“ஏன்… நான் தான் உன் புருஷனுக்கு புதுசு. நீ பழக்கப் பட்டவதானே? ராத்திரி பூராவா கச்சேரி?”
“எங்கே தூங்க விட்டாரு. நைட் பூரா போட்டு புரட்டி எடுத்துட்டு, விடியற் காலைலதான் கொஞ்சம் கண் அசந்து என்னை தூங்க விட்டார். சரி,… நீங்க கிளம்பி ரெடியா இருப்பீங்கன்னு இங்க வந்து பாத்தா,… இங்கேயும் அந்த கதைதான் போல இருக்கு. சரிடி, நானும் போய் ரெஸ்ட் எடுக்கிறேன். அவர் எழுந்தது என்ன சொல்றாரோ? என்று சொன்னவள் நடந்து போய்க்கொண்டே,…
“ட்ரெஸ் பண்ணிட்டு வந்து தூங்குடி, அவர் கண் முழிச்சு பாக்கிறப்போ நீ இப்படி அம்மனமா இருந்தா, அழகான அம்மன பாத்த பக்தியில, திரும்பவும் அருள் வந்து சாமி ஆட ஆரம்பிச்சிடுவார். “ என்று கிண்டலாக சொல்லி சிரித்தபடியே அர்ச்சனா அவள் ரூமுக்கு செல்ல, நான் பக்கத்தில் கிடந்த நைட்டியை எடுத்துப் போட்டுக் கொண்டு அவரைக் கட்டிப் பிடிக்காமல், கம்பளியை மட்டும் போர்த்தி கொஞ்சம் தள்ளிப் படுத்து தூங்கினேன்.
காலை மணி 9 இருக்கும். மெதுவாக கண் விழித்தவர், நான் தள்ளிப் படுத்திருப்பதைப் பார்த்து,.”என்ன மீனா தள்ளிப் படுத்துகிட்டே?, நைட்டு நான் காட்டுமிராண்டித் தனமா நடந்துகிட்டேன்னு கோவமா?”
“அதெல்லாம் இல்லை. எனக்கு கொஞ்சம்டயர்டா இருக்கு. அதுவுமில்லாம நீங்க அசந்து தூங்கிட்டு இருந்தீங்க. பாவம். தூங்கறவரை டிஸ்டர்ப் பண்ணக் கூடாதுன்னு தள்ளிப் படுத்துகிட்டேன்.” என்று சொல்லி, ‘செய்யிறதையும் செஞ்சுட்டு, கேக்கிற கேள்வியைப் பார்’ என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டேன்.
சரி மீனா, இன்னைக்கு ஒரு முக்கியமான நாலு இடம் மட்டும் சுத்திப் பாத்துட்டு வந்திடலாம். கிளம்பு.”
“அர்ச்சனா கூட வந்து கூப்பிட்டா. டயர்டா இருக்கு, வரலைன்னு சொல்லிட்டேன். நீங்க அவங்களை வேணும்னா கூட்டிகிட்டு போய்ட்டு வாங்க. நான் இங்கேயே படுத்திருக்கேன்.”
“ நீ வராம எப்படி மீனா?”
“சொன்னா புரிஞ்சுக்கோங்களேன்!. ப்ளீஸ்!!. நான் நல்லா இருந்தா, வரலைன்னா சொல்லப் போறேன். சுத்திப் பாக்கத்தானே வந்திருக்கோம்.”
“ எனக்கு கூட டயர்டாதான் இருக்கு. நேத்து நைட் நான் உன்னை ரொம்ப கஷ்டப் படுத்திட்டேனா?”
“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லைண்ணா.”
“சரி. எனக்குப் புரியுது மீனா. இன்னைக்கு உன்னைத் தொடவே மாட்டேன். ரூம்லே படுத்து நல்லா ரெஸ்ட் எடு. மெயின் டோரையும், ரூம் டோரையும் உள் பக்கமா இருந்து பூட்டிக்கோ. அவங்க ரூமுக்கு போய், அவுட்டிங்க் பத்தி அவங்க என்ன சொல்றாங்கன்னு கேட்டுப் பாக்கிறேன்.“
“அர்ச்சனா இப்பதான் வந்துட்டுப் போனா. அதனால, இப்ப போகாதீங்க. அவங்க, அப்படி இப்படி இருப்பாங்க. குளிச்சிட்டு ஒரு அரை மணி நேரம் கழிச்சுப் போங்க. அதுக்கு முன்னாலே இன்டர் காம்லே சர்வீஸ் பாயை கூப்பிட்டு, நாலு பேருக்கும் காஃபி கொண்டு வரச் சொல்லிட்டு, ஒரு அனால்ஜின் மாத்திரையும் வாங்கிட்டு வரச் சொல்லுங்க.”
என்னை ஒரு மாதிரியாக, அன்பாகவும் இரக்கமாகவும் பார்த்து “சரி, இதோ சொல்றேன்” என்றவர், நால்வருக்கும் காஃபி கொண்டு வரச் சொல்லிவிட்டு, டவல் எடுத்துக் கொண்டு, குளிக்கச் சென்றார்.
Next please 6