ஆனா இப்போ நவீன் இருக்கிற நிலைமையில் நீ அவனோடு பேசி எப்படி அந்த லெட்டரை வாங்க போகிறாய் என்றதும் நான் இல்லை நான் கேட்டுக்கிட்டா நவீன் கண்டிப்பா எழுதி குடுப்பார் இப்போவே போகலாம் அவர் இருக்கிற ஹாஸ்பிடலுக்கு என்று சொன்னதும் ரோஷன் சொன்ன விஷயம் எனக்கு இன்னொரு அதிர்ச்சியை கொடுத்தது. நவீன் இருப்பது பெங்களூர் ஹாஸ்பிடல் இல்லை அவனை மூகாம்பிகை அருகே ஒரு மருத்தவமனையில் சேர்த்து இருப்பதாக சொன்ன போது ஆனால் எனக்கு நவீனை சந்தித்து பேச வேண்டும் என்ற ஆர்வம் அதிகமாக இருந்ததால் நான் அவனிடம் சரி கிளம்பு போகலாம் என்றேன். ரோஷன் சரி ரெடியா இரு நான் என்னுடைய காரை கொண்டு வருகிறேன் மாலையில் கிளம்பினால் எப்படியும் அதிகாலை அந்த இடத்திற்கு சென்று விடலாம் ஆனால் எனக்கு இரவில் கார் ஓட்ட பயமா இருக்கு ரெண்டு நாளா தினமும் இரவில் கண் முழித்து இருப்பதால் யோசிக்கிறேன் சரி ஒரு டிரைவர் அழைத்து வருகிறேன் என்று சென்றான்.
சென்ற கொஞ்ச நேரத்திலேயே திரும்பி வர ரோஷன் என்ன இப்போவே கிளம்பலாமா என்றேன். இல்ல நித்து டிரைவர் இப்போ ஒரு வேலையாய் இருக்கிறான் அவனும் அந்த வழியில் மழை பெய்து கொண்டிருப்பதால் இரவு பயணம் நல்லதில்லை அதிகாலை கிளம்பலாம் என்று சொல்லுகிறான். காலை என்றால் நான் காரை ஓட்டுவேன் அது தான் சொல்ல வந்தேன். அவன் சொல்லுவது உண்மையாகவே தெரிய ரோஷன் ஒரு வேளை நீ இல்லாத போது அந்த இன்ஸ்பெக்டர் வந்தால் என்ன சொல்லட்டும் என்றதும் அவன் நித்து நான் இருக்கிறேன் என்று தான் சொல்லுகிறேன் நீ தான் என்னை வெளியே அனுப்புகிறாய் என்றதும் நான் சரி இன்னைக்கு ஒரு இரவு தானே எனக்கும் கொஞ்சம் நிம்மதியாக இருக்கும் என்று அனுமதி குடுத்தேன். எனக்கு சமைக்கும் மூட் இல்லாததால் ஹோட்டலில் இருந்து வரவழைத்தான். இன்னைக்கு என்னால் அவனை ஹாலில் விட்டு விட்டு அறையில் படுப்பது முடியாதுன்னு நன்றாகவே தெரிந்தது. அவனை ரெண்டாவது நாளாக ஹாலில் சோபாவில் மடங்கி படுக்க வைக்கவும் விருப்பம் இல்லை காலையில் அவன் தூக்கம் இல்லாமல் கார் ஓட்டுவது நல்லது இல்லை அதனால் அவனிடம் ரோஷன் நீ அறையில் படுத்து ஒய்வெடு நான் இங்கே இருக்கிறேன் என்று சொன்னதும் ரோஷன் நித்து இந்த வீண் பிடிவாதம் தானே வேண்டாம் உனக்கு உன் மேலே நம்பிக்கை இருந்தால் ஒன்றாக படுக்க ஏன் பயப்படுகிறாய் என்று கேட்க அவனோடு சண்டை போட வேண்டாம் அது மட்டும் இல்ல நான் அனுமதித்தால் தான் அவன் என்னை தொட முடியும் கண்டிப்பா என்னை பலவந்தமாக தொடும் அளவிற்கு மோசமானவன் கிடையாது என்று புரிந்து சரி வா சீக்கிரம் படுக்கலாம் காலையில் எத்தனை மணிக்கு கிளம்பலாம் என்றேன். ரோஷன் நீ தூங்கு நானே உன்னை எழுப்புகிறேன் என்று சொல்ல நான் அறையின் விளக்கை ஏறிய விட்டு அவன் பக்கம் முதுகை காட்டி படுத்தேன்.
விளக்கு எரிந்து கொண்டிருந்தாலும் ஒரு ஆணும் பெண்ணும் தனிமையில் ஒரே படுக்கையில் படுத்து இருக்கும் போது அவன் எவ்வளவு சீரிய சாமியாராக இருந்தாலும் அல்லது அந்த பெண் மிகுந்த ஒழுக்க சீலியாக இருந்தாலும் மனதில் ஒரு வேட்கை தானாக எழத்தான் செய்யும். நான் என் கைகளால் மெதுவாக என் மார்பை தடவி குடுத்து கொண்டேன். அப்படி செய்தது வேட்கையை குறைக்கும் என்ற நினைப்பில் மாறாக எண்ணமோ முதலில் இந்த கைக்கு பதிலாக இதே படுக்கையில் எத்தனை முறை நவீன் கைகள் இப்படி என் மார்புகள் மேலே ஊர்ந்து இருக்கிறது எப்போவுமே அது தானே எங்கள் சொர்க்க பயணத்திற்கு முதற் படிக்கட்டாக இருந்து இருக்கிறது.
Next part mng lanthu waiting