“லெக் பீஸ் சூப்பர் ” தமிழுக்கு மட்டும் கேட்கும் படி மிகவும் சன்னக் குரலில் சொன்னான்.
“எந்த லெக் பீஸ்..?” சட்டென புரிந்து கொண்டு கேட்டாள்.
“என் தமிழோட லெக் பீஸ்..”
“தெரியுது… எதை சொல்றீங்கனு”
“அதை சாப்பிடணும்”
“எதை?”
“என் தமிழோட லெக்கை..”
“ச்சீ..”
“செமையா இருக்கும்”
“நெனப்புதான்..”
“ஏன்.. என் தமிழோட லெக் எனக்கு கெடைக்காதா?”
“கெடைக்காது”
“ஏன்..?”
“அப்படித்தான்..” சிரித்தாள்.
ரூபாவுக்கு தெரியாதவாறு தமிழின் தொடையில் தன் கையை வைத்து மெதுவாக தடவினான்.
“செத்துடுவேன்”
“ஏன்?”
“என் தமிழோட லெக் எனக்கு கெடைக்கலேன்னா..”
“கொன்றுவேன்..”
“எதுக்கு?”
“இப்படி பேசினா..”
“சந்தோசம்”
“என்ன சந்தோசம் ?”
“நீயா என்னை கொல்றது..”
“வாயை மூடிட்டு பேசாம சாப்பிடுங்க..”
“வாயை மூடினா சாப்பிட முடியாது செல்லம்”
“லொள்ளு..”
அமைதியாக சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த ரூபா அவர்கள் மட்டும் பேசி சிரித்துக் கொள்வதை கவனித்து கேட்டாள்.
“அப்படி என்ன பேசிக்கறீங்க ரெண்டு பேரும்? ”
“உன்னப் பத்திதான்” என்றாள் தமிழ்.
“என்னை பத்தி என்ன?”
“அது டாப் சீக்ரெட்..”
ரூபா முறைத்தாள்.
“பேசறது என்னை பத்தி.. கேட்டா அது சீக்ரெட்டா?”
“யெஸ்.. டாப் சீக்ரெட்..”