது. அவளின் பருத்த தொடைகள் சங்கரின் கண்களில் அடித்தது. சங்கரின் சித்தம் கலங்கியது. தன் கால்களை பிடித்துக்கொண்டிருந்த கணவனின் கையை பற்றி தன் புறம் இழுத்தாள் வேணி.

“வந்து படுங்களேன்!” வேணி தன் அடித்தொண்டையில் முனகினாள்.

காத்தடிக்கும் போதுதான் தூத்திக்கணும்; சங்கர், மனதில் கிளுகிளுப்புடன், தோளிலிருந்த துண்டை உதறினான். கட்டியிருந்த வேஷ்ட்டியை அவிழ்த்துவிட்டு, வேணியின் போர்வைக்குள் சட்டெனப் புகுந்து கொண்டான். போர்வைக்குள் புகுந்தவன், குண்டுகட்டாக அவளை இழுத்து தன் மார்பின் மேல் போட்டுக்கொண்டான். வேணியின் முகத்தை நிமிர்த்தி கன்னத்தில் ஆசையுடன் அழுத்தமாக முத்தமிட்டான்.
“சங்கு … எனக்கு குளுருதுப்பா”

வெளியில் இலேசாக பனி பெய்து கொண்டிருக்கவேண்டும். சங்கரின் மார்பிலிருந்து சரிந்து, போர்வைக்குள் ஒருக்களித்து படுத்த வேணி, சங்கரின் இடுப்பில் தன் காலைப் போட்டுக்கொண்டு, தன் முகத்தை அவன் மார்பில் புதைத்துக்கொண்டாள்.

அவள் விழிப்பதற்காகவே காத்துக்கொண்டிருந்தவன், தன் மார்பில் தவழ்ந்தவளை, தன்னுடன் இறுக்கி அணைத்து அவள் தோளில் முத்தமிட்டான். தோளிலிருந்து, அவள் கன்னத்தை நோக்கி அவன் இதழ்கள் நகர்ந்தன. சங்கரின் இதமான உடல் வெப்பத்தால், அவளுக்கு சற்றே உடல் நடுக்கம் குறைந்தது போலிருந்தது. இலேசான குளிரை கூட வேணியால் எப்போதும் தாங்க முடிவதில்லை.

“ம்ம்ம்ம்… சங்கு… நேத்து ரொம்ப டயர்டா இருந்தேன்; நீ எப்ப வந்தேன்னு கூட உன்னை நான் கேக்கலை? சாரிம்ம்மா …”

வேணியிடமிருந்து செல்லமாக முனகல்கள் எழுந்தன. தன் தோளில் முத்தமிட்ட சங்கரின் கழுத்தை வளைத்து தன் முகத்துடன், அவன் முகத்தைச் சேர்த்துக்கொண்டாள். சங்கரின் கை விரல்கள் மனைவியின் இடுப்பில் மெதுவாக ஊர்ந்து அவள் நைட்டியை மார்பு வரை உயர்த்தி, அவள் புட்டங்களை அழுத்தமாக வருடின. வேணியின் உதடுகள் சங்கரின் கன்னத்தில் பதிந்து மென்மையாக முத்தங்களை பொழிந்தன.