நைனிடால்தான், நைனிடால் மாவட்டத்தின் தலை நகரமாகும்.”
“ஆமாம். நம்ம இருக்கிற இடத்தை சுத்தி பெரிய பெரிய பசுமையான மலையா இருக்கே?”
“வடக்கே நைனா, மேற்கில் தியோபதா, தெற்கில் அயர்பதா என உயர்ந்த மலைகளிருக்க. அங்கிருந்து தெற்கு நோக்கிச் சரிவாகச் செல்லும் பரந்த சமவேளியிலதான் இந்த நைனிடால் இருக்குது. இங்கே, அதிக பட்ச வெப்ப நிலை 27 டிகிரி சென்டிகிரேட். இந்த கால கட்டத்தில் வட இந்திய சமவெளிகளிலிருந்து வரும் சுற்றுலா பயணிகளின் எண்ணிக்கை மிகவும் அதிகமா இருக்காம். குளிர் காலத்தில் -3 டிகிரி சென்டிகிரேடிலிருந்து -15 டிகிரி சென்டிகிரேட் வரை வெப்ப நிலை இருக்கும் இருக்கும்”
“அப்ப,…. வெயிலோட தாக்கமே இருக்காதுன்னு சொல்லுங்க. நீங்க சொல்றதைப் பாத்தா, குளிர் காலத்துலே நம்மள மாதிரி ஆளுங்க இங்க இருக்கவே முடியாதுன்னு நினைக்கிறேன்.
இப்படி பேசிக் கொண்டே செல்ல, நைனா தேவி ஆலயம் வந்தது. காரை பார்க்கிங்கில் நிறுத்தி விட்டு, கோயிலுக்குள் சென்றோம்.
“அம்மா காளி தேவி!…. அவர் விருப்பப்படி, நான் அவருக்கு சுகம் கொடுக்க எனக்கு மனசாலயும், உடம்பாலயும் சக்தியை கொடுத்து, எல்லாம் நல்ல விதமாக நடக்க அருள் புரிவாய் தாயே” என்று நான் வேண்டிக்கொண்டேன்.
நீங்க மூனு பேரும் என்ன வேண்டிகிட்டீங்கன்னு எனக்குத் தெரியாது.
வெளியே வந்து நேற்று நடந்ததை நினைத்து, வெள்ளையும், சிவப்புமாய் பூ பூத்திருந்த அந்த மரத்தைப் பார்த்து கை கூப்பி வேண்டி நின்றேன்.
ஓரிடத்தில் உட்கார்ந்து ஆலயத்தில் கொடுத்த பிரசாதத்தை சாப்பிட்டுக் கொண்டே, இரமேஷ் தொடர்ந்தார்.
“நாம நேத்தைக்கு இங்க வந்தப்ப, முதன் முதலா பாத்ததினாலயும், வேற மூட்ல இருந்ததினாலயும் இந்தக் கோயிலைப் பத்தி சொல்ல முடியலை.
இந்த ஆலயத்தின், இரண்டு கண்களால் ஆன மூல விக்கிரகமே அம்மா நைனா தேவி. கூட கணபதி விக்கிரகமும், சிவன் விக்கிரகமும் இருக்கு. வெளியே ஆலய வாசலின் இரண்டு பக்கமும், கணபதியும், ஆஞ்சனேய பக்தரும் சிலையாய் இருப்பத்தை நீங்க பாத்தீங்க.
Next please 6