“ஒரு செகண்டுடிச் செல்லம்… பாத்ரூம் போய் வந்துடறேன் … அடி வயிறு வலிக்குதும்ம்மா …” அவன் தவிப்பு அவளுக்கு ஆனந்தமாக இருந்தது. வேணி போர்வையிலிருந்து வெளியே வந்தாள். சங்கரின் தம்பி கிளம்பி, செங்குத்தாக விட்டத்தை நோக்கிக் கொண்டிருந்தான்.
“சங்கு … என்னப்பா இது? இப்படி நெட்டுக்கிட்டு நிக்கறான் இவன்? குட்டி ஒரு நிமிஷண்டி செல்லம் … அப்படியே நில்லு; படுத்துடாதே! இதோ வந்துடறேன்…” வேணி சங்கரின் தண்டை அழுத்தமாகப் பற்றி அதன் முனையில் சட்டென ஒரு முத்தம் கொடுத்தாள். சங்கருக்கு ஏகத்துக்கு வெறியேறியது.
பரம்பரை தேவடியா கூட இவகிட்ட போட்டி போட முடியாது போல இருக்கே? என்னமா தளுக்கறா இவ? இவ தளுக்கும் குலுக்கும்தான் என்னை இவகிட்ட கட்டிபோட்டு வெச்சிருக்கு. சங்கர் அந்த நேரத்தில் அவளை எதுவும் சொல்லி அவள் மூடு அவுட் ஆயிடக்கூடாதே என்று மனதுக்குள் பயந்தான்.
“சீக்கிரம் வாடி..” சங்கர் முனகினான்.
“வந்துட்டேன்…” வேணி தன் பற்களைத் தேய்க்கும் சத்தம் படுக்கையறையில் தெளிவாக கேட்டது.
“சங்கு … கீசரை நீ ஆன் பண்ணியா? வென்னீர் குளிக்கற சூட்டுல ரெடியா இருக்கு! தண்ணீர் வாளியில் விழும் சத்தம் கேட்க ஆரம்பித்தது.
“ஏண்டி இப்ப என்னா … குளிக்க ஆரம்பிச்சிட்டியா நீ…” அவன் வெறுப்பின் உச்சத்துக்கு போனான்.
சங்கர் வெறுப்புடன் தன் தண்டை லேசாக தடவிக்கொள்ள ஆரம்பித்தான். அவன் உடல் முறுக்கேறியிருந்தது. நம்மப் புள்ளாண்டான் இன்னைக்கு ஸ்ட்ராங்கா இருக்கான். வுட்டா ரெண்டு முழு ரவுண்டு அடிச்சுட்டுத்தான் வாந்தி எடுப்பான். இந்த நேரத்துல இவ பாத்ரூமுல பூந்துக்கிட்டு அழிச்சாட்டியம் பண்றாளே? வேணியின் வரவுக்காக அவன் தவிக்க ஆரம்பித்தான்.
“இதோ வந்துட்டேண்டி கண்ணா …. இரண்டு நிமிஷம் … இங்கேருந்த வெள்ளைத் துண்டு எங்கே?”
“ஏண்டி வெறுப்பத்தறே? … சீக்கிரம் வெளியே வாடீன்னா!? … இப்பத்தான் ஆயிரம் கேள்வி கேப்பா?” சங்கர் எரிச்சலடைய ஆரம்பித்தான்.
“வந்துட்டேன் …” வேணி திரும்ப கூவினாள்.
“நீ வராதடி … நானே வரேன்…”
சங்கர் கட்டிலிலிருந்து பிறந்த மேனியுடன் எழுந்து, பாத்ரூமுக்குள் வேகமாக நுழைந்தான். வேணி தன் உடலில் தேங்காய் பூ டவலை சுற்றிக்கொண்டு தலையை வாரி ரப்பர் பேண்டுக்குள் இறுக்கிக் கொண்டிருந்தாள். டவல் அவள் முழு உடலையும் மூட முடியாமல் திணறிக்கொண்டிருந்தது. பாதி பின் தொடைகள் புட்டத்துக்கு கீழ் வெண்மையாக பளிச்சிட்டுக்கொண்டிருந்தது …
வேணியின் கழுத்தோரம், தூக்கிக்கட்டிய பின் முடிகளிலிருந்து சொட்டு சொட்டாக தண்ணீர் சொட்டிக்கொண்டிருந்தது. அவள் வென்னிற கால்களில் தண்ணீர் துளிகள் முத்து முத்தாக, பளிச்சென்ற வெளிச்சத்தில் மின்னிக்கொண்டிருந்தன. அவள் தன்னை மொத்தமாக இன்னும் துடைத்திருக்கவில்லை.
எதிரிலிருந்த கண்ணாடியில், வேணி தன் முகத்தைப் கூர்ந்து பார்த்து உதடுகளை தன் நாவால் ஈரப்படுத்திக் கொண்டிருந்தாள். எதிரில் கண்ணாடியில் இன்னொரு வேணி தலையை முடிந்து கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய கொழுத்த மார்புகள் டவலைக் கிழித்துக்கொண்டு வரத்துடித்துக் கொண்டிருந்தன.