“உங்க ஃப்ரெண்ட்ஸ் பேசறதைப் பத்தியெல்லாம் நீங்க கவலைப்படாதீங்க. எது சரி எது தப்புன்னு முடிவு பண்ண வேண்டியது நாம ரெண்டு பேரும்தாங்க… உங்களுக்கு வேணுங்கறப்ப உங்களை நான் திருப்தி படுத்த நான் தயாராயிருக்கேன்.” ராணி அவரை மெல்ல வருடினாள். வருடி அவரை முழுமையாக எழுப்ப முயன்றாள்.
“ப்ச்ச்ச்..ப்ச்ச்ச். ப்ச்ச்ச்..” நல்லசிவம் அவள் மார்பில் அழுத்தமாக சத்தத்துடன் முத்தமிட்டார்.
“காமம் இல்லாத வாழ்க்கை வாழறதுல அர்த்தமேயில்லங்க. என் அப்பாவும் அம்மாவும் மனமொத்து மகிழ்ச்சியா இருந்ததாலத்தான் நான் பொறந்தேன். நீங்களும் அப்படித்தான் பொறந்தீங்க. ரெண்டு பேரோட காமத்துலேதான் நாம பொறந்திருக்கோம். காமத்துலேருந்து வந்துட்டு காமத்தை பாத்து சிரிக்கறதும், காமத்தை வெறுத்துப் பேசறதுனாலயும் எந்த பலனும் இல்லே.” ராணியின் கை வேகமாக அவர் உறுப்பில் இயங்க ஆரம்பித்தது.
“ம்ம்ம்…” நல்லசிவம் ராணியின் தோளில் தன் தலையை வைத்துப் படுத்திருந்தார்.
“காமத்தை எந்த வயசு வரைக்கும் அனுபவிக்கறதுங்கறதை… ஒவ்வொரு இன்டூஜூவலோட முடிவுக்கு விடணும். இது தனிப்பட்ட ஒரு ஜோடியோட விருப்பம்ன்னு சமூகம் ஒதுங்கி நிக்கணும். இதுல அடுத்தவங்க தலையிடக்கூடாது. தலையிட விடவும்கூடாது.”
“சபாஷ்…”
“சிவா, நான் என் கையால உங்களை ஆட்டிடட்டுமா? முழுசா என்னால இன்னொரு தரம் ஆட முடியாதுங்க … இடுப்பு லேசா வலிக்குதுங்க…” ராணி கெஞ்சலாகப் பேசினாள்.
“சரிடீ கண்ணு… முடியலைன்னா விட்டுடும்மா… நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்…” மனதில் திருப்தியுடன் அவர் பேசினார்.