“நம்ப வெல்ல்லாயுதம் இருக்கான்ல;” சொல்லிவிட்டு நிறுத்தினான் சீனு
“சொல்லித் தொலைடா… குடிகாரனுக்கு சஸ்பென்ஸ் என்னடா சஸ்பென்ஸ்?” செல்வா அவன் மீது எரிந்து விழுந்தான்.
“தரமணியில ஷிப்ட்டு டூயுட்டிக்கு போற ஐ.டி. பிகர் ஒண்னை கரெக்ட் பண்ணிக்கிட்டு இருந்தானேடா?”
“யாருக்குடா தெரியும் .. ஊர்ல ஆயிரம் ஐ.டி. பிகருங்க அலையறாளுங்க…”
“அதாண்டா
“கோம்ஸ்” டா மாமா … ஹாங் ..ஹாங் … அதான் கோமதிதான்; அவ இவன் ப்ரப்போசலுக்கு ஓ.கே சொல்லிட்டாளாம்; ரொம்ப வேண்டப்பட்ட நம்ம பசங்களுக்கு ஒரு சின்னப்பார்ட்டி குடுக்கறாண்டா…”
“சீனு … இதே வேலாயுதம் அவளை டென்னிஸ் கிரவுண்டுன்னு நக்கல் பண்ணிக்கிட்டு இருந்தான்டா!”
“செல்வா … ஒண்ணு சொல்றேன் கேளு …”
“சொல்லுடா …”
“அவனும் அலைஞ்சு அலைஞ்சு பாத்தான்… சரியா ஒண்ணும் கரெக்ட் ஆவலை அவனுக்கு! அவனுக்கு வயசாயிகினே போவுது! எவ்வள நாளைக்குத்தான் கையில புட்சிக்கினு கவுந்தடிச்சி பட்த்துக்குவான்?”
“ம்ம்ம்ம்… அதுக்காக?”
“மாப்ளே! மேல கிரவுண்டு எப்படி இருந்தாலும் பரவால்லே … கீழ கிரவுண்டுல புல்லு முளைச்சு பொத்தல் இருக்கா?… இப்ப வுட்டு ஆட்டறதுக்கு அதாண்டா முக்கியம்ன்னு வெல்லாயுதம் அபிப்பிராயப்படறான். இது அவன் பர்ஸனல் மேட்டர்! இதுல நாம எதாவது சொல்றதுக்கு இருக்கா?” சீனு தன் பஞ்சாயத்தை ஆரம்பித்தான்.
“டேய் அவன் பக்கத்துல இருக்கறானா? ஏண்டா இப்படி குடிச்சிட்டு தாறு மாறா பேசறே?”
“இருந்தா என்னாடா? என் உயிர் நண்பண்டா அவன்! சரிடான்னு நான்தான் ரெண்டு பேரையும் கோத்துவுட்டுட்டேன்!”
“கோத்து வுட்டியா? என்னடா சொல்றே?’
“அதாம்பா ரெஜிஸ்ட்ரார் ஆபீசுல நோட்டீஸ் குடுத்து … சாட்சி கையெழுத்து போட்டு இருக்கேன்ல்லா?” அடுத்த மாசம் பத்தாம் தேதி கல்யாணம்டா..”
“இவ்வள தூரம் கதை நடந்து இருக்குது? அந்த வேலாயுதம் … கம்மினாட்டி எனக்கு சொல்லவேயில்லை?”
“மச்சான் … சாயங்காலம் ஆனா எங்களுக்கு செக்கு … சிவலிங்கம் எல்லாம் ஒண்ணுதான்!. நீ எப்பவும் போதி மரத்துக்கு கீழ உக்கார்ர புத்தரு! உனக்குத்தான்
“கட்டிங்” வுடறவங்களைப் பாத்தாலே பத்திக்குதே?”
“ம்ம்ம்ம்….”
“அதுக்கு மேல நீ நடக்கற நெலமையிலா கீறே!… உன்னை நான் ஒரு ஆட்டோ வெச்சுத்தான் ஓட்டிக்கிணு வரணும்; வந்தா மட்டும் நீ என்னாப் பண்ணப் போறே? ஒரு கிளாசுல பெப்ஸியை ஊத்திகிணு ஆகாசத்தை பாத்துக்கிட்டு குந்திகினு இருப்பே? குடிக்கறது தப்புன்னு … பாடம் நட்த்துவே? எங்களுக்கு இதெல்லாம் தேவைதானா? அதான் நயினா கூப்புடலை உன்னை…”